نسرین عیوض‌زاده روانشناس در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، با بیان اینکه آرایش به معنی برجسته و زیبا کردن نقاطی از صورت است، گفت: زمانی که فرد قسمتی از صورت را بر جسته می‌کند به این عمل در جامعه آرایش گفته می‌شود.
وی اضافه کرد: بسیاری از افراد در جامعه فکر می‌کنند آرایش باعث ایجاد روحیه خوب در آن‌ها می‌شود و از این ابزار برای رسیدن به اهداف عمیقی که آینده درستی ندارد، استفاده می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه گاهی اوقات شخصی وارد اطاق مشاوره شده و من در نگاه اول فکر می‌کنم انسانی با آرامش روحی زیاد است و بعد از گذشت چند دقیقه تعجب می‌کنم که پشت آرایش غلیظ از ناهنجاری‌های روحی زیادی رنج می‌کشد، افزود: بعضی افراد یک هدف حاشیه‌ای را با اصل خود اشتباه می‌گیرند و برای رسیدن به هدف آرایش را بهترین روش می‌دانند.
وی بیان کرد: این نگرش در ذهن انسان‌ها اشتباه است که با مادیات و ظاهر متفاوت می‌توان به احساس خشنودی و رضایت رسید.
عیوض‌زاده اضافه کرد: هر انسانی که در عرصه اجتماعی آرایش زیادی داشته باشد و دارای یک ویژگی خاص خارج از عرف در چهره خود باشد به مرور زمان این ذهنیت برای بعضی افراد جامعه پیش می‌آید، که من هم برای اینکه مورد توجه قرار گیرم باید آرایش کنم یا با وضعیت نامناسب وارد جامعه شوم و این خود آسیب اجتماعی است.
وی، با بیان اینکه در کشورهای خارجی لوازم آرایش تا 45 سالگی استفاده نمی‌شود، افزود: در کشورهای غربی انسان‌ها ظاهر خود را قبول دارند، در صورتیکه در جامعه ما مصرف لوازم آرایشی رتبه اول جهان را دارد و این نشان‌دهنده اعتماد به نفس ضعیف بعضی از انسان‌ها در جامعه است.
وی، اظهار داشت: برای جلوگیری از این آسیب، الگوپذیری موضوع بسیار مهمی است و باید از افرادی استفاده شود که خود الگو و مورد توجه مردم هستند.
این روانشناس با تأکید بر اینکه الگوپذیری در جامعه در حال حاضر از طریق رسانه صورت گرفته است، بیان داشت: اقدامات رسانه در زمینه آگاه‌سازی مردم بسیار عالی است، اما تصویر ضعیفی از این معضل را نشان داده است.
عیوض‌زاده خاطرنشان کرد: انسان‌ها باید به این باور برسند که پشت آرایش غلیظ و ظاهری خارج از عرف نمی‌توان احساس خشنودی کرد و ما زمانی احساس خوب خواهیم داشت که به عنوان یک الگوی فردی، تغییر را از خودمان شروع کنیم تا جامعه‌ای با سطح فرهنگی بالایی داشته باشیم.
انتهای پیام/