به گزارش
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران،، قلعه‌های الموت میراث باستان‌شناسی منطقه الموت در شمال شهر قزوین که منطقه‌ای کوهستانی در میان کوهای الموت طالقان و دره‌ی الموت است.
این قلعه‌ها مکان استقرار، تبلیغ و ترویج مذهب اسماعیلیه به رهبری حسن صباح و پیروانش بوده است. آداب و رسوم، هنر، صنایع دستی و ویژگیهای فرهنگی در کنار طبیعت بکر این منطقه شرایط مناسبی را در جذب گردشگران فراهم کرده است.
آرش نورآقایی کارشناس گردشگری و طبیعت گردی در این باره گفت: الموت در کوههای قزوین واقع شده و دارای ویژگیها و پتانسیلهای فراوانی است.
وی با بیان اینکه الموت اقامت گاهی نزدیک به تهران است که به عنوان یکی از ویژگیهای مهم این منطقه محسوب می شود، افزود: منطقه الموت پتانسیل بالایی برای طبیعت گردی و گردشگری دارد و با توجه به اینکه بخشی از تاریخ رمزآلود و افسانه‌وار کشورمان مربوط به این منطقه است و بسیاری از گردشگران خارجی برای مشاهده این بخش رمزآلود که مربوط به قلعه‌های اسماعیلیان است توجه ویژه‌ای به این منطقه نشان می‌دهند، این موضوع می‌تواند فرصت مناسبی باشد تا راهکارهایی برای
افزایش و بهره وری از این پتانسیل‌ها پیدا کنیم.
وی قلعه‌های منطقه الموت را مورد توجه بسیاری از باستانشناسان دانست و تصریح کرد: آب وهوا، بکر بودن منطقه و روستا هایی که در مسیر قلعه‌های اسماعیلیه قرار گرفته‌اند، کشاورزی، سبک زندگی و دریاچه اوان نه تنها برای گردشگران بلکه مورد توجه بسیاری از باستانشناسان هم قرار گرفته است.
وی با اشاره به اینکه وجود یک مسیر مالرو این منطقه را به شهرهای شمالی کشور متصل می‌کند و گردشگران داخلی و خارجی از این مسیر استفاده می‌کنند، گفت: مسیر قلعه‌های اسماعیلیه فوق العاده است و در نظرگرفتن یک مسیر اسب‌سواری که جنگل و کوه را می نوردد بسیار ماجراجویانه بوده و جذابیت بیشتری به منطقه می‌دهد.
وی خاطر نشان کرد: جذابیت تاریخ بخش اسماعیلیان برای اروپائیان باعث شده که آنها به تورهای گردشگری تحت عنوان تور اسماعیلیه بروند.
بنابر این لازم است که هر چه بیشتر روی پتانسیلهای منطقه الموت کار کرد.
گفتنی است، منطقه الموت با وجود داشتن جاذبه‌های فرهنگی و طبیعی و نگاه ویژه گردشگران داخلی و خارجی به این منطقه بالاخص توجه خاص گردشگران خارجی به قلعه‌های اسماعیلیان به عنوان بخش رمز آلود تاریخ ایران، به دلیل ضعف زیرساختها همواره با تهدیداتی روبرو بوده است.
توسعه گردشگران منطقه نیازمند همکاری بخشهای مختلف تحقیقاتی، استفاده از پتانسیل‌ها و فرصت موجود در منطقه و مناطق همجوار، اطلاع‌رسانی، اجرای قوانین مرتبط و نظارت بر آنها و توجه خاص مسئولان نسبت به حفظ و بقای این میراث کهن است.گزارش از هراتیان
انتهای پیام/