«من زار قبر عبدالعظيم الحسني بِرِيْ، كمن زار الحسين بكربلا» به چه معناست؟

به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران؛  افزون بر وجوب دوستي اولياي الهي، محبت دوستان ايشان نيز واجب است. امام صادق ـ عليه السّلام ـ مي فرمايد:

«... و الولايةُ للمؤمنين الذينَ لمْ يغيَّروا و لم يبدَّلوا بعدَ نبيِّهم ـ صلّي اللّه عليه و آله و سلّم ـ واجبةٌ مثلُ سلمانُ فارسي و... و مَنْ نَحا نحوَهم و فَعَلَ مثلَ فعْلِهم و الولايةُ لِأتباعِهم و المُقْتَدين بهم و بهُداهمْ واجبةٌ».[1]

محبت به اشخاصي كه بر پيمان خويش، پاي فشرده و وفادار ماندند، و سنّت پيامبر اكرم را تغيير ندادند، مانند سلمان فارسي و... واجب است و نيز محبت كساني كه مثل كار ايشان را انجام دهند... . امام ـ عليه السّلام ـ علّت اين وجوب را، تبعيت و اقتدا از هدايت آنان مي داند.

حضرت عبدالعظيم حسني افتخار درك سه امام را داشته است: امام رضا، امام جواد و امام هادي ـ عليهم السّلام ـ . از اوان جواني تا پايان عمر، در راه نشر و اعلان سخن آنان كوشيد، و از هيچ تهديد و فشاري، واهمه نداشت. عبدالعظيم حسني، شخصي است باورع، عابد، معروف به امانتداري و صداقت در گفتار، موحّد و عادل، داراي روايتهاي زياد،[2] و وقتي كه دين خود را بر امام هادي ـ عليه السّلام ـ ، عرضه مي دارد، مورد تأييد كامل امام، قرار مي گيرد.[3]

عبدالعظيم حسني به خاطر فشار و محدوديتهاي اعمال شده بر سادات بني هاشم از طرف حكومت سفّاك عباسي، مدينه را ترك گفت، و ظاهراً براي ارتباط با امام هادي ـ عليه السّلام ـ به سامرّا رفت و بعد از مدتي به «ري» آمد. عبدالعظيم در ري، وكيل امام هادي ـ عليه السّلام ـ بوده، و با وجود او نيازي نبود تا شيعيان، براي پاسخ به سؤالاتشان، جان خويش را به خطر انداخته و به سامرّا بروند. با اين شأن و جايگاه، روايتي از امام هادي ـ عليه السّلام ـ در فضيلت زيارت قبر عبدالعظيم حسني وارد شده كه: «شخصي از شيعيان ري به حضور امام هادي ـ عليه السّلام ـ رسيد، حضرت به او فرمود: كجا بودي؟ او گفت: به زيارت امام حسين ـ عليه السّلام ـ رفته بودم. امام فرمودند: أما اِنّك لو زُرتَ قبر عبدالعظيم عندكم، لكُنتَ كمن زار الحسين». يعني «اگر قبر عبدالعظيم را ـ كه در جوار شماست ـ زيارت كنيد، مانند آن است كه قبر حسين ـ عليه السّلام ـ را زيارت كرده باشيد[4]».[5]

يعني ثواب زيارت قبر عبدالعظيم حسني، گويا با ثواب زيارت ابي عبدالله ـ عليه السّلام ـ ، برابري مي كند. چرا كه عبدالعظيم حسني، عمر خويش را در راه اعتلاي فرهنگ قرآن و اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ ، سپري كرد. خط او همان خط اهل بيت ـ عليهم السلام ـ و اعتقاداتش همان اعتقادات اهل بيت ـ عليهم السلام ـ بود. همچنين حرم او مي تواند به عنوان محلي براي نشر آثار و معارف توحيدي قرآن و اهل بيت ـ عليهم السلام ـ باشد. لذا امام هادي ـ عليه السّلام ـ ، چنين ثوابي را براي زيارت قبر او بيان مي كنند و هيچ بعدي ندارد خداوند به عنوان فضل و کرم خود ثوابي بسان ثواب زيارت امام حسين(ع) به زائران عبدالعظيم حسني عنايت کند.
 
منابع:
[1] . مجلسي، محمدباقر، بحارالانوار، ج27، ص52، به نقل از: جوادي آملي، عبدالله، ادب فناي مقرّبان، مركز نشر اسراء، چاپ اول، 1381، ج1، ص62.
[2] . قمي، عباس، سفينة البحار، بنياد پژوهشهاي اسلامي آستان قدس رضوي، چاپ اول، 1418ق، ج3، ص306.
[3] . كمال الدين، ج2، ص379، به نقل از: پور اميني، محمد باقر، حضرت عبدالعظيم حسني، ص72.
[4] مستدرك الوسائل، ج3، ص616، به نقل از: حضرت عبدالعظيم حسني، ص137.
[5] . برگرفته از: پور اميني، محمد باقر، حضرت عبدالعظيم حسني، نشر محبّت، چاپ اول، چاپ فجر اسلام، 1377.