تغییر در ساختار شورای امنیت به خواست كشورهای غیرمتعهد وابسته است/ گزارش‌های حقوق بشر بر اساس معیارهای غرب تهیه می‌شود

به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران، "حسین طالقانی" پیرامون تعیین گزارشگران ویژه کشوری درباره حقوق بشر، گفت: تعدادی از کشورها در شورای حقوق بشر تلاش می‌کنند با تعیین گزارشگر ویژه و هدایت آن در جهت خواسته‌ها و سیاست‌های عمومی خودشان، آن کشور را تحت فشار قرار دهند.

وی ادامه داد: یکی از کشورهایی که گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد آن بسیار  غرض ورزی کرده، جمهوری اسلامی ایران است.

این کارشناس حقوق بین‌الملل تصریح کرد:  "احمد شهید" با عملكرد غیر مستقل و غیر عادلانه خود  سعی کرد تا از طریق منابع غیر موثق و مغرضانه گزارش‌هایی تهیه کند که تمامی اصول و قوانین کشور را زیر سؤال ببرد، که این اقدام ضد کنوانسیون‌های حقوق بشر است .

طالقانی اظهار داشت:  در سایر کشورها نیز این مسئله وجود دارد و بر اساس همین کشورهای غیر متعهد که بسیاری  از کشورهای سازمان ملل را هم تشکیل می‌دهند بهترین گزینه برای وادار کردن سازمان ملل برای تجدید نظر نسبت به سیاست‌های اتخاذ شده در شورای حقوق بشر است تا یک روش یرای انعکاس واقعیت کشورها اتخاذ، تبیین و بررسی کند،  که یکی از اصول اولیه آن هم حق تعیین سرنوشت است یعنی تمامی مسائل حقوق بشر در کشورها بر اساس اصل تعیین سرنوشت کشورها در مسائل سیاسی، اقتصادی ، فرهنگی و اجتماعی است که باید صورت بگیرد.
 
وی افزود:  تمامی مسائل حقوق بشری بر اساس معیارهای غربی و توسط گزارشگر هایی که تحت تأثیر کشورهایی هستند که از آنها به عنوان ابزار علیه سایر کشورها استفاده می‌شود، در حالیکه  این شورا می‌تواند برای بهبود سطح کشورها فعالیت کند.

این کارشناس حقوق بین‌الملل در ایطه با مسئله تغییر  در ساختار شورای امنیت و سازمان ملل گفت: نباید انتظار داشته باشیم یک تحول انقلابی و بزرگ به وجود آید و در یک شب منشور سازمان ملل و سایر سازمان ها را تغییر دهیم این مسائل باید مورد درخواست و پذیرش اکثر کشورها قرار بگیرد و به عرفی در سطح بین‌الملل تبدیل شود.
 
وی در پایان خاطر نشان کرد:  برخی از کشورهایی که در جنگ جهانی دوم ابر قدرت بودند و حق "وتو" را به خودشان اختصاص دادند ؛ اکنون آن جایگاه را ندارند و کشورهای دیگر جایگزین شده‌اند و قدرت را به دست گرفته اند. روند تحولات و جابه‌جایی قدرت در سطح جهانی در حال تغییر است و این تغییرات باعث می‌شود در سازمان‌های بین‌المللی هم تغییر به وجود آید و در آینده به صورت افزایش حق وتو که خود سازمان را از کارایی به طور کامل می‌اندازد و یا یک تحول بزرگتری مثل از بین رفتن حق وتو را به وجود می آورد.

انتهای پیام/