محمدعلی کشاورز: هنرمند باید نجیب باشد و مردم مملکت خود را دوست داشته باشد/ اول از همه ایران

در ادامه "محمدرضا سعیدآبادی" دبیر کل کمیسیون ملی یونسکو به روی صحنه آمد و در ابتدا گفت: از استاد "محمدعلی کشاورز" گفتن کار بسیار سختی است به همین خاطر تصمیم دارم دو شعر از حضرت مولانا و فردوسی قرض بگیرم و در مدح شما بخوانم.

وی ادامه داد: "محمدعلی کشاورز" جز نیکی، خوبی و مهربانی در کشتزار فرهنگ این مملکت هیچ بذر دیگری نکاشت. برای شما آرزوی سلامتی داریم و به عنوان دبیر کل کمیسیون ملی یونسکو از هر توان و راهی که برای معرفی و بهتر دیده شدن شما بزرگان در جهان باشد دریغ نخواهم کرد.

"ایرج راد" مدیر عامل خانه تئاتر در ادامه برنامه به روی سن آمد و گفت: امشب شب فوق العاده ای است من این همه شور، حال و عشق کسانی که درعرصه‌ی فرهنگ عمری است خدمت کرده‌اند را می‌ بینم که به خاطر "محمدعلی کشاورز" یکی از برجسته ترین هنرمندان این مملکت دور هم جمع شده‌اند و می‌دانم که با رغبت، عشق و علاقه به اینجا آمده‌اید و کسی شما را به زور به اینجا نیاورده است. "محمدعلی کشاورز" یکی از هنرمندان بزرگی است که نه فقط هنر وی بلکه انسانیتش نیز زبانزد هرکسی است.

وی ادامه داد: "محمدعلی کشاورز" با آن صلابت، توانمندی و قدرت در بازیگری و آن صدای شاخص و متفاوت در شبکه‌ی دو، پیش از انقلاب به صورت زنده اجرا می کرد. در سال 47 به عنوان یک شاگرد در تئاتر خدمت وی بودم.

راد عنوان کرد: وی همیشه به جوان‌ها کمک می‌کرد و از آن گونه‌ بازیگرها نبوده که به جوان‌ها بی تفاوت باشد. در هر گروه از جمله گروه "مردم" همواره همه از وجود او بهره‌مند می‌شدند. توانمندی و ایستایی وی در صحنه و ارتباطش با تماشاگران از ویژگی‌های بارز وی بود.

مدیرعامل خانه تئاتر تصریح کرد: برای "محمدعلی کشاورز" آرزوی سلامتی دارم و امیدورام سال های سال سایه‌اش بر سر هنرمندان و هنردوستان این مملکت باشد و از همین جا دست پرمهرش را می‌بوسم.

در ادامه یاد دوبلور تازه درگذشته "احمد رسول زاده" زنده شد.

سپس "اکبر عالمی"  به روی سن آمد و گفت: افسوس که نامه ی جوانی طی شد/ وان تازه بهار زندگانی طی شد/ آن مرغ طرب که نام او بود شباب/ افسوس ندانم که کی آمد؟ کی شد

وی در ادامه بیان کرد: جان هستی همه نقش است و نقش زندگی از هر نقشی دلپذیرتر، در گذرگاه حیات ما رهروان نیر پای خیالی می‌آییم و می‌رویم و در این نگارخانه‌ی هستی از خود نقش برجای می‌گذاریم؛ نقش آنان که راه خود را به درستی یافته اند دیرپاتر است.

عالمی ادامه داد: مصداق کامل 84 سال زندگی پربار و آبرو و کارهایی که اگر اینجا با شتاب بخوانم تمام نمی‌شوند و هر کدام یکی از یکی بهتر است. مصداق کامل نقش بدون تکرار "محمدعلی کشاورز" است. هیچ پدیده ای بدون سابقه نه برای یک فرد و یک مملکت اتفاق نمی‌افتد، کشاورز میلی متر میلی متر قله های افتخار را پیمود و به اینجا رسید.

وی افزود: هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق/ ثبت است در جریده ی عالم دوام ما.

عالمی عنوان کرد: فکر می‌کنید که من از روی  تعارف شرقی گفتم که «هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق» پدر و مادر من مرده اند اما در قلب من زنده هستند. مواظب باشید چگونه نفس می کشید و چگونه گام برمی دارید. یک جا نشان دهید که این مرد برای پول چیزی گفته باشد و هرجا هر فیلمی را بازی می‌کرد ماندگار است. "آندورا"، "ادیپ شهریار"، "دایوانیا"، "عاشق مترسک" و "لبخند با شکوه آقای گیل" همه در کارنامه‌ی تئاتر او ثبت شده است.

وی عنوان کرد: در سال 47، ده سال بعد از تلویزیون سیاه و سفید در خیابان الوند به تلویزیون آمد و سریال "قمر خانم" و سریال های دیگری چون "دائی جان ناپلئون" را به طرز تحسین آمیزی به یادگار گذاشت.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: چقدر خوب است انسان در طول عمر خود مورد ستایش گوهرهای یگانه قرار گیرد. این 54 سال فعالیت "محمدعلی کشاورز" است. آیا به نظر شما خداوند جهان را به عدالت خلق نکرده است؟

"اکبر عالمی" در انتها خاطر نشان کرد: برای من بزرگ ترین اتفاق این است که من "اکبر عالمی" شاگرد ناچیز عرصه‌ی سینما قل بخورم بیایم اینجا و راجع به "محمدعلی کشاورز" صحبت کنم و اجازه می خواهم از طرف دانشجویان رشته های تئاتر و سینما بر دست و پای شما بوسه بزنم.