به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، "میثم بهروش"، نویسنده ایرانی تبار در مقاله ای برای دیپلمات نوشت: مذاکرات هسته ای جاری میان ایران و پنج به علاوه یک برای رسیدن به یک توافقنامه نهایی بر سر برنامه هسته ای ایران با شرایط کاملا متفاوت از سال پیش در جریان است .
به نوشته این پایگاه اینترنتی، یک سال پیش روسیه هنوز کریمه را به خاک خود ملحق نکرده بود و هنوز بزرگترین صحنه رویارویی شرق و غرب از زمان پایان جنگ سرد رخ نداده بود. در آن زمان داعش هنوز به عنوان یک تهدید امنیتی در منطقه که بخش های مهمی از عراق و سوریه را اشغال کرده است، مطرح نبود. در آن زمان امضاءکنندگان توافق ژنو، درخصوص رسیدن به یک توافق نهایی ابراز خوش بینی کرده بودند. توافقی که فکر می کردند برای حل و فصل اختلافات باقی مانده و پایان دادن به پرونده هسته ای، یکبار و برای همیشه تنها شش ماه وقت لازم دارند.
بهروش در ادامه این مقاله می نویسد: اما شکاف ها در تلاش دیپلماتیک به زودی در کانون توجه قرار گرفت. تنها مدت اندکی بعد از تمدید مذاکرات برای شش ماه دیگر در ماه ژوئن 2014، یک درگیری به مقیاس وسیعی میان اسرائیل و حماس درگرفت و چندین ماه تلاش جان کری، وزیر خارجه آمریکا را در استفاده از یک دیپلماسی متزلزل برای از سرگیری مذاکرات صلح میان فلسطین و اسرائیل را برباد داد.
به نوشته دیپلمات، به این ترتیب اگر غرب انعطاف لازم را نشان ندهد، تهران نیز با دادن تعهدات بزرگ لازم برای رسیدن به توافق، مخالفت خواهد کرد. به طور خلاصه می توان گفت، عوامل داخلی و خارجی ممکن است منجر به شکست مذاکرات هسته ای شود. در صحنه ژئوپولتیک، فاصله گرفتن روسیه از غرب و تعمیق روابطش با چین برخی را قانع کرده است که بلوک ضدامپریالیسم که آنها از مدتهای طولانی در انتظار آن بودند، شکل گرفته است. این جناح استدلال می‌کند که ایران مجبور نیست هر خواسته ناخوشایند از سوی ائتلاف به رهبری آمریکا در مورد رفتار سیاست خارجی تهران به طور کلی و برنامه هسته ای ایران به طور خاص را بپذیرد. به عبارت دیگر، بحران اوکراین و درگیری های به وجود آمده بعد از آن میان مسکو و واشنگتن، توازن قدرت را در چارچوب تئوریک واقعگرایی یا رئالیستی به نفع ایران تغییر داده است.
در ادامه این مقاله آمده است: در ماه سپتامبر سال جاری روسیه در یک اقدام بی سابقه زمینه عضویت کامل ایران در سازمان همکاری شانگهای را فراهم کرد.
همچنین تصور بر این است که ممکن است ریاست دوره ای شانگهای را روسیه برعهده بگیرد که آن را می توان یک سد نفوذ آسیایی برای ناتو در نظر گرفت. به این دو مسئله باید در کنار توافق نفت در مقابل غذا میان ایران و روسیه توجه کرد که نوعی مقابله با تحریم های غربی تحمیل شده بر تهران بر سر برنامه هسته ای ایران و نیز تحریم ها علیه روسیه به دلیل بحران اوکراین است.
انتهای پیام./