میکروب های خطرناکی که روی تلفن همراه زندگی می کنند

بعضی از این میکروب ها سبب بیماری هایی مثل آنفلوآنزا می شوند و منابع غیر انسانی دارند و برخی دیگر که البته رقم آن ها بسیار اندک است، سب عفونت های کشنده شده اند.

بنابراین پیش از اینکه یک بار دیگر تلفن همراه تان را بیرون آورید و از غذای تان عکس بگیرید، نگاهی به ادامه مطلب بیندازید تا متوجه شوید درگیر چه بازی خطرناکی با میکرو ارگانیسم ها شده اید.

کلی فرم ها – Coliforms

میکروبیولوژیست های دانشگاه آریزونا در سال ۲۰۱۲ تحقیقاتی را منتشر کردند که نشان می داد تلفن های همراه، در حالت معمولی باکتری های بیشتری نسبت به یک سرویس بهداشتی روی خود دارند. بعضی از متخصصین معتقدند این چیز عجیبی نیست. قسمت بالایی ران پای انسان، به مراتب باکتری های کمتری نسبت به دست و دهان حمل می کند و حتی وسواسی ترین افراد، سرویس بهداشتی خودشان را بیشتر از تلفن همراه شان تمیز می کنند.

کلی فرم ها، باکتری هایی هستند که بیشتر در مدفوع انسانات و حیوانات و همچنین درون خاک و لا به لای گیاهان یافت می شود و اخیرا هم محل زندگی جدیدی پیدا کرده اند: سطح تلفن های همراه. در حالی که تعداد اندکی از این گونه باکتری قادر به بیمار کردن انسان است، ولی حضور آن ها به ما نشان می دهد که چه محیط کشت بی نظیری را برای باکتری ها آماده کرده ایم.

اشرشیا کلای – Escherichia Coli

همانند بسیاری از پاتوژن های این لیست، اشرشیا کلای (یا به اختصار ای. کلای)، ظاهرا موجودی نیست که به آن دل بسته باشید و بخواهید چندصدتایی از آن ها را روی تلفن خود بزرگ کنید. ولی نکته جالب اینجاست که ای. کلای ها عمدتا باکتری های مفیدی هستند و درون روده حیوانات و حتی انسان نقش مهمی را ایفا می کنند.

فراموش نکنید که باکتری های خوب و باکتری های بد وجود دارد. گونه ای از ای. کلای با نام O157:H7 را کمتر می توان روی سطح تلفن همراه پیدا کرد اما اگر با آن برخورد داشتید سریعا به اولین اورژانس مراجعه کنید. این پاتوژن می تواند سبب مسمومیت های غذایی جدی شود که از نشانه های آن می توان به گرفتگی شدید، اسهال و استفراغ اشاره نمود.

استافیلوکوکوس اورئوس – Staphylococcus Aureus

استافیلوکوکوس اورئوس از دیگر باکتری های بی آزاری است که گونه های خطرناکی هم دارد. بعضی از باکتری های این گونه می توانند سبب عفونت های پوستی شدید شوند که به "عفونت استاف” شهرت دارند. برای مثال، MSRA یا استافیلوکوکوس اورئوس های مقاوم به متی سیلین، یک ورژن ارتقایافته از باکتری است که سبب سوزش در سطح پوست می شود و از طریق تماس فیزیکی هم انتقال می یابد. بیماری معمولا در مراکزی چون بیمارستان ها و مراکز درمانی شیوع پیدا می کند. با تفاسیر فوق، حتما نقش تلفن همراه را در این پروسه متوجه شده اید.

در سال ۲۰۰۹، میکروبیولوژیست ترکیه ای متوجه شد که تلفن همراه ۵۲ درصد از ۲۰۰ کارمند مراکز درمانی به استافیلوکوکوس اورئوس آلوده است و از این مقدار، ۳۸ درصدشان حامل گونه MSRA هستند.

استرپتوکوکوس – Streptococcus

استرپتوکوکوس عمدتا در دو فرم که اکثریت آن ها را گروه A و گروه B می خوانند خلاصه می شود. اولین مدل باکتری، را بسیاری از همه ما درگیرش هستیم: باکتری مسبب گلودرد.

البته گونه هایی از گروه A می توانند بیماری های جدی تری چون تب مخملک، سندروم شوک سمی، سلولیت و باکتری های گوشت خوار را سبب شوند. گروه B هم قطعا مورد علاقه شما نیست: ذات الریه، مشکلات در دستگاه ادراری و عفونت خونی و پوستی.

استافیلوکوک های کواگلاز منفی – Coagulase Negative Staphylococci یا CoNS

یک گونه بسیار خاص استافیلوکوکوس که به صورت خلاصه CoNS گفته می شود، به آنتی بیوتیک مقاوم است و معمولا روی پوست انسان زندگی می کند. در حالی که عمدتا از استافیلوکوکوس اورئوس ها بی خطرتر هستند اما CoNS یکی از دلایل عفونت های خونی است و بیشتر مواقع علت ابتلا به بیماری، تماس با تجهزیات بیمارستانی اعلام شده. CoNS عامل بیش از ۳۰ درصد عفونت های خونی است.

