به گزارش
خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ ابر اورت نام منطقه‌ای است که بسیاری از دنباله‌دارها، سنگ‌ها و یخ‌هایی که در واقع مربوط به بقایای تولد منظومه شمسی می‌باشند از آن سرچشمه می‌گیرند.
دانشمندان معتقدند این ابر از فاصله ۲۰۰۰ تا ۵۰۰۰ واحد نجومی آغاز شده و تا فاصله ۵۰,۰۰۰ واحد نجومی که تقریباً برابر با یک سال نوری است، نیز ادامه پیدا می‌کند.
برخی دیگر بر این عقیده‌اند که این ابر عظیم حتی تا بیشتر از ۱۰۰,۰۰۰ واحد نجومی گسترش یافته است و این به آن معناست که لبه‌اش تا مرز پایانی منظومه شمسی ما کشیده شده است.
در واقع ابر اورت از همان موادی تشکیل شده که دنباله دارها از آن ساخته شده‌اند. در لبه منظومه شمسی حتی کششی کوچک از گرانش یک ستاره گذرا میتواند دنباله داری را از اسارت گرانش خورشید آزاد کند.
انتهای پیام/