به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران تیم
پژو-توتال می خواهد با داشتن رانندگانی بنام چون استفان پترهانسل رالی
داکار در سال 2015 را از آن خود کند. اما دو نکته بر سر راه این مسئله وجود
دارد که کمی نگرانی ایجاد می کند.
یکی اینکه
آنها 25 سال در میادین حضور نداشتند و دوم اینکه آنها ماشینی دو چرخ دارند و
آخرین باری که اتوموبیلی دو چرخ قهرمانی را در داکار از آن خود کرد به سال
2000 باز می گردد.
اما قسمت مثبت داستان این است
که پژو موفق ترین تیم تاریخ را جمع کرده: استفان پترهانسل 11 بار قهرمان
داکار شده ( 6 قهرمانی با موتور و 5 قهرمانی با اتوموبیل) در کنار او
کارلوس ساینز با عنوان قهرمانی رالی دنیا و یک قهرمانی در داکار قرار دارد و
در نهایت به این جمع باید سیریل دسپره را اضافه کرد ( 5 عنوان قهرمانی در
بخش موتور).
با این تفاسیر همچنان
این سؤال باقی است که چطور میتوان با اتوموبیلی نو دشوارترین رالی دنیا را
با موفقیت به پایان رساند؟ جواب این سوال را بر اساس موفقیت های استفان
پترهانسل بررسی کردیم:
قدم اول:آنالیز سرعت:
بزرگترین
مشکل این است که سرعت خوب است ولی نمی دانند در قیاس با رقبا چقدر سریع
هستند. پس اولین قدم در رالی این است که سرعت را تست کنند. با این حال آیا
می توان به راحتی پیروز شد یا خیر.
قدم دوم: باید بر اساس نقطه قوت حرکت کرد:
باید
بدانی که نقاط ضعف و قوتت کجاست. اتوموبیل ساختاری متفاوت با بقیه تیم ها
دارد. پس در خیلی از زمینه ها نسبت به رقیب برتری دارند. در این حوزه ها،
می توان بیشتر به رقبا فشار بیاورند.
قدم سوم: از اتوموبیل تا آنجایی که امکانش هست، مطمئن باشند:
برای
اتوموبیل های جدید، احتمال اینکه اشکالی در کارشان پیش آید، بیشتر است تا
اتوموبیل هایی که بهتر تجهیز شده اند مثل مینی. پس به خاطر همین مسائل است
که راننده باید از اشکالات دوری کند و تا آنجایی که کاری کند تا برای
اتوموبیل مشکلی پیش نیاید تا بیشترین شانس برای اتمام هر مرحله از مسابقه
را داشته باشد.
با این تفاسیر و داشتن سه
اتوموبیل، احتمالاً پژو استراتژی خود را بین راننده هایش تقسیم می کند:
ساینز که همیشه سریع است، نقش "خرگوش" را بازی میکند و رقبا را دنبال خودش
می کشد. دسپره هم تکلیفش روشن است و می خواهد به هر ترتیبی که هست در رالی
امسال داکار به خط پایان برسد. بنابراین از لحاظ سرعت، جایی پشت سر
پترهانسل خواهد بود.