محققان هدف از اجرای این پروژه را مقابله با بیماری‌های میتوکندریال مانند دیستروفی عضلانی و آتاکسی و پیشگیری از آسیب مغزی، نارسایی قلبی و کوری عنوان می‌کنند.
برخی بیماری‌های ارثی به دلیل نقص میتوکندری ایجاد می‌شود و محققان مدعی هستند که با کمک این روش، زنان دارای میتوکندری ناقص می‌توانند از انتقال ژنتیکی این نقص به نسل‌های آینده پیشگیری کنند.
این قانون پس از بحث و تبادل نظر بین نمایندگان پارلمان انگلیس، در تاریخ سوم فوریه (14 بهمن) با 254 رأی مثبت در برابر 128 رأی منفی به تصویب رسید تا این کشور، پیشگام اجرای طرح جنجال‌برانگیز تولد نوزاد با سه والد در جهان باشد.
نخستین نوزاد با استفاده از این روش اوایل سال 2016 متولد خواهد شد.
به جز مخالفت کلیسا، دانشمندان جهان نیز با شروع زودهنگام این روش مخالف هستند؛ پروفسور «اوان اسنایدر» از مشاوران علمی برجسته سازمان غذا و داروی آمریکا، شروع روش لقاح مصنوعی با سه والد در انگلیس از سال 2015 را بدون انجام آزمایشات پیش‌بالینی کافی و عدم پاسخگویی به خطرات احتمالی، یک اشتباه بزرگ خواند.
به گفته «اسنایدر»، نگرانی‌های زیادی در خصوص ایمنی این روش وجود دارد و صدور مجوز زودهنگام برای این روش بدون انجام مطالعات بالینی طولانی مدت می‌تواند با خطرات جدی همراه باشد؛ برای کاربردی شدن این روش باید طی چند سال آینده آزمایشات پیش‌بالینی مختلفی بر روی حیوانات انجام شود و در صورت مثبت بودن نتایج، مرحله آزمایش بالینی بر روی انسان آغاز شود.
برخی دیگر از منتقدان نیز این روش را نخستین گام بسوی «طراحی سفارشی نوزاد» با قابلیت انتخاب رنگ پوست، چشمان و دیگر صفات عنوان می‌کنند.
دو تکنیک مطرح شده در روش لقاح مصنوعی سه والد شامل روش انتقال اسپیندل (spindle transfer) است که طی آن مواد هسته‌ای از تخمک مادر جدا و در پوسته تخمک اهدایی حاوی میتوکندری سالم و فاقد هسته سلول که با اسپرم پدر لقاح داده می‌شود، قرار می‌گیرد.
تکنیک دوم، روش انتقال هسته‌یی (pronuclear transfer) نام دارد که شامل ایجاد دو جنین آزمایشگاهی یکی با اسپرم پدر و تخمک مادر و دیگری از تخمک اهدایی است؛ مواد ژنتیکی مرکزی تخمک اهدایی جدا شده و با مواد ژنتیکی گرفته شده از تخمک مادر جایگزین می‌شود.
جنین در این روش دارای ژن‌هایی از پدر، مادر و دی‌ان‌ای میتوکندری تخمک اهدایی است، اما کودک متولد شده از لحاظ ژنتیکی کاملا شبیه پدر و مادر اصلی خود است.