آن روزها هنوز کمتر کسی بود که باور داشته باشد رژیم پهلوی به این زودی ها
رفتنی باشد. علی رغم خروج شاه، هنوز امیدی به بازگشت امام نبود و تقریبا
غاطبه تصور عمومی بر این بود که به زودی متحدان شاه برای بازگرداندن او به
تاج و تخت، وارد عمل خواهند شد و باید برای مبارزه با ارتش و مزدوران شاه
برای زمانی طولانی آماده شد. هیچ کس در ادامه مبارزه به رهبری امام خمینی
تردید نداشت اما این که کمتر از یک ماه بعد، انقلاب اسلامی به پیروزی برسد،
در مخیله کسی نمی گنجید.
در این معرکه، هر کس به فراخور توان و حال خود، به مبارزه یاری می رساند.
شعار نویسی روی دیوارها، تراکت نویسی و پخش پوسترهای ابتدایی و ساده
انقلابی، از رایجترین روش های توده مردم جهت حفظ فضای انقلابی و مخالفت با
رژیم پهلوی بود.
عکس این بانوی تهرانی هم که در ابتدای کوچه ای بن بست، با مقوایی شعارنویسی شده ایستاده است، از یادگارهای همان روزها است.
جهان نیوز