علت مرگ 350 بیمار دیگر در بریتانیا نیز این بوده است که درمان سریع و کافی برای آنها صورت نگرفته است. ویلیام اسپرینگ، یکی از فعالان حقوق‌بشر در این باره تاکید کرد که دولت کنونی بریتانیا و همه دولت‌های قبلی از سال 1948 میلادی تاکنون که سرویس بهداشت ملی تاسیس شده، با موضوع بهداشت به‌عنوان ابزاری برای کنترل جمعیت برخورد کرده‌اند.
وی افزود: مشکلات بهداشتی در بریتانیا تنها با تزریق پول بیشتر حل و فصل نخواهد شد. چون تعداد کارمندان این سازمان، از 350 هزار نفر در سال 1948 میلادی به بیش از 882 هزار نفر در سال 1982 میلادی رسیده و این رقم اکنون به بالاتر از آن یعنی بیش از یک میلیون نفر افزایش یافته است.
وی افزود: ازدحام بیش از حد بیماران در بیمارستان‌های بریتانیا و کمبود تخت، عملا احتمال بستری شدن بسیاری از بیماران را کاهش داده است.