مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
سوره 19. مریم آیه 26
فَکلِی وَاشْرَبِی وَقَرِّی عَیناً فَإِمَّا تَرَینَّ مِنَ‌الْبَشَرِ أَحَداً فَقُولِی إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمَنِ صَوْماً فَلَنْ أُکلِّمَ الْیوْمَ إِنسِیاً
پس (از آن رطب) بخور و (از آب نهر) بنوش و چشمت را (به داشتن فرزندی چون عیسی) روشن‌دار، پس اگر کسی از آدمیان را دیدی، (که درباره نوزاد می‌پرسند، با اشاره به آنان) بگو: من برای خداوند رحمان، روزه‌ی سکوت نذر کرده‌ام، بنابراین امروز با هیچ انسانی سخن نخواهم گفت.
روزه‌ی سکوت حضرت مریم در برابر مردم، یا برای این بود که آنان ظرفیّت جواب را نداشتند، یا گفتگوی با آنان، تأثیر منفی به دنبال داشت و یا در ادامه‌ی پاسخ وسخن گفتن، سؤالات و بهانه‌های دیگری را مطرح می‌کردند.
امام صادق‌علیه السلام فرمودند: روزه تنها به امساک از خوردن و آشامیدن نیست و آنگاه این آیه را تلاوت فرمودند. (31)
ممکن است این آیه، ادامه‌ی سخن حضرت عیسی با مادرش در آیه قبل باشد.31) تفسیر نورالثقلین.
* فرزند، عامل نور چشم و امیدواری انسان به الطاف است. «قَرّی عینا»
* بهترین غذا آن است که با نوعی آرامش و شادی همراه باشد. «کلی واشربی و قَرّی عینا»
* نذر، سابقه‌ای بس طولانی دارد و می‌توان برای خارج شدن از برخی بن‌بست‌ها به نذر متوسّل شد. «فقولی اِنّی نذرت»
* در نذر قصد قربت لازم است و باید نام خدا برده شود. «نذرتُ للرّحمن»
* قصد قربت با قصد رهایی از ناملایمات، منافاتی ندارد. «نذرتُ للرّحمن» (تا مردم درباره نوزاد مرا زیر سؤال نبرند)
* وفای به نذر واجب است. «نذرتُ... فلن اکلّم»
* گاهی باید در برابر حرف مردم سکوت کرد. «فلن اُکلّم الیوم اِنسیّا»
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید