به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران سمنان؛ 19 بهمن 1357 یک نقطه عطف در نیروی هوایی ارتش ایران بود.
افتخار نیروی هوایی در کلام امام اٌمت:
کاری که شما عزیزان در این روز 19 بهمن انجام دادید از حیث معنویت بزرگترین کارها و با ارزش‌های دنیایی هم بزرگترین ارزش‌ها بود. آن روزی که باز پیروزی به آن‌جا نرسیده بود که مورد اطمینان باشد و شما در معرض خطر بزرگ بودید، از جان گذشته و به اسلام پیوستید و از سپاه اسلام شدید.
خداوند این افتخار را برای شما حفظ کند و شما را در دو جهان سعادتمند فرماید و آن‌چه که باید به شما عرض کنم این است که تا شما تعهد خودتان را به اسلام حفظ کردید و روابط خودتان را با همه‌ی قشرهای ملت برادرانه کردید، این انقلاب محفوظ خواهد ماند.
شما با برادران خودتان که افراد عزیز این ملت هستند، همدوش برای پیشبرد این انقلاب به پیش خواهید رفت و احکام اسلام را انشاءالله باری‌تعالی در همه جا، در همه‌ی ایران اجراء خواهید فرمود، این الگویی باشد برای همه‌ی ملت‌ها و مستضعفان جهان که ان‌شاالله اسلام در همه جا حیات پیدا کند و شما انشاءالله این سعادت جاوید را همراه داشته باشید.
19 بهمن از دیدگاه رهبری:
این‌که ما 19 بهمن را یک مقطع به حساب می‌آوریم و نیروی هوایی را با این نام معرفی می‌کنیم، این در حقیقت تکیه بر روی یک مسئله‌ی ارزشی است که یقیناً تاریخ قضاوت خواهد کرد، همچنان که امروز در مجموعه‌ی مسائل کمتر می‌شود ابعاد آن را دانست و فهمید. همین امروز هم چشم‌های باز و دل‌های بیدار ملت ما قضاوت می‌کنند، همان‌طور که چند سال گذشته را قضاوت کردند.
تک ستاره‌های آسمان ایثار
با نگاهی به رشادت‌های نیروی هوایی ارتش در سالهای دفاع مقدس، جان‌فشانی‌های این نیرو در خط مقدم جبهه و خدمات در پشت جبهه در صفحه‌های تاریخ دفاع مقدس ما ضبط گشته است.
سرلشگر شهید ستاری، صیاد شیرازی، عباس بابایی، و جواد فکوری از نمونه‌های جان فشانی‌های نیروی هوایی است که یقیناً در پیشبرد حماسه دفاع مقدس نقش ارزنده‌ای داشته است.
امیر سرتیپ عباس احمدی خلبانی از استان سمنان است
امیر سرتیپ خلبان عباس احمدی یکی از حماسه‌سازان دفاع مقدس و همزمان شهدای نیروی هوایی است.
خلبانی از استان سمنان که با هواپیمای C-130 و جنگ خاطره‌هایی در ذهن دارد که بعداز 36 سال خدمت رسمی هنوز با آن زندگی می‌کند.
عباس احمدی کیست؟
21 بهمن 1330 در خانواده‌ای خوب و صمیمی در سمنان به دنیا آمدم. پدر و مادرم به عشق قمربنی‌هاشم (ع) نامم را عباس گذاشتند. تحصیلات ابتدایی را در دبستان مهران سمنان و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان دهخدا سمنان به اتمام رساندم. عشقی که از کودکی به پرواز داشتم سبب شد در کنکوری که نیروی هوایی برگزار کرد، شرکت کنم و نمره قبولی را هم کسب کردم.
سپس از لحاظ سلامتی، تست هوش و ریاضیات هم مورد تایید قرار گرفتم، چون این ویژگی‌ها برای یک خلبان بسیار مهم است. همه این مراحل سخت را سپری کردم و در سال 1349 وارد دانشگاه افسری شدم و رؤیایم رنگ حقیقت گرفت.
