به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ،سهیلا جلودارزاده افزود: در حال حاضر زنان در وزارت صنعت، معدن و تجارت بیشتر در رده صف مشارکت و با حداقل‌ها کار می کنند؛ اما مشارکت 30 درصدی زنان حداقل مشارکت استاندارد لازم برای پیشرفت است. نیروی انسانی آن موجود است و باید برنامه‌ریزی و حمایت شوند.
این فعال حوزه زنان تاکید کرد: مشارکت زنان در اقتصاد به زیرساخت‌ها احتیاج دارد و از ابتدا زنان ایرانی نه تنها درصدد مشارکت در سطوح سیاستگذاری، برنامه‌ریزی و اجرا؛ بلکه به فکر ارتقاء و تعالی آن بوده‌اند. در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی کمتر از دو درصد مالکیت در کشور به زنان تعلق داشت و تلاش کرده‌ایم این میزان افزایش یابد.
وی در ادامه گفت: تحقق این هدف مستلزم فراهم شدن زیرساخت‌هایی مانند افزایش تعداد زنان تحصیلکرده، ارتقای مهارت‌ها و توانایی‌های فردی و اجتماعی آنان بود. در نتیجه در جهت تدوین سیاست‌های اشتغال زنان در جمهوری ا سلامی ایران و سیاست‌های آموزشی آنان تلاش شد و سعی کردیم خلاءهای موجود در این زمینه، با انجام برنامه‌ریزی برطرف شود.
این فعال حوزه زنان تاکید کرد: تا وقتی که به این موضوعات پرداختیم، موفق بودیم و مشارکت اقتصادی زنان در حال افزایش بود. در برنامه پنج ساله سوم این موضوع با اولویت زنان سرپرست خانوار دیده شد و در بودجه نخستین سال برنامه مبالغی برای آن اختصاصی یافت و حتی برای بیمه زنان خانه دار بودجه ای دیده شد ولی در سال های بعد به یک ماده تقلیل پیدا کرد.
وی تاکید کرد: پس از افزایش میزان آموزش و سلامت زنان، مشارکت اجتماعی را در بخش سیاستگذاری شروع کردیم. زنان در شورایاری‌ها و شوراهای شهرها حضور پیدا کردند و مشارکت آنان از پایین به بالا شروع شد. سیاست دولت ارتقای مشارکت بود ولی در سال‌های بعد مشارکت زنان به طور کامل حذف و تقسیم بودجه‌های استانی شد و هیچ زنی در سطوح مدیریتی حضور نداشت، در نتیجه بودجه امور زنان تبدیل به بودجه‌ای برای برگزاری همایش‌ها و جشن‌ها شد.
جلودارزاده در پایان گفت: بیش از 60 درصد فرش کشور را زنان با دستمزد
حداکثر نصف مصوب قانون کار، می‌بافند، در حالی که آنان باید در سطوح
کارآفرینی و خوداشتغالی مشغول به کار شوند.
/ انتهای پیام