علی اتحاد کارگردان "مرثیه ای برای کتاب سوزی ها" در گفتگو با
خبرنگار تئاتر باشگاه خبرنگاران گفت :اصولا در دوره ی کاری ام به دنبال الگوهای تکرار شونده تاریخی بوده ام، الگوهایی که هنوز زنده اند و امروز دیگر برایمان کارکردی کهن الگویی دارند.
وی در ادامه افزود: ایده ی کتابسوزی هم به نظر من مسئله ای کهن الگویی است. کهن الگویی که به حذف، فراموشی و از خاطر بردن می انجامد.
اتحاد درباره این که چطور ایده ی مورد نظرش را به اثر حاضر تبدیل کرده است، گفت: این که پروژه قرار است با چه مدیومی اجرا و ارائه شود در اولویت کار من نیست. روال کار من این طور است که ابتدا ایده‌ی کلی به ذهنم میرسد بعد یک پروسه ای پژوهشی برایم آغاز می شود.
اتحاد همچنین یادآور شد: مطالعه و پژوهش در خصوص یک ایده ،روش کار من است که ممکن است یک یا دوسال هم طول بکشد و شاید پس از مدتی به این نتیجه برسم که این ایده، اصلا قابلیت تبدیل شدن به اثر ندارد، یا اینکه پس از شش ماه ،یک سال یا بیشتر به مرحله ای برسم که مطمئن شوم این ایده می تواند به اثر تبدیل شود. بعد در آن زمان تصمیم می گیرم که این اثر بهتر است با چه مدیومی اجرا و ارائه شود.
کارگردان "مرثیه ای برای کتاب سوزی ها" ادامه داد: آن وقت دیگر مهم نیست خروجی کار با چه مدیمی باشد. ممکن است در قالب فیلم باشد که باید مراحل اخذ مجوز را طی کند، و شاید قابلیت این اثر در نمایش از طریق ویدئوآرت باشد که کار ساده تر است و یا هر مدیم دیگری. به نظرم فرقی نمی کند.
وی افزود: شاید پس از مدتی به این نتیجه برسم که اثر باید با تلفیقی از رسانه های اجرا شود و نهایتا به اثری چند رسانه ای برسم. همین طور که در پروژه ی جدیدم پیش آمده. این که نام مدیوم چیست هم فکر می کنم وظیفه منتقدان و روزنامه نگاران است که وقتی می خواهند در خصوص آن بنویسند آن را مشخص کنند.
اتحاد در پاسخ به این که چرا " مرثیه ای برای کتاب سوزی ها" بدل به اثری چند رسانه ای شده است گفت:در کار من انتخاب مدیوم اولویت نیست بلکه ایده در اولویت محض قرار دارد.
نمایشگردان " مرثیه ای برای کتاب سوزی ها" اظهار داشت: استفاده از امکانات اجرایی برای من مرزی ندارد. در مورد همین پروژه هم اینطور است. مثلا شاید اگر به لحاظ فنی مقداری پیشرفته تر بودیم ، دو اجراگر مجازی هم به اثر اضافه می کردم که به صورت تصویر هولوگرافیک در میان مخاطبان ظاهر شوند و حتی از میان مخاطبان عبور کنند. یعنی بشود به ایشان دست زد. و از میان شان گذشت. پروسه ی تولید همیشه سخت است و وقتی کاری از حدی بزرگ تر می شود روال اش هم دشوارتر می شود. با این حال به شخصه بسیار از آن لذت می برم.
اتحاد با بیان این که در کنار کار در حوزه ی هنرهای دیداری و اجرایی، پژوهشگر ، مدرس ونویسنده نیز هست؛خاطرنشان کرد: خیلی اوقات کار پژوهشی که فکر می کنم بناست بدل به اثری هنری شود سر انجام متفاوتی دارد، چون بسیاری مواقع بار پژوهشی اش آنقدر بالا است که در قالب مقاله یا درس گفتار می گنجد و نه اثری هنری.
وی با بیان اینکه گاهی در ارائه پروژه هایش دچار مشکلات اجرایی شده است گفت: گاهی اوقات به خاطر کمبود بودجه مجبور شدم کار را تا حد زیادی کوچک کنم و پس از اینکه تا این حد کار کوچک شد دیگر خودم تمایلی به اجرای آن نداشتم.
این هنرمند با بیان اینکه با عناصر بومی خاورمیانه کار می کند گفت: موتیف ها و عناصر فرهنگی-اجتماعی این منطقه به شکلی پویا و زنده همه جا حضور دارند. این طور است که اغلب فکر می کنم نیازی به خروج از دستگاه زیبایی شناسی این ناحیه ندارم. گر چه گاهی پیش می آید که اثری که در زمینه ی همین منطقه ی جغرافیایی طراحی اش کرده ام معنایی جهانی هم بیابد.
اتحاد عنوان کرد: رشته ی تحصیلی من سینما بود اما در دانشگاه بیشتر و بیشتر به حوزه ی هنرهای دیداری و هنرهای اجرایی علاقه مند شدم و عملا تغییر گرایش دادم.
وی تاکید کرد: یکی از دلایل گرایش ام به هنرهای دیداری و اجرایی این بود که شخصی ترند و همینطور در مرحله اجرا هم آسان تر به ثمر می رسند. اما کم کم پروژه هایم بزرگتر شد. " مرثیه ای برای کتاب سوزی ها" هم حالا دیگر بدل به پروژه ای در ابعاد سینمایی شده. نزدیک به چهل نفر همکار و یازده اجراگر که همراهی مان می کنند.
این پروژه در ابتدا تا این حد بزرگ نبود و این اولین بار بود که مجبور نبودم کار را کوچک کنم حتی اختیار آن را داشتم تا جایی که دوست دارم کار را گسترش دهم.دو پرسوناژ بخش ویدیو اینستالیشن را مهدی احمدی و هانیه توسلی اجرا کرده اند. و اجراگر دیگرمان هم وحید رهبانی است. اسامی دیگر اجراگران هم به زودی اعلام می شود.
شایان ذکر است ؛ اجرای "مرثیه ای برای کتاب سوزی ها" که رخدادی از علی اتحاد است که از بیستم دی ماه به مدت بیست شب در گالری شماره یک فرهنگسرای نیاوران در دو نوبت 18:30و 20 اجرا خواهد شد.
انتهای پیام/