به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، سینما، تئاتر و موسیقی و یا گاه یک اثر نقاشی و به طور کلی هنر از دیرباز روشی برای بیان واقعیت‌های پنهان در جامعه بوده است.
سینما به عنوان هنر هفتم یکی از موثر‌ترین و پر مخاطب‌ترین ابزارها از جایگاه ویژه‌ای در بیان پیشگیری و کاهش آسیب‌های اجتماعی برخوردار است.
مجید ابهری جامعه شناس در همین زمینه با اشاره به تأثیر فیلم‌ها و سریال‌های به نمایش درآمده از رسانه‌های داخلی و خارجی بر روی رفتارهای اجتماعی گفت: همان گونه که فیلم و سریال‌های ماهواره‌ای در بروز ناهنجاری‌های رفتاری گسست عاطفی و افزایش آسیب‌های اجتماعی موثر است فیلم‌ها وسریال‌های تلویزیون و سینما هم می‌توانند عامل تعیین کننده‌ای در پیشگیری و کاهش ناهنجاری‌های رفتاری باشد.
ابهری با بیان اینکه هنر به عنوان یکی از اصلی‌ترین ابزار پیشگیری و مقابله با آسیب‌های اجتماعی همواره مورد توجه قرار گرفته و به کار می‌رود افزود: انتقال آموزه‌های رفتاری بوسیله ابزار بصری، اصل منطقی و اساسی در روان شناسی است که هنرمندان و ارباب هنر می‌توانند در این زمینه نقش رسانی داشته باشند.
این جامعه شناس در ادامه سخنانی با تأکید برنقش قدرتمند رشته‌هایی مانند نقاشی ، موسیقی ، تئاتر ... در پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی اضافه کرد: نقاشی خیابانی و تابلوهای مهندسی نیز نیما در انتقال مفاهیم و ارزش‌ها مخصوصا برای کودکان و نوجوانان از راه‌هبری جایگاه خاصی در روان شناسی دارد.
وی ادامه داد: این فرایند‌ها می‌توانند در برقراری ارتباط با مخاطبین و انتقال ارزش‌ها و در نتیجه پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی نقش موثر و قدرتمند داشته باشند.
این جامعه شناس در ادامه به کار موسیقی در کاهش هیجان‌های روحی و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی پرداخت و افزود: موسیقی یکی دیگر از ابزار شنیداری در پرکردن اوقات فراغت می‌تواند در کاهش هیجان‌های روحی و ایجاد آرامش روانی مخصوصا در نوجوانان جایگاه ارزشمندی داشته باشد و در صورت مخاطب سنجی و حرکت در مسیر ارزش‌های ملی و فرهنگی جایگاه قابل ملاحظه‌ای در نشاط اجتماعی و کاهش عوارض روانی دارد.
وی با توضیح اینکه سینما به عنوان هنر هفتم و تئاتر هر دو جایگاه دوقلوهای هنری هستند تصریح کرد: سینما و تئاتر می‌توانند علاوه بر پرکردن اوقات فراغت مردم در زمینه‌های رفتاری هم مفید باشند.
حسین ابراهیمی مقدم کارشناس روانشناسی نیز با بیان اینکه یکی از مهمترین روش‌های یادگیری ، مشاهده است ، نقش سینما در کاهش آسیب‌های اجتماعی را با الگوبرداری افراد از روی سوژه‌ها هنر پیشه‌ها وکارکترهای فیلم مرتبط دانست و بیان داشت: زمانی که در یک فیلم اکشن که در رفتارهای پر خطر مثل سرقت، حمل و نقل مواد مخدر جعل اسناد و مواردی از این دست را نشان می‌دهند که قهرمان فیلم هم به نتایج مثبتی مثل پولدارشدن دست پیدا می‌کند.
طبیعی است برای بیننده اینطور القاء می‌شود که می‌تواند از راه کارهای نادرست به نتایج دلخواه دست یافت.
وی در ادامه افزود: اما در صورتی که شاهد این باشیم که فیلمی رفتارهای هنجار را در قالب درست و مبتنی بر روان شناسی رنگ ، گفتار ساخته که مخاطبین را تحت تاثیر رفتارهای مثبت قرار دهد، نتایج سودمندتری را شاهد خواهیم بود.
وی در ادامه با توضیح بیشتر در اینباره اظهار داشت : افرادی که از ظرفیت اخلاقی مناسبی برخوردار نیستند زودتر تحت تاثیر تخلفات منفی فیلم قرار می‌گیرند
وی تصریح کرد: به همین خاطر فیلم و سینما به طور کلی نمایش یا تئاتر تاثیر مهمی هم در بوجود آمدن آسیب‌های اجتماعی و هم در صورت مراقبت‌های درست در تولید و نمایش ، این فیلم‌ها می‌توانند در از بین بردن آسیب‌های اجتماعی موثر باشند.
وی با تاکید به اینکه سینما یک ابزار عمومی است و مخاطبین آن هم عام مردم هستند خاطر نشان کرد: نمیتوان سینما را از پرداختن به معضلات و مشکلات یک گروه خاصی و یا آسیب اجتماعی خاصی منع کرد و یا از طرفی با بزرگ نمایی یک آسیب خاص تنها به آن پرداخت.
مجید ابهری در بخش پایانی سخنانش با ذکر آمار علاقمندان به عرصه هنر و کاستی‌های موجود در این زمینه توجه مسئولان را برای بهرهگیری از فضای هنری در کاهش آسیب‌های اجتماعی جلب کرد و اضافه کرد: در حال حاضر 30 درصد مردم علاقمند به رفتن سینما هستند و فقط 4 درصد به تئاتر گرایش دارند که علت اصلی آن ضعف مخاطب شناسی و نبود سلیقه سنجی و گران بودن این ابزار است بنابرین درصد قابل توجهی از مردم اوقات فراغت خود را با تلویزیون پر می‌کنند که این فرصت مناسبی برای مدیران این رسانه است تا از آن به عنوان دستگاه عمومی استفاده کنند.
با توجه به اینکه بسیاری از سوژه‌های ارائه شده در فیلم‌ها و سریال‌های سینما برگرفته از موضوعات و پدیده‌های اجتماعی است و همه گروه‌های سنی نیز به آن روی خوش نشان می‌دهند.
بنابرین بهرهگیری از این ابزار برای پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی انکار ناپذیر است البته همانگونه که گفته شد گاه پرداخت نادرست به یک موضوع ممکن است خود زمینه ساز بروز یک آسیب اجتماعی شود.
انتهای پیام/