تحصیلات تخصصی یک هوانیرو
در رسته تعمیر و نگه‌داری هواپیما با درجه ستوان سومی دانش‌آموخته شدم. تا پیش از سال 1355، با گذراندن دوره‌های مختلف تخصصی تعمیر و نگه‌داری توانستم پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری طی کنم. تا جایی که از طرف واحد مربوطه، جهت طی کردن دوره تخصصی معلمی تعمیر و نگه‌داری انتخاب شدم.
در همان ایام بنا بر اعلام نیاز نیرو جهت آموزش خلبانی، به ستاد نیرو معرفی شدم. حالا دیگر خیلی به آسمان نزدیک شده بودم. دوره یکساله‌ای را در ایران سپری کردم و سپس با انجام مراحل مختلف و مشکل گزینش، برای اعزام به کشور آمریکا پذیرفته شدم. دوره دوساله‌ای را با سختی و مشقت تمام سپری کردم. در این دوره‌های پروازی با همه هواپیماها از هواپیمای سبک تا
هواپیمای جت آموزشی آشنا شدم.T-38
در پایان دوره به دلیل کسب نمرات بالا موفق به کسب عنوان دانش‌آموخته ممتاز دوره مذکور دانش‌جویان از کشورهای دیگر شدم.
خاطره غرورانگیز علمی
در یکی از کلاس‌ها، استاد آمریکایی در خصوص موتور هواپیما در حال توضیحاتی بود، پرسشی مطرح کرد که من با تکیه بر تجربه‌ای که در ایران داشتم پاسخ جامع و کاملی را دادم که مورد مباهات این استاد شد که یک دانشجوی ایرانی در این سطح تخصصی از دانش فنی در خصوص موتور هواپیما قرار دارد و باعث شد تا مورد تشویق در سطح ستاد نیروی هوایی و فرماندهان آن‌جا قرار بگیرم.
بازگشت به وطن در اولین ماه انقلاب
وقتی انقلاب پیروز شد در آمریکا و در حال پشت سر گذاشتن دوره بودیم و با شنیدن خبر پیروزی انقلاب قصد بازشگت داشتیم، اما فرودگاه مهرآباد بسته بود و پروازی به ایران انجام نمی‌شد. اوایل اسفند بود که موفق شدیم به خاک پاک وطن برگردیم و دوره خدمت جدیدی آغاز شد. خدمتی که از جبهه‌های دفاع مقدس آغاز شد و 36 سال طول کشید. در پست‌های سازمانی مختلف از قبیل فرمانده گردان 72 ترابری، معاونت عملیات تیپ ترابری، جانشینی فرمانده تیپ ترابری و فرماندهی تیپ ترابری منطقه هوایی شیراز بود.
همسر و فرزندان
در سال 1360 با یکی از همشهریانم ازدواج کردم. خانمی خوب و نمونه که تمام سختی‌ها را پا به پای من تحمل کرد. ماموریت‌های درازمدت و تنهایی و جابجایی از این شهر به آن شهر و صبورانه یارو همراهم بود.
دو پسر دارم که هر دو رشته متالوژی خوانده و مدرک کارشناسی ارشد دریافت کرده‌اند. درست است که خلبانی دورنمای قشنگی دارد اما سختی‌هایش خیلی بیشتر از ظاهر زیبایش است و فرزندانم که هر دو سختی این شغل را لمس کرده و از نزدیک دیدند، هیچ کدام حاضر نشدند به این شغل روبیاورند.
تاثیر انکارناپذیر نیروی هوایی بر پیروزی در دفاع مقدس
در اوایل جنگ نیروهای عراق حملات سنگینی را بر مواضع ما داشتند که از زمین و هوا عملیات‌های مختلفی را اجراء می‌کردند. حتی در اولین روزهای جنگ حملات سنگینی بر پایگاه‌های هوایی شهرها و به خصوص پایگاه‌های هوایی اهواز، تهران و همدان داشتند. نیروی هوایی در آن موقع با افزایش ماموریت‌های هوایی و حمله به تانک‌ها، مکان‌های استقرار و عملیات نیروهای پیاده دشمن توانست تا حد زیاد مانع پیشروی دشمن شود.
در ماه‌های اول جنگ، نیروی هوایی چنان ضربه‌ای به نیروی دریایی دشمن وارد کرد که ضمن متلاشی شدن توان این نیرو، دشمن نتوانست هرگز حساب ویژه‌ای روی نیروی دریایی خود باز کند.
حفاظت و حراست از نفت‌کش‌ها از دیگر افتخارات نیروی هوایی در حماسه دفاع مقدس است که نقش ارزنده آن را تا امروز در صنعت نفت شاهد هستیم.
در دوران دفاع مقدس، با هواپیمایC-130 خدمت کردم. هواپیمایی 4 موتوره که همه کاری را ، از جابجایی پیکرهای مطهر شهداء از منطق عملیاتی به تهران گرفته تا کمک‌رسانی و جابجایی تجهیزات مثل نفربر و آمبولانس، اعزام رزمندگان به مناطق عملیاتی و جابجایی اسرای جنگی انجام داد.
بعد از جنگ هم در مانورهای عملیاتی مختلفی با حضور فرمانده کل قوا شرکت کردم که مایه افتخار من است. امدادرسانی به مسلمانان دیگر کشورها را هم با همین هواپیمایC-130 (هواپیمای باری-نظامی هرکولس) انجام دادیم.
باز هم پرواز نصیبم نشد!
تمامی لحظه‌های جنگ، ماموریت‌های جنگی، داخل و خارج از کشور برایم خاطره است. در یکی از ماموریت‌های زمان جنگ قرار بود یک‌سری مهمات را از بندرعباس به همدان منتقل کنیم. زمانی که از بندر تیک آف کردیم به ما اطلاع دادند که محل فرود تغییر کرده است و باید در محل دیگری بنشینیم. بر اساس هماهنگی‌های انجام شده از مبداء بندرعباس بلند شدیم و با سکوت کامل رادیویی و با خاموش کردن سیستم‌های راداری به سمت مقصد تعیین‌شده پرواز کردیم. در طول مسیر با کمک دانش‌های پروازی در خصوص پرواز بدون رادار به پرواز ادامه دادیم. در محل جدید نشستیم، یک مدت که گذشت، لودمسترها و پرسنل زمینی مشغول تخلیه بودند که ناگهان صدای آژیر قرمز همه فضا را در بر گرفت. چند دقیقه بعد جلوی چشمانمان محل قبلی که قرار بود در آن‌جا کار تخلیه انجام شود توسط رژیم بعث بمباران شد و این چنین بود که باز هم شهادت قسمت نشد.
و رؤیای پرواز تمامی ندارد...
شاید برخی از مردم بعداز بازنشستگی به استراحت بپردازند و خستگی سالهای خدمت را به در کنند، اما من عاشق پرواز هستم و دست کشیدن از آن برایم ناممکن است. به همین دلیل بعداز بازنشستگی در هواپیماسازی ایران (هسا) در شاهین‌شهر اصفهان مشغول خدمت به صنعت هواپیمایی و هواپیماسازی ایران در پروژه‌های تست پرواز IRAN-140شبیه‌سازی هواپیمای IRAN-140 پروژه بهبود هواپیمای C-130 شدم.
کمی محرمانه! IRAN140 چیست؟
IRAN-140، هواپیمای ایرانی است که به دست متخصصان و جوانان ایرانی ساخته شده و اکنون در آسمان جهان در حال پرواز است.
تا کنون هواپیمای IRAN-140 ساخت داخل، پروازهایی را به مقاصد مختلف داخلی و حتی ماموریت‌هایی برای کمک‌رسانی به مردم زلزله‌زده استان زنجان و بم انجام داده و تست‌های مربوطه را به موفقیت به پایان رسانده است و افتخار می‌کنم که خلبان هواپیمایی ایران هستم.
سخن آخر؛
امروز ایران اسلامی در سایه تلاش و کوشش جوانان برومند به حدی از قدرت رسیده است که ئر تمامی سطوح دانش فنی و اجرایی در منطقه تاثیرگذار و غیر قابل انکار است. این جایگاه نتیجه و محصول رشادت‌های غیور مردانی است که امروز تنها عکس و خاطره‌ای از آنها برایمان باقی مانده است. باید تلاش کنیم تا به درستی از این میراث گهربار حفاظت کنیم.
انتهای پیام/ز