مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
سوره 18. کهف آیه 5
مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَلَا لِأَبَآئِهِمْ کبُرَتْ کلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ إِن یقُولُونَ إِلَّا کذِباً
آنان و پدرانشان هیچ علمی به این سخن (یا به خداوند) ندارند. این کلمه‌ای که از دهانشان بیرون می‌آید، تهمت بزرگی است و جز دروغ نمی‌گویند.
با آنکه هشدار در آیه‌ی قبل نیز آمده بود، امّا به خاطر اهمیّت انحراف مشرکان در مورد فرزند گرفتن خدا، انذار تکرار شده است.* با توجّه به آیات دیگر قرآن، اتّهام فرزند داشتن خدا، تهمتی بزرگ و شایع میان مشرکان بوده است. مسیحیان هم «أب، اِبن و روح‌القدس» می‌گفتند. یهودیان نیز «عُزیر» را فرزند خدا می‌دانستند و مشرکان، فرشتگان را دختران خدا می‌پنداشتند. در حالی که این عقیده نه موافق با واقعیّت است و نه منطبق با عقل.* عمل دائم، پاداش دائم دارد. در آیه‌ی قبل «یعملون الصالحات» نشانه دوام عمل بود و در این آیه «ماکثین» یعنی پاداش دائم می‌باشد.* انسان علاقه به زندگی همیشگی وماندگار دارد، و خداوند آن را در قیامت قرار داده است. «ماکثین فیه ابدا»* از ویژگی نعمت‌های الهی در آخرت، جاودانگی آنهاست و در قیامت، مرگ و فنا نیست. «ماکثین فیه ابداً»* اصلاح عقیده‌ی مردم، از وظایف انبیاست. «ینذر الّذین قالوا»* جهل و ناآگاهی، بستر انحراف است. «قالوا... مالهم به من علم»* عقاید باید بر اساس علم باشد و از عقیده بدون علم انتقاد شده است. «ما لهم به من علم»* کسی که ایمان نداشته باشد، به خالق خود نیز تهمت می‌زند. «کبُرت کلمة...»* فرزند داشتن خداوند، تهمتی بی‌اساس است. «ما لهم به من علم»* نسبت دادن فرزند به خدا، هم شرک است، هم تشبیه نابجا و هم نیازمند دانستن خدا به جانشین و همکار. «کبُرت...»برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید