به گزارش
خبرنگار سینما باشگاه خبرنگاران؛ پوریا رحیمی سام بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون فعالیت سینمایی خود را با فیلم "ضد گلوله" مصطفی کیایی آغار کرد و در آخرین اثر سینمایی خود "عصر یخبندان" با همین کارگردان همکار بوده است. این بازیگر شمالی، طبق گفته‌ی پژمان بازغی و ساره بیات نقش بسزایی در فیلم ناهید و طبیعی‌تر شدن ته لهجه ها داشته است. رحیمی سام در سی و سومین دوره جشنواره فجر با سه اثر ناهید، احتمال باران اسیدی و عصر یخبندان حضور داشت و بازی های متفاوتی از خود به نمایش گذاشت، به همین بهانه وارد گفتگویی با وی شدیم که در ادامه آن را از نظر می گذرانیم:
تئاتر به بازیگر حس مسئولیت می دهد آقای رحیمی سام بازیگری را از چه زمانی شروع کردید؟ حوالی سال 80 بازیگری را با تئاتر شروع کردم و 14 سال است که به طور مستمر کار تئاتر را انجام می دهم و 5 سال است که با فیلم های تلویزیونی و سینمایی وارد عرصه ی تصویر شده ام. دلیل عمده ی اینکه تلاش و فعالیت های بازیگران تئاتر کمتر دیده می شود گزیده کار بودن آنها است. مثلا من در سالهای گذشته سریال ها و فیلم هایی بازی کرده ام که همه ی آنها جزء بهترین کار های سینمایی و تلویزیونی بوده اند.
به نظر شما این مطلب صحت دارد که بازیگران تئاتری برای ایفای نقش های سخت مناسب ترند؟ فکر می کنم که بازیگر تئاتر کسی است که یاد گرفته مسولانه به بازیگری نگاه کند، برای آن وقت بگذارد و تمرین کند و بعد به ایفای نقش بپردازد، بازیگر تئاتر بیشتر نقش را تمرین می کند تا بازی. او به بیان و بدن خود اهمیت می دهد. بازیگری تئاتر بهترین پروسه برای آموختن است. همه ی ابزار بازیگری بدن، بیان و پرورش حس بازیگری است که تنها در تئاتر به بلوغ خود می رسد. اگر بازیگری جزء سخت ترین مشاغل دنیا است به خاطر سختی های تئاتری اش می باشد وگرنه از این دوربین جلوی آن دوربین رفتن که کاری ندارد.
شما در این دوره جشنواره فجر با سه فیلم عصر یخبندان، احتمال باران اسیدی و ناهید حضور داشتید. با کدامیک از این فیلم ها و نقش ها توانستید ارتباط بیشتری برقرار کنید؟ خدا را شکر می کنم که در سی وسومین دوره جشنواره فیلم فجر با سه فیلم آبرومند احتمال باران اسیدی، ناهید و عصر یخبندان حضور داشتم. این سه فیلم سه جهان متفاوت را دارد و من سه نقش کاملا متمایز را ایفا می کنم و به همین دلیل هر سه را به گونه ی خاصی دوست دارم. من در دو فیلم نقش پدر را بازی می کنم اما پدر عصر یخبندان کاملا متمایز با پدر فیلم ناهید است و طول نقش ها هم تفاوت زیادی دارد.
شما با سه کارگردان جوان کار کردید. کار کردن با آنها چطور بود؟ خیلی از افراد می گویند کار کردن با جوانان ریسک است ولی من اصلا به این موضوع معتقد نیستم من خودم از نسل بازیگرانی هستم که در اوج جوانی به سینما آمدم و مصطفی کیایی در ضد گلوله در حالی به من اعتماد کرد که بدون رزومه بودم اولا من بر اثر تجربیاتم در فیلم کوتاه متوجه شدم که همه ی طراوت و پیشنهاداتی که می توانیم به سینما دهیم در کارهای جوانان دیده می شود، آنها به شدت خلاق و مسئولیت پذیر هستند و کار کردن با آنها لذت بخش است، من دو همکاری در دو فیلم کوتاه با آیدا پناهنده داشتم و از همان جا فهمیدم که خانم پناهنده در عین جوانی بسیار کارگردانی را بلد است. بهتاش صناعی ها هم در اولین حضورش نشان داد که حرف های زیادی برای گفتن دارد.
