به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، "جولیتا وایس نویس" Julieta Valls Noyes ، دستیار معاون وزیر امورخارجه در امور اروپا و اروپا آسیا در سفری به لندن، نقل می کند که داعش روزانه 2میلیون دلار ازفروش نفت درآمد دارد و آمریکا انجام حملات هوایی و همچنین حملات جنبشی به برخی خطوط لوله و" اقدام فیزیکی واقعی برای جلوگیری از جریان نفت" را بررسی می کند.
مشکل این توجیه برای از بین بردن خطوط لوله نفت سوریه این است که داعش قابلیت استفاده ازاین خط لوله برای انتقال نفت را ندارد. داعش نفت سرقتی را پشت کامیون ها منتقل می کند، و آن را در بازار سیاه در ترکیه به فروش می رساند.
این نکته چیزی است که در همان مقاله ایندیپندنت که از خانم نویس نقل قول می کند، به آن اذعان شده است.
ایندیپندنت مدعی شده است:
داعش بخشی از سوخت به دست آمده از تاسیسات تصرفی را از طریق معاملات محلی به دمشق می فروشد، در حالی که محموله هایی هم به ترکیه برای بازار سیاه فرستاده می شود، و دولت اردوغان متهم است چشم خود را به روی این معاملات غیر قانونی بسته است.
اگر آمریکا واقعا در نظر داشت درآمد نفتی داعش را متوقف کند ، آنها این کاروان نفتی را ، که می توان به راحتی از طریق پروازهای شناسایی متعارف که در حال حاضر گفته می شود به عنوان بخشی از عملیات جاری غربی در حال انجام است، قابل شناسایی است،هدف قرار می دادند. دستور کار ایالات متحده در پس تخریب خطوط لوله نفت سوریه ربطی به سودهای نفتی داعش ندارد، و بیشتر مربوط به از بین بردن زیرساخت های نفتی سوریه است.در واقع، آماری که داعش 2 میلیون دلار در روز از فروش نفت خام به دست می آورد تخمین یک شرکت مشاوره ای (IHS) مستقر در کلرادو ایالات متحده است. دولت آمریکا ترجیح می دهد این نقل قول را برگزیند گویی که هیچ شک و تردیدی در آن نیست. احتمال دارد که در میزان درآمدها غلو شده باشد تا اذهان را از این واقعیت که داعش کمک های مالی از بازیگران دولتی مانند ترکیه، قطر و دیگر کشورهای حوزه خلیج فارس دریافت می کند ، منحرف کنند و درعین حال بهانه ای برای هدف قرار دادن زیرساخت های سوریه فراهم کنند.
اوایل ماه گذشته حملات هوایی به رهبری آمریکا در سوریه و عراق ظاهرا پالایشگاه های کوچک نفت در استان رقه را نابود کرده است. هیچ تلاشی برای اثبات این که آیا داعش در واقع قادر به استفاده از پالایشگاه های نفت سوریه است یا نه صورت نگرفته است. در واقع همان شرکت مشاوره ای (IHS) که دولت آمریکا در مورد سود نفت داعش از آن نقل می کند، می گوید داعش نفت پالایش نشده می فروشد. IHS این هشدار را نیز می افزاید که این برآورد قبل از حملات هوایی امریکا "بوده و حملات هوایی ایالات متحده بر سود نفتی داعش تاثیرداشته است. با این حال، "رصدخانه حقوق بشر" طرفدار شورشیان که در انگلیس مستقر است که قابل اعتماد ترین منبع رسانه های غربی در مورد بحران سوریه بود، گفت که پالایشگاه های نفت اهداف واقعی نیستند و توسط داعش استفاده نمی شوند.
رویترز گزارش می دهد:
رامی عبدالرحمان از رصدخانه حقوق بشربه رویترز گفت"این به اصطلاح پالایشگاهها هدف واقعی نیستند و داعش را تضعیف نمی کنند ،زیرا آنها هیچ ارزش مالی برای داعش ندارد" اهداف واقعی کامیون های دارای تجهیزات برای جدا سازی بنزین و گازوئیل مورد استفاده شهروندان است. "
دو پالایشگاه اصلی نفت سوریه در حمص و بنیاس است، نه در نزدیکی رقه. اعلامیه امریکا مبنی بر این که آنها پالایشگاه های موقت داعش را نابود می کنند، تمام فریب است، و احتمالا به عنوان توجیهی برای از بین بردن بیشتر زیرساخت های سوریه در آینده استفاده می شود.
