ولادت حضرت امام "محمد باقر(ع)" - به روایتی (57 ق)
حضرت امام محمد باقر(ع) امام پنجم شيعيان در مدينه به دنيا آمد. مادرش، فاطمه معروف به ام عبداللَّه، دختر امام حسن(ع) ميباشد و اين امام از پدر و مادر علوي و هاشمي است. ابوجعفر كنيهي ايشان و باقر و باقرالعلوم نيز از القاب آن حضرت ميباشند. وليد بن عبدالملك، سليمان بن عبدالملك، عمر بن عبدالعزيز و هشام ابن عبدالملك در زمان حيات آن امام همام حكومت ميكردند. اولاد آن حضرت را پنج پسر و دو دختر نقل كردهاند. در زمان امام باقر(ع) عليرغم هرج و مرج موجود به جهت تغيير حاكميت اموي به عباسي، زمينهاي براي قيام عليه دستگاه جور فراهم نبود. با اين حال در اين ميان، قيام عِلمي، ممكن بود. اين حركت علمي امام در حالي صورت گرفت كه مُلاّهاي درباري كه متكي به زر و زور سلاطين بودند، هر يك مذهبي از خود تراشيده، سبب انحراف شده بودند. امام باقر(ع) در آن دوران، مطالب علمي و اسلامي را بازگو ميكرد و چنان در بسط علوم متبحّر بود كه به باقرالعلوم يعني شكافندهي دانشها، معروف گرديد. اين تلاش مقدس به حدي بود كه شيخ مفيد آن را منحصر به فرد ميداند و ميزان ظهور علوم دين، آثار و سنت و علوم قرآن، تاريخ و فنون آداب را در اين زمان، بينظير توصيف مي كند. اگر به روايات شيعه رجوع كنيم، خواهيم ديد كه بيشترِ آنها از امام باقر و امام صادق عليهماالسلام است، زيرا امامانِ ديگر، مانند آن دو بزرگوار، براي نشر حقايق مجال نيافته اند.
تولد "شيخ الرئيس ابوعلي سينا" فيلسوف و دانشمند شهير ايراني در بخارا (370 ق)
فيلسوف و پزشك نابغهي مسلمان ايراني ابوعلي سينا ملقب به شيخ الرئيس، حجة الحق و استاد استادان در بلخ به دنيا آمد. وي با كمك هوش سرشار خود، به سرعت، تعليمات مقدماتي را آموخت و در ده سالگي كل قرآن را حفظ نمود. ابن سينا پس از فراگيري منطق، هندسه و نجوم، به فلسفه روي آورد و در علوم زمان خود، سرآمد عصر خود گرديد. ابوعلي سينابه خاطر درمان نوح بن منصور،پادشاه سلسلهي ساماني، توانست به كتابخانهي دربار او راه يابد واز آن بهره ببرد. ابن سينا مدتي را نيز به مشاغل ديواني از جمله وزارت گذراند. با اين حال، مطالعه و تاليف كتاب از هر كاري براي ابن سينا مطلوبتر بود. او نگارش كتاب را از 21 سالگي شروع كرد و در مدت 58 سال زندگي خود، آثار پر ارزشي بر جاي گذارد كه هنوز مورد استفادهي مجامع علمي واقع ميشود. از جمله كتابهاي ابن سينا، قانون و شفا و اشارات است. اين دانشمند در سال 428 ق وفات يافت و در همدان مدفون گشت.
درگذشت "محمد بن عبداللَّه" معروف به حاكم نيشابوري محدث و فقيه مسلمان (405 ق)
محمد بن عبداللَّه مشهور به حاكم نيشابوري از بزرگان محدثين و فقها و مورخين اسلام است. معروف است كه وي با دو هزارتن از مشايخ در بلاد مختلف ديدار و مباحثه كرده و از آنان حديث شنيده است. ابوعبداللَّه در سال 359 ق قاضي نيشابور شد و در نزد شاهان آلبويه و ساماني حرمت و تقرب داشت. كتاب معروف او در حديث "المُسْتَدْرَكُ بَيْنَ الصحيحين" است. كتاب تاريخ نيشابور يا تاريخ علماي نيشابور از تأليفات ديگر اوست.
وفات "سيده نفيسه" عالمه ي اسلامي (208 ق)
سيده نفيسه، دختر حسن بن زيد بن حسن بن علي بن ابيطالب همسر اسحاق مُؤْتَمَن و از زنان محدّثه ميباشد. او در سال 145 ق درمكه متولد شد و در مصر اقامت گزيد. پس از وفات شافعي، عالم بزرگ مسلمان، جنازهاش را به خانهي آن بانوي مجلّله برده و در آنجا نماز خواندند. سيده نفيسه در مصر دار فاني را وداع گفت و مقبرهاش زيارتگاه گرديد.
قول قوی اول ماه رجب است