به گزارش
خبرنگار دانشگاه باشگاه خبرنگاران؛ از کارگاه قالیبافی برای صادرات و پرورش شترمغ در استان البرز که بگذریم به جایی دیگر می‌رسیم، در همان حوالی در ابتدای ورود به استان قزوین در روستایی که ترنم صدای باران زیبایی‌اش را بیشتر به رخ ما می‌کشد. مزرعه پرورش زنبور عسل جایی که آقای فلاح تنکی آنجا را مزرعه سیگل شفا می‌داند، کندوهای رنگارنگ که در هرکدامشان را که باز می‌کنیم جلوه‌های اتحاد را می‌بینیم، زنبورهایی در هم تنیده که آماده ورود به خواب زمستانی می‌شوند.
آقای فرهاد فلاح تنکی با ۲۷ سال سابقه زنبورداری می‌گوید کارش را با دو کندو شروع کرده است، اما حالا سالی ۵۰۰ کیلو عسل برداشت می‌کند. باوامی که از بسیج سازندگی گرفته کارش را گسترش داده و تولید و توزیع را نیز خودش برعهده دارد به همراه همسر و فرزندش ۲۵ میلیون وام با ۱۶ درصد بهره گرفته است، اگرچه شاید به چشم خیلی‌هایمان کم به نظر برسد، اما برای روی پای خود ایستادن نعمتی است بزرگ که اگر توکل به خداوند را هم به آن اضافه کنیم، چنان پیشرفت می‌کنیم که سودش از سالی ۱۰۰ میلیون هم فرا‌تر می‌رود به اضافه اینکه حال خوبی در میان این سرسبزی‌ها داریم. دیدن نعمت‌های بی‌پایان خداوند حال همه را خوب می‌کند و بنده را سپاسگزار و شاکر از این نعمت‌های الهی. در گوشه و کنار شهر‌هایمان زیاد است از این فرصت‌ها، فقط باید چشم‌هایمان را باز کنیم، در این سفر به شهر قزوین ما به جاهای دیگری هم رفتیم. جاهایی به همین باصفایی، اما مفید و موثر برای کشور و مردمان.
یک مزرعه پرورش ماهی و گوسفند هم در این میان دیدیم چیز مشترکی که در بین همه آن‌ها دیده می‌شد توکل، اعتماد آستین‌ها را بالازدن و شروع کردن و نشان دادن اینکه برای چرخش چرخهای زندگی خودمان و گردش اقتصاد کشورمان فقط لازم نیست خودکار را بدست بگیریم و به دنبال یک میز و رایانه بگردیم.
می‌توانیم در یک فضای مفرح هم جان و دل خودمان را سیر کنیم و هم میهنمان را. سفر ما ادامه دارد و برای بازدید از طرح‌های اقتصاد مقاومتی راهی گیلان می‌شویم.
انتهای پیام/