همچنین تخریب زیرساخت های نفت سوریه درها را برای شرکت های نفتی ایالات متحده آمریکا و انگلیس باز می کند تا در پیمانکاری برای بازسازی آن پیروز شوند. شرکت های خارجی که عملیات تولید نفت و گاز سوریه را اجرا کنند مانع از آن خواهند شد که سوریه منابع خود را ملی اعلام کند و تبدیل به کشوری مستقل و مرفه شود. این امر به اسارت اساسی این کشور منجر خواهد شد و در عین حال تهدیدی که سوریه متوجه دوستان امریکا از جمله اسرائیل، عربستان سعودی و ترکیه می کند، کاهش می دهد.
***لوله رویاها
اهداف ایالات متحده بیش از بهره برداری از نفت سوریه است. ایالات متحده همچنین به دنبال کنترل جریان نفت و فروش آن به کشورهای دیگر است، که در تحقق هژمونی جهانی به مراتب مهم تر است. همچنین هدف آنها ممکن است بیش از نفت سوریه، بیشتر با ذخایر گاز ایران و روسیه مرتبط باشد.
گاردین ادعا می کند:
در سال 2009 ... اسد از امضای توافقنامه ای با قطر برای عبور خط لوله ای از میدان شمالی قطر ( مشترک با میدان پارس جنوبی ایران) از طریق عربستان سعودی، اردن، سوریه به ترکیه، با نگاهی به عرضه در بازار اروپا –که البته مهمتر از همه روسیه را دور می زد -خودداری کرد. منطق اسد " حفاظت از منافع متحد خود، روسیه" بود، که برترین تامین کننده گاز طبیعی اروپا است.
در عوض، سال بعد، اسد مذاکرات احداث خط لوله 10 میلیارد دلاری جایگزین از عراق به سوریه را با ایران پی گرفت، چرا که این امر به طور بالقوه به ایران امکان میدهد از میدان پارس جنوبی مشترک با قطر ،گاز خود را به اروپا عرضه کند. یادداشت تفاهم برای این پروژه در ژوئیه سال 2012 امضا شد – درست زمانی که جنگ داخلی سوریه در حال گسترش به دمشق و حلب بود - و در اوایل سال جاری عراق توافقنامه ای برای ساخت خط لوله گاز امضا کرد. طرح خط لوله گاز ایران-عراق-سوریه " "سیلی مستقیمی به صورت برنامه های قطر" بود.
خط لوله برنامه ریزی شده ایران و عراق و سوریه که از طریق سواحل سوریه می گذرد و به دریای مدیترانه که روسیه هم در آنجا حضور دارد،می رود به روسیه امکان می دهد جریان گاز ایران را کنترل کند و به این ترتیب حس رقابت میان دو کشور را کاهش می دهد.
منافع قطر در تامین مالی شورش سوریه، سرنگونی دولت سوریه و انتصاب گروه اپوزیسیونی بود که توافقنامه خط لوله قطر را امضا کنند. ترکیه،عربستان و اردن هم در این طرح منافع فراوانی داشتند.این طرح با هدف امریکا برای تضیف نفوذ امریکا در اروپا مناسبت داشت.
اما آنها طرح جایگزینی برای انجام این کار دارند.طرح خط لوله نوباکو که از ایران به ترکیه و از آنجا به اروپا می رود گاز ایران را در برابر گاز روسیه قرار می دهد.علاوه بر این با ناکامی در سرنگونی دولت سوریه،امریکا تلاش دارد چیزی را که نمی تواند کنترل کند،نابود کند.
جنگ دائمی و تخریب خطوط لوله انتقال نفت می تواند از هرگونه توافق بر سر احداث خطوط لوله در آینده جلوگیری کند و یا حداقل آن را به تاخیر بیندازد.
انتهای پیام./