نمایشی که در آن صفی از رؤسای دولت‌ها، نخست‌وزیر‌ها و چهره‌های شناخته شده‌ای که بعضاً سخنرانی‌هایشان را در اخبار می‌بینیم؛ چهره‌هایی که حضورشان در راهپیمایی که قرار بود نماد صلح باشد هم خنده‌دار است هم تعجب‌انگیز. از عجایب روزگار این است که در صف اول راهپیمایی پاریس چهره قاتل کودکان غزه به عنوان عزادار کشته‌شدگان فرانسه دیده شود. کشته‌شدن 12 نفر در پاریس بیش از کشته شدن هزاران انسان در افغانستان، عراق، فلسطین و سوریه در رسانه‌های غربی بازخورد داشته است. آنقدر برای این شو تلویزیونی تبلیغ شده که رسانه‌های امریکایی از اینکه اوباما خودش را به پاریس نرسانده و در راهپیمایی دوشادوش نتانیاهو نبوده است، ابراز شرم می‌کنند! قاتل مردم فلسطین دوشادوش رئیس‌جمهور فرانسه که سابقه درخشانی در قتلعام مردم الجزایر دارد، قاب عکس خوبی را تشکیل می‌دهند.
محمود
عباس هم که در جنگ غزه روزه سکوت گرفته بود، خود را به پاریس رسانده و در
جمع مدافعان آزادی‌بیان قرار می‌گیرد اما جرئت این را ندارد که از آزادی
کشور خود سخنی به زبان بیاورد و از کودکان قتلعام شده در غزه حرفی بزند.
درد تروریسم این بار دامن حامیان تروریسم را گرفت. دولت‌هایی که با
کمک‌‌های مادی و معنوی خود از تروریست‌های داعش در عراق و سوریه حمایت
می‌کنند، طعم تلخ ترور را درک کردند؛ طعمی که تلخی آن با حضور پدر معنوی
تروریسم دولتی در صف اول راهپیمایی پاریس تلخ‌تر نیز شده است. نمایش
خیابانی گروتسک تروریسم در پاریس اجرا شد، مشاهده این تئاتر خنده‌دار برای
عموم مردم آزاد اعلام شده بود.
ایستادن نتانیاهو در صف اعتراض یعنی قاتل هنوز هم به محل جرم بر‌می‌گردد!
روزنامه جوان