کشف یک محوطه استقرار موقت قرون میانی در خراسان جنوبی

به گزارش حوزه میراث فرهنگی باشگاه خبرنگاران به نقل از پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، محمد فرجامی سرپرست گروه باستان شناسی محوطه کهنگ سربیشه با بیان این مطلب گفت: یافته های سطحی این محوطه شامل قطعات سفالی، سرباره فلزات مختلف و قطعات سنگ ساب (آسیاب دستی) است.

فرجامی با اشاره به دو برنامه تعیین حریم و کاوشی که در محوطه انجام شده است بیان کرد: این محوطه یک استقرار موقت مربوط به قرون میانی است ولی از سویی داده های باستانی از قرون چهارم تا هشتم هجری قمری در این محوطه به چشم می‌خورد.

او با اشاره به پیشینه پژوهشی اثر تصریح کرد: تا به حال در این محوطه یک برنامه گمانه زنی به منظور تعیین حریم در سال 1385به سرپرستی عیرضا نصرآبادی و یک برنامه کاوش آموزشی در سال 1392به سرپرستی علی زارعی صورت گرفته است.

فرجامی مهم ترین عامل طبیعی تخریب محوطه را آبراهه هایی دانست که به علت بارش باران و برف در سطح محوطه ایجاد شده است.

وی همچنین مهم ترین عوامل تخریب انسانی، را کشاورزی در محدوده محوطه در سالیان نه چندان دور و همچنین تخریب بخش هایی از غرب تپه اصلی محوطه به منظور فعالیت های راه سازی توسط شرکت های راهسازی اعلام کرد.

فرجامی با بیان اینکه بلندترین نقطه محوطه در جنوب غربی آن و مشرف به روستای کهنک قرار دارد بیان کرد: در سال 1385اداره راه و ترابری سابق به گود برداری از بخش غربی این تپه که صخره ای است اقدام کرد  که این کار باعث تخریب بخش های زیادی از آن تپه و آثار بالای آن که احتمالا بقایای قلعه ای است شد.

وی اظهار داشت :در سال 1385به منظور مقابله با فعالیت های غیر مجاز و تعیین تکلیف محدوده پراکندگی این محوطه نسبتا وسیع  که تا جنوب روستای سلم آباد امتداد می یابد تعیین حریم شد.

به گفته این کارشناس میراث فرهنگی در میانه محوطه آسیابی قرار دارد که در گذشته آب آن از قنات سلم آباد تأمین می شده ولی اکنون سالیان سال است که این آسیاب و زمین های زراعی همجوار آن متروکه و بایر شده است.

سرپرست گروه باستان شناسی بیان کرد: با توجه به یافته های سطحی و همچنین برنامه تعیین حریمی که در سال 1385و کاوشی که در سال گذشته انجام شده داده های سفالین این محوطه شامل دوگونه داده سفالی است.

وی افزود: برخی سفالینه های به دست آمده  از این محوطه شامل سفالینه های نوع نیشابور متعلق به قرون سوم و چهارم هجری و نوع دیگر سفالینه های قلم مشکی و سفال های آب و سفید که تعلق این محوطه به قرون هفتم تا دهم هجری  را به اثبات می رساند.

علاوه بر این، از سطح محوطه سفالینه های محلی با خمیره قرمز و تزئین گل اخرا که دست ساز هستند به دست آمده که تعلق این سفال ها به قرون میانی و متأخر جای بحث دارد.

به گفته فرجامی، این فصل از کاوش های باستان شناسی به عنوان کار کارآموزی توسط دانشجویان باستانشناسی دانشگاه بیرجند انجام شد.


انتهای پیام/اس