گپی با "مهرنوش" سریال همه چیز آنجاست

سریال همه چیز آنجاست به مفاهیمی چون انسجام بین اعضای خانواده در مواقع بحران می‌پردازد. وقتی شما فیلمنامه را خواندید چه برداشتی از قصه داشتید؟

زمانی که من برای بازی در این سریال دعوت شدم، هنوز فیلمنامه کامل نوشته نشده بود، اما وقتی طرح را خواندم از آن خوشم آمد. این مجموعه تلویزیونی به مفهوم خانواده و انسجام اعضای یک خانواده تاکید زیادی دارد و یکی از ویژگی‌هایش این است که با وجود تعدد شخصیت‌ها هر کدام از آنها قصه خودشان را دارند.

متاسفانه یکی از ضعف‌های امروز فیلمنامه‌ها این است که قصه‌ها یک یا دو قهرمان اصلی دارد و نویسندگان هم بیشتر روی شخصیت‌های اصلی تمرکز می‌کنند و بقیه شخصیت‌ها فقط مکمل هستند و خیلی هم به شخصیت‌پردازی این نقش‌ها توجهی نمی‌شود. در حالی که هر کدام از آنها می‌توانند داستان مشخص زندگی خودشان را داشته باشند و زندگی آنها در کنار قهرمانان اصلی قصه نشان داده شود.

این ضعف در قصه‌ها باعث می‌شود شخصیت‌های فرعی رها شوند، اما نویسنده سریال همه چیز آنجاست تلاش کرده هر کدام از شخصیت‌های قصه، داستان مستقل خود را داشته باشند و این نقطه قوت فیلمنامه است.

با این ‌که تصویربرداری سریال همزمان با پخش ادامه دارد، اما گروه از یک سکانس هم براحتی عبور نمی‌کند و همه چیز با تامل ضبط می‌شود و این یکی دیگر از ویژگی‌های سریال است. وقتی عوامل حرفه‌ای در یک کار حضور داشته باشند، باید توقع یک کار خوب هم داشته باشیم. حالا شما با دیدن قسمت‌های آتی سریال متوجه می‌شوید مهرنوش هم قصه مستقل خودش را دارد. امیدوارم نویسندگان فیلمنامه‌ها همیشه با همین ظرافت فیلمنامه‌ها را بنویسند.

در صحنه‌هایی که مهرنوش در کنار مادرش حضور دارد، مرتب شاهد کل‌کل‌های مادر و دختر هستیم؛ کل‌کل‌هایی که به شیرینی قصه اضافه کرده است. این چالش‌ها از ابتدا در فیلمنامه بود یا هنگام اجرا تصمیم گرفتید آن را پررنگ‌تر کنید؟

خوشبختانه نویسنده سریال خیلی با دقت و ظرافت فیلمنامه سریال همه چیز آنجاست را نوشته است. شخصا وقتی فیلمنامه را خواندم، احساس کردم چقدر دیالوگ‌ها و صحنه‌ها مثل زندگی واقعی خودمان است. این کل‌کل‌ها هم از ابتدا در فیلمنامه بود، درست مثل زندگی واقعی. در ضمن کل‌کل‌هایی که بین مهرنوش و مادرش رد و بدل می‌شود به هیچ وجه توهین‌آمیز نیست و من هم سعی کردم آن را شیرین و واقعی اجرا کنم تا مبادا از سوی مخاطبان چنین برداشت شود که مهرنوش به مادرش توهین می‌کند.

همه ما در زندگی واقعی‌مان با پدر، مادر، برادر و خواهرهایمان کل‌کل‌هایی داریم، اما این رفتارها نشات گرفته از روابط صمیمانه بین اعضای خانواده است. به هر حال روابط والدین و فرزندان مثل دوران قدیم خشک و رسمی نیست، بلکه خیلی صمیمانه است. نمی‌توان گفت اگر امروز بین‌مان کل‌کل وجود دارد، دیگر عشق، محبت و دوست‌داشتن نیست. همه این موارد وجود دارد، اما جنس‌اش با روابط گذشته فرق می‌کند.

ضمن این ‌که ما در سریال همه چیز آنجاست تصمیم نداریم کل‌کل بین مادر و دختر را رواج دهیم، بلکه نویسنده، کارگردان، بازیگران و دیگر عوامل سعی کردند یک سریال واقعی بسازند، سریالی که موضوع آن برای مخاطب امروز قابل لمس و باور باشد و به نوعی با دیدن هر کدام از شخصیت‌های قصه خودش یا اطرافیانش را ببیند. مهرنوش قصه هم ویژگی‌های خود را دارد. گرچه او کمی خودسر است، اما با پیشرفت قصه متوجه می‌شوید این خودسری‌های او پیش درآمد اتفاقات دیگر است.

بخشی از فیلمنامه این سریال همزمان با تصویربرداری نوشته می‌شود. برایتان سخت نیست که آخر قصه را نمی‌دانید و بیشتر از کلیات می‌دانید تا جزئیات؟

نه، این طور نیست که از جزئیات بی‌خبر باشیم. اتفاقا در جریان کلیت و جزئیاتی که به اجرای نقش‌مان کمک می‌کند، هستیم. فقط پایان قصه را نمی‌دانیم که این امر هم در سریال‌های ملودرام که تولید و پخش آن همزمان است، طبیعی است؛ چون دریافت بازتاب‌ها از سوی مردم به طراحی پایان قصه کمک می‌کند.

در واقع این طور نیست که بدون ذهنیت مقابل دوربین برویم، بلکه کلیت فیلمنامه را می‌دانیم. البته بهتر است سریال‌ با فیلمنامه کامل کلید بخورند و این آفتی است که این روزها آثار نمایشی درگیر آن شده است، اما از آنجا که یک گروه حرفه‌ای از تهیه‌کننده گرفته تا کارگردان و دیگر عوامل پای سریال همه چیز آنجاست هستند، بنابراین تا این بخش از سریال، درگیر مشکلی نشده‌ایم و همه چیز در کمال آرامش اجرا می‌شود.

به نظرتان موضوع سریال همه چیز آنجاست چقدر دغدغه مردم و جامعه امروز ماست؟

معتقدم این قصه خیلی به واقعیت الان زندگی مردم نزدیک است. خوشبختانه من در خانواده‌ای زندگی می‌کنم که انسجام بین اعضای آن حرف اول را می‌زند، اما موضوع سریال همه چیز آنجاست مبتلا به خیلی از افراد جامعه است و نویسنده موضوع مناسبی را دستمایه قرار داده است. ضمن این‌که در این سریال شاهد قصه‌های متعددی هستیم و همین به جذابیت قصه افزوده است.

شما تجربه بازی در سریال‌های ملودرام را دارید، آیا بازتاب‌هایی که از مردم هنگام پخش می‌گیرید در بازی شما تاثیرگذار است؟

بله، وقتی بازتاب‌های خوبی از سوی مردم بگیرم، مسلما با انرژی بیشتری کارم را انجام می‌دهم و تلاش می‌کنم در قسمت‌های باقیمانده با تمرکز بیشتری نقش‌ام را اجرا کنم. تا امروز بازتاب‌های خوبی از پخش سریال همه چیز آنجاست گرفتیم و امیدوارم مردم تا پایان سریال همراه با ما باشند و از دیدن این سریال لذت ببرند.

محمد عمرانی و مهرانه مهین‌ترابی نقش پدر و مادر شما را در سریال همه چیز آنجاست به عهده دارند. بازی در کنار این بازیگران برایتان چه تجربه‌ای به همراه داشته است؟

نمی‌خواهم این جمله را به حساب اغراق بگذارید، اما از ته قلبم می‌گویم که بازی در کنار خانم مهرانه مهین‌ترابی برایم خیلی شیرین و لذتبخش است و تک تک صحنه‌هایی را که با هم بازی می‌کنیم دوست دارم. همیشه بازی در کنار بازیگران باتجربه لذتبخش است. چون من به عنوان بازیگر جوان می‌توانم از تجربیات آنها یاد بگیریم.

وقتی در صحنه‌هایی که با خانم مهین‌ترابی بازی دارم، آن‌قدر ایشان خوب و روان بازی می‌کند که ناخودآگاه انرژی خوب او به من هم منتقل و باعث می‌شود من هم هنگام بازی، خلاقیت داشته باشم و آنچه را از بازیگری می‌دانم به نحو مطلوب‌تری ارائه کنم. قبل از بازی در سریال همه چیز آنجاست، تجربه همکاری با خانم مهین‌ترابی را نداشتم، ولی امیدوارم باز هم این تجربه خوب اتفاق بیفتد. درباره آقای عمرانی هم باید بگویم بازی‌اش را خیلی دوست دارم و قبلا هم با یکدیگر کار کرده بودیم. این‌قدر با ایشان در بازی راحت هستم که احساس می‌کنم واقعا دختر ایشان هستم. در مجموع خوشحالم که مقابل بهترین بازیگران ایفای نقش می‌کنم.

به نکته خوبی اشاره کردید، چون در سریال همه چیز آنجاست، شاهد بازی‌های روان هستیم. قبل از ضبط چقدر تمرین می‌کردید؟

مسلما قبل از ضبط هر صحنه، تمرین و دورخوانی داریم، اما آنچه باعث می‌شود مخاطبان امروز شاهد بازی روان و خوب از بازیگران سریال باشند، این است که آقای شاه‌حسینی، کارش را بلد است و به بازیگر اجازه می‌دهد بهترین بازی‌اش را جلوی دوربین به نمایش بگذارد.

در واقع او شناخت خوبی نسبت به بازیگران دارد و می‌داند چگونه با بازیگر برخورد کند تا او هر آنچه را در بازیگری می‌داند به اصطلاح روی دایره بریزد تا نقش‌اش را به بهترین شکل بازی کند. ضمن این که خانم مهرانه مهین‌ترابی هنگام دورخوانی درست فیلمنامه را می‌خواند که به من کمک زیادی می‌کند تا به نقش و داستان نزدیک شوم. در واقع همین مساله باعث می‌شود اعتماد به نفس من هم بالاتر برود. خوشحالم با این گروه کار می‌کنم.

انتخاب درست بازیگران در یک اثر نمایشی چقدر به بازیگر در اجرای نقش‌اش کمک می‌کند.

این مساله مثل قطعات پازل می‌ماند. اگر کارگردان قطعات پازل را درست کنار هم بچیند به کارش کمک بیشتری می‌کند. متاسفانه این روزها در سینما و تلویزیون ما مرسوم شده که اگر بازیگری پیشنهاد بدهد که بهتر است نقش مقابل او را فلان بازیگر بازی کند و انتخاب آن بازیگر به بهتر شدن نقش کمک زیادی می‌کند، آن وقت است که همه انگشت‌ها به سمت بازیگر می‌رود و متهم به بی‌اخلاقی می‌شود و همه با خودشان می‌گویند که نه‌ فقط خودش وارد کار شده، بلکه بازیگران دیگر هم دعوت می‌کند. برخی هم می‌گویند که دوره بازیگر سالاری شده است. در حالی که این طور نیست و اگر پیشنهاد بازیگر به بهبود کار کمک می‌کند، چه ایرادی دارد.

آیا در طول سال‌های فعالیت‌تان در عرصه بازیگری پیش آمده که دلتان بخواهد در کنار بازیگر پیشکسوتی بازی کنید، اما هنوز شرایط آن فراهم نشده باشد؟

راستش هرگز به این مساله فکر نمی‌کنم که با کدام بازیگر کار کنم. دلم می‌خواهد با انتخاب هر نقش در هر اثری یک تجربه تازه در کنار بازیگرانی که در کار حضور دارند، کسب کنم. این تجربه برایم اهمیت زیادی دارد و امیدوارم با انتخاب‌هایی که در آینده خواهم داشت این تجربه برایم متنوع‌تر شود.

آیا صحنه‌هایی از بازی مهرنوش در سریال همه چیز آنجاست شما را به لحاظ عاطفی درگیر کرده است و این‌که کار کردن با شهرام شاه‌حسینی برایتان چگونه بود؟

بله، این صحنه‌ها زیاد برایم پیش آمده، اما نمی‌توانم درباره آن توضیح بدهم؛ چون در قسمت‌های آینده خواهید دید که مهرنوش با اتفاقات زیادی روبه‌رو می‌شود. درباره همکاری با شهرام شاه‌حسینی بهتر است به سبک حرف زدن مهرنوش به شما جواب بدهم، خدا را شکر می‌کنم که آی‌کیوی کارگردان خیلی بالاست.

او خیلی خوب گروه را مدیریت و هدایت می‌کند و شناخت بالایش از بازیگری و اعتمادی که به آنها می‌کند به روند کار خیلی کمک می‌کند. دقیقا هر آنچه را لازم است او به لحاظ کارگردانی دارد.