به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه اینترنتی شبکه "سی بی سی" روز شنبه در مقاله‌ای تحلیلی به قلم "نهله عاید"، خبرنگار امور خارجی خود نوشت: نامه باراک اوباما، رییس جمهور آمریکا، به ایران اهمیت مذاکرات حساس هسته‌ای را افزایش داده است. در حالی که باراک اوباما به علت نوشتن این نامه به رهبر معظم ایران با انتقادهایی در خانه (آمریکا) مواجه شده است، همین نامه‌نگاری‌های شاید شرایط را برای تنش‌زدایی با ایران فراهم کند.
نهله عاید افزود: گفتگوهای هفته آتی، حساس‌ترین مذاکراتی خواهد بود که تاکنون برای حل موضوع هسته‌ای ایران برگزار شده است. سررسید دستیابی به این توافق، 24 نوامبر اعلام شده است. هرچند ممکن است این تاریخ، کمی تمدید شود، فضای زیادی برای تمدید مذاکرات باقی نمانده است، زیرا قانونگذاران جمهوریخواهِ آمریکایی که از اول ژانویه‌ی سال آتی میلادی اکثریت سنا را به دست خواهند گرفت، نه تنها ضد ایران، بلکه ضد انعقاد توافق هسته‌ای با این کشور هستند. آنان هیچ حال و حوصله‌ی سازش و مصالحه با ایران را ندارند.
در حقیقت، جمهوریخواهان در واشنگتن بسیار خوشحال خواهند شد که تحریم‌های جدیدی را بر تحریم‌های کنونی ایران اضافه کنند.
از سوی دیگر، به نظر می‌رسد اوباما حقیقتاً به دنبال انعقاد توافقی هسته‌ای با ایران باشد، زیرا وی بر این عقیده است که برنامه هسته‌ای ایران را می‌توان محدود کرد و آن را به دقت تحت نظارت و بازرسی قرار داد. رییس جمهور دمکرات آمریکا باور دارد که این کار را می‌تواند از طریق مذاکرات انجام دهد و درپی آن، به تدریج از تحریم‌های تحمیل شده بر ایران بکاهد و سرانجام، تمام آن تحریم‌ها را لغو کند.
برای اوباما، امضای چنین توافق نهایی و جامعی با ایران دستاورد سیاست خارجی چشمگیری خواهد بود که در تاریخ به نام او ثبت خواهد شد. برای آمریکا، فرصت صلح کردن با ایران، یک نسل طول کشیده است تا فراهم شود، و اگر این فرصت هم‌اکنون از دست برود، شاید یک نسل دیگر برای بازگشت آن، زمان لازم باشد. دستیابی به چنین توافق تاریخی مستلزم سازش و مصالحه است.
در حالی که آمریکا نیروهای نظامی خود را بار دیگر در عراق فعال کرده و مستشاران نظامی به این کشور فرستاده و در خاک عراق به مواضع داعش حملات هوایی می‌کند، واشنگتن نمی‌تواند از این حقیقت چشم بپوشد که ایران، نقش‌آفرین مرکزی در منطقه است. ایران نفوذ قابل توجهی در عراق، سوریه، غزه، لبنان و فراتر از آن دارد. در عین حال، ایران نیز گروه تکفیری داعش را تهدیدی برای خود می‌بیند.
از اینرو، این غیرقابل تصور است که مقامات آمریکایی در آنسوی میز مذاکرات هسته‌ای در برابر مقامات ایرانی بنشینند و تمام جریانات منطقه و حرکات اخیر گروه داعش را در عراق و سوریه، صرفاً نادیده بگیرند. به همین دلیل، کاملاً قابل پیش‌بینی بود که اوباما یک یا چند نامه به رهبر معظم ایران بنویسد، و شاید در این نامه‌ها موضوع همکاری مرزی (در عراق) با تهران را پیش بکشد. از اینرو، این اصلاً عجیب نیست که همزمان با گفتگوهای مستمر و مکرر مقامات دو کشور، آن هم به صورت ماراتن، اوباما چنین نامه‌ای را به رهبر معظم ایران بنویسد.
آنچه که هنوز درباره این جریان روشن و شفاف نیست این است که چه کسی ارسال این نامه و حتی بخشی از محتوای آن را به روزنامه وال استریت ژورنال آمریکا نشت داده است. شاید خودِ دولت آمریکا این کار را کرده باشد.
در مسئله هسته‌ای نیز قدرت‌های جهانی به دنبال توافق (با ایران) هستند و ایران نیز خودش به دنبال چنین توافقی است. کاملاً روشن است که باراک اوباما روش تعامل (با ایران) را برگزیده است و چنین روشی، گاه و بیگاه، مستلزم نامه‌نگاری با طرفِ مقابل است.
انتهای پیام./