در سال ۲۰۱۱، یک گروه از محققین غنایی، تلفن همراه ۱۰۰ دانشجو را به صورت اتفاقی انتخاب کردند که روی سطح ۱۵ درصد آن ها این باکتری رشد یافته بود.

کپک ها – Molds

کپک تنها برای نان و مواد غذایی نیست که بعد از چند هفته یک مرتبه تمام سطح آن را بگیرند. این پاتوژن ها روی ۱۰ درصد از تلفن های همراه همان مرکز درمانی ترکیه ای که بالاتر از آن سخن گفتیم پیدا شده.

در زندگی روزمره معمولا کپک ها و قارچ ها را درون مکان های مرطوب یا روی سطح مواد غذایی می بینیم که دیگر میلی به خوردن شان نداریم اما به هر حال تماس پیدا کردن با بدن و سیستم های درونی مثل ریه، می تواند سبب مشکلات تنفسی شود. در موارد حاد، عفونت ریه می تواند از مشکلات کپک ها باشد.

مخمرها – Yeasts

پیتزا، عصاره مالت و انواع و اقسام نان های خوشمزه محصول فعالیت مخمرها هستند. اما همانند بسیاری دیگر از باکتری ها، مخمرها خوبی و بدی را در کنار یکدیگر دارند. میکروبولوژیست ترکیه ای را به یاد دارید؟ تحقیقات او از آلوده بودن ۱٫۵ درصد از تلفن های همراه به انواع مخمرها خبر می دهد. مخمر نوعی قارچ است که تقریبا هر جای بدن شما می تواند زندگی کند. عفونت مخمری سبب خارش شدید پوستی می شود.

کلستریدیوم دیفیسیل – Clostridium Difficile

با عرض شرمندگی، تا به حال اسهال گرفته اید؟ این همان باکتری جنایت کاری است که سبب این اتفاق در بدن انسان می شود. بیماران سن و سال داری که برای مدت های طولانی از داروهای آنتی بیوتیک استفاده می کنند سوژه اصلی این بیماری هستند.

سی. دیفیسیل بیماری های دیگری را هم مثل تب، تهوع، دل درد و کم اشتهایی را سبب می شود و عمدتا در محیط بیمارستانی شیوع پیدا می کند. عفونت به این باکتری در افراد سالم از طریق تلفن همراه کمتر پیش می آید اما تمیز کردن گجت ها، هر چند روز یک بار می تواند ایده خوبی باشد.

اپل توصیه می کند که با هیچگونه حلالی دستگاه هایش را تمیز نکنید و فقط از پارچه ای نرم استفاده کرد. در این میان دارندگان محصولات سونی و دیگر پرچمداران ضد آب می توانند با خیال راحت تلفن شان را با مقادیر مناسبی آب و پارچه ای نرم شستشو دهید.

کورینه باکتریوم – Corynebacterium

تا به حال در مورد دیفتریا شنیده اید؟ این یکی به هیچ وجه شوخی بردار نیست. دیفتریا با ایجاد عفونت در ناحیه گلو، نقس کشیدن را سخت می کند و کم کم سبب مرگ می شود. این بیماری پیش از اینکه به تب و لرز و حتی حمله قلبی برسد، با یک سرماخوردگی عادی، که در این فصل بسیاری دچار آن هستند، آغاز می شود.

خوشبختانه، واکسیناسیون در بسیاری از کشورهای در حال توسعه مورد استفاده قرار می گیرد. در ایالات متحده، دیفتریا به ندرت یافت می شود که این بدان معناست، باکتری های یافت شده روی تلفن مورد آزمایش محققین دانشگاه اورگان، سمی نیست.

سودوموناس آئروژینوزا – Pseudomonas Aeruginosa

این پاتوژن فرصت طلب تقریبا هرجایی می تواند زندگی کند. اندکی ماده غذایی و یک محیط گسترده لازم است تا سودوموناس آئروژینوزا رشد پیدا کند. در آزمایشی که روی ۴۰۰ تلفن همراه انجام شد، محققین نیجریه ای متوجه شدند که این باکتری از دیگر پاتوژن های رایجی است که روی تلفن همراه زندگی می کنند.

آنچه که سودوموناس آئروژینوزا را نسبت به پاتوژن های دیگر این لیست متفاوت می کند، مقاومت بالایش نسبت به درمان است. کسانی که در معرض باکتری قرار می گیرند معمولا بیماران بخش مراقبت های ویژه هستند. پس منطقی است که می گویند در بخش ICU تلفن تان را همراه نداشته باشید.