نسل جدید کارگردانان سینما توانایی ارتقا سطح سلیقه مخاطب را دارند حضور جوانان در سی و سومین دوره جشنواره فجر را چگونه ارزیابی می کنید؟ به نظر من نسل جوان سینما چنان با قدرت هستند که می توانند سطح سلیقه مخاطبان را ارتقا دهند، همه ی این جوانان کارهای خوبی ارائه دادند که در جشنواره های داخلی و خارجی درخشیده است و من به جوانان سینما امیدوارم.
فکر نمی کنید توجه نکردن به پیشکسوتان ضربه ی زیادی به سینما وارد کند؟ من معتقد با همسویی جوانان و پیشکسوتان هستم. به نظرم نسل جوان می تواند بهای کمتری برای رسیدن به پله های بالا طی کند، تنها اگر از تجربیات پیشکسوتان استفاده کند. باید عرصه ای به وجود آورد که زمینه ی همکاری این دو گروه به وجود آید.
فیلم های سی و سومین دوره جشنواره فجر را چطور دیدید؟ من بیشتر فیلم های اول را دیدم و به نظرم تمام فیلم های بخش نگاه نو خلاق و با کیفیت بودند. در عین حال فیلم های سودای سیمرغ هم فیلم های با خاصیت تر و با کیفیت تری نسبت به دوره سی و دوم بودند امیدوارم مردم هم از این جشنواره لذت برده باشند.
فیلم های بخش نگاه نو بیش از سایر آثار نیازمند دیده شدن و قضاوت بودند به نظر شما نبودن هیچ نماینده ای از بخش نگاه نو در سودای سیمرغ کار درستی بود؟ نه اصلا. فیلم های نگاه نو بسیار با کیفیت بودند و حق آنها رقابت با فیلم های بخش سودای سیمرغ و دیده شدنشان بود.
امید تا چه حد در فیلم ها بود؟ در سینمایی که من کار کردم در عین اینکه فیلم ها رذیلت های جامعه را نقد می کردند اما امید به خوبی در آنها دیده می شد و فیلم های سی و سومین دوره جشنواره فجر بسیار راه گشا بودند و به ما نشان دادند در تلخی های زندگی می توان زیبایی و شیرینی پیدا کرد و حداقل در سه فیلمی که من در آنها حضور داشتم بارقه های امید دیده می شد.
حضور رضا داد در دو سال متوالی در راس جشنواره را چطور دیدید؟ با اینکه رضا داد و گروهش تمام توان خود را برای هر چه بهتر شدن جشنواره به کار گرفتند اما انتقاد های زیادی به آنها وارد است. حق قضاوت شدن و دیده شدن برای فیلم اولی ها است و حضور نداشتن هیچ نماینده ای از نگاه نو در سودای سیمرغ حال بدی در فیلم اولی ها به وجود آورد من به شدت با ثبات مدریتی موافقم اما به نظرم مسئولین جشنواره باید چنین نقص هایی را رفع کنند تا دیگر زحماتشان نمود بیشتری پیدا کند.
اگر دست من بود در بخشی جداگانه از کیایی ها بابت فیلم عصر یخبندان تشکر می کردم شما سیمرغ را حق کدام فیلم و کدام بازیگر می دانستید؟ من فیلم های زیادی از بخش سودای سیمرغ ندیدم اما این را می دانم که عصر یخبندان فیلم با کیفیتی است که نظر مخاطبان را به خود جلب می کند. یکسری جوان با استعداد دور هم جمع شدند و بهترین عملکرد را از خود نشان دادند، من مصطفی کیایی را پدیده ی سینما می دانم و اگر دست من بود سیمرغ بهترین فیلم و بهترین کارگردان را به او می دادم. و محسن کیایی هم به دلیل بازی درخشانش در فیلم عصر یخبندان شایسته ی در یافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد بود.
مسئولین برگزاری جشنواره فیلم فجر نقد پذیری خود را بالا ببرندانتظارتان از سی و سومین دوره جشنواره فجر چه بود؟ جشنواره‌ی فجر امید بسیاری از جوانان و سینماگران است، این جشنواره تنها با تعامل با هنرمندانش به شکل بهتری دست می یابد از تمام مسئولین جشنواره فجر خواهش می کنم نقد پذیری خود را بیشتر کنند و در این صورت است که جشنواره‌ی فیلم فجر سال به سال بهتر می شود.
انتهای پیام/