به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از "فلسطین الآن"؛ جان کری، وزیر خارجه آمریکا، این روزها سعی دارد با ارائه ایده سیاسی جدید، به جای نیت فلسطینی‌ها مبنی بر درخواست از شورای امنیت، جهت پایان دادن به اشغالگری و به رسمیت شناختن دولت فلسطین، بر آنچه در قدس شریف روی می‌دهد و نیز بر واقعیت افزایش شهرک سازی در کرانه باختری، سرپوش بگذارد؛ او اعتقاد دارد، پیش از آنکه این تصمیم فلسطینی به پای میز شورای امنیت برسد، یک ماه فرصت دارد بحران را حل کند؛ چراکه فلسطینی ها قصد دارند طرح این موضوع را تا پایان انتخابات میان دوره ای کنگره آمریکا که چهارم ماه آینده اجرا می‌شود، به تاخیر اندازند؛ کری با امید به اینکه این انتخابات، پشتوانه ای سیاسی برای او دست دهد، بویژه آنکه هیچ دستاورد سیاسی و اقتصادی خاصی در وزارت خارجه آمریکا، خصوصا نزاع خاورمیانه نداشته است، قصد دارد به عنوان رهبر حزب دموکرات ها، برای ریاست جمهوری در آن کاندید شود؛ این موضوع، ما را به یاد روزهای آخر دولت رئیس جمهور سابق امریکا، بیل کلینتون، می اندازد که خواست ابداعی در سیاست خارجه کشورش، با طرح توطئه "کمپ دیوید" برای مذاکرات میان رئیس فقید، یاسر عرفات، و نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی، "باراک" به خرج دهد که با شکست روبه رو شد و بخت با کلینتون یار نبود تا تاریخ، نام او را به عنوان "مرد صلح" ثبت کند.
شاید، طرح جدید کری برای "صلح"، پس از اطمینان از شکست طرح های پیشین که مهم ترین آن، طرح معروف به "پیشنهادات اولمرت" بود که سال 2008 تقدیم محمود عباس کرد و بر تبادل اراضی تکیه داشت؛ خطرناک ترین پیشنهادی که در آن طرح شد بود، ابقای 80% از شهرک نشین ها در کرانه باختری و تحت سیطره رژِم اشغالگر باشد و در مقابل، حکومت خودگردان بر سرزمین هایی در منطقه "المثلث"، با صرفنظر از مرتفعات "الاغوار" و "الجلیل الاعلی"، سیطره یابد.
سپس طرحی اقتصادی را برای جان بخشیدن به اقتصاد فلسطین و اختصاص چهار میلیارد دلار برای حمایت از زیرساخت های سرزمین های فلسطینی را مطرح ساخت، که جز اندکی از این اموال که آن هم به عنوان "رشوه سیاسی" پرداخت شد، چیز دیگری دیده نشد.
طرح "توافقنامه استراتژی" نیز، مسائل اصلی، اعم مرزها، امنیت، قدس، پناهندگان، به رسمیت شناختن هردو طرف، یکدیگر را و پایان دادن به اختلافات در این موارد را بررسی کرد، ولی پیش از هر چیز، شرط نتانیاهو، مبنی بر "یهودی بودن دولت" این طرح را به شکست کشاند.
بدتر از همه این طرح ها، طرح امنیتی معروف به "طرح ترتیبات امنیتی" بود که ژنرال بازنشسته آمریکایی، "جان آلن" آن را برای حل گره سیطره امنیتی اسرائیل در مناطق تحت سلطه ی این رژیم و به بهانه جلوگیری از قاچاق سلاح از اردن به فلسطین، مطرح کرد.
سخن را کوتاه می کنیم: وزیر خارجه آمریکا، ده بار به منطقه سفر کرده و هربار، پس از آنکه طرح قبلی او به شکست انجامیده است، پیشنهاد و طرح جدیدی را مطرح می سازد؛ او همچنان به این روند خود ادامه خواهد داد تا وقت بیشتنری را تلف کند؛ موضوعی که به رژیم اشغالگر صهیونیستی، برای اعمال جنایت های جدید علیه ملت مطلوم فلسطین، فرصت بیشتر می دهد.
مذاکرات چه ثمره و نتیجه‌ای برای ما داشته است؟ 20 سال است که داریم مذاکره می کنیم و بارها به سبب سیاست ها و اقدامات اسرائیل متوقف شده است؛ هربار دولت آمریکا طرح جدیدی را پیشنهاد می دهد و برای آن محدویت زمانی مشخص می کند، ولی دیری نمی پاید که آن طرح با شکست مواجه می شود و دولت آمریکا هیچ اقدامی برای تحقق آرمان فلسطین انجام نمی‌دهد و تنها به هنگام انتخابات های آمریکایی است که می بینیم، سیاستمداران، آستین بالا می زنند و ایده‌های فوری را که بیش از چند روز دوام ندارند، مطرح می سازند.
انتهای پیام./