نکته اینجاست که در تمامی این اتفاقات ردپای حمیدرضا سیاسی رئیس هیات
مدیره باشگاه دیده می شود. این همان نکته ای بود که کاظم پور در گفتگو با
خبرگزاری مهر به آن اشاره کرد و معترض شد که چنین تصمیمی(کنارگذاشتن
اسپانسر)باید به تصویب هیات مدیره می رسید و از هفت عضو هیات مدیره حداقل
باید پنج عضو حضور داشته باشند و در مورد این موضوع تصمیم گیری می کردند،
حرفی که به راستی صحیح به نظر می رسد اگرچه برای باشگاهی که هنوز نتوانسته
مدیرعاملش را انتخاب کند حرف از قانون زدن یک مورد اشتباه است و زیاده
خواهی!
محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان چند روز پیش در مورد فدراسیون فوتبال حرف
درستی زد و گفت این فدراسیون از متخصص ها استفاده نمی کند. نمی‌دانیم آیا
سیاسی که منتخب وزارت برای هیات مدیره پرسپولیس است متخصص فوتبال محسوب می
شود یا نه اما این را می دانیم که عصر، عصر دموکراسی است و رای گیری و خرد
جمعی.
شاید یکی از دلایل ناکامی پرسپولیس و اشتباهات فراوان و پی درپی مدیریتی
مثل نشستن با عوامل موساد دور یک میز همین تک محوری و بازی ندادن دیگران
باشد در اموری که باید نظر دیگران را هم پرسید! سیاسی اما خودش تنهاست و
نفر اول و آخر داستانهای امروز پرسپولیس و این یک عیب بزرگ است که دلیلش را
نمی دانیم.
دراین باشگاه، سیاسی با حفظ سمت عضویت در هیات مدیره، مدیرعامل هم هست
(تصمیم‌ها را اجرا می کند) مدیر فنی هم ایضا(نکات فنی در رختکن به بازیکنان
می گوید) همچنین جای هر شش عضو دیگر هیات مدیره هم تصمیم می گیرد(استناد
به حرفهای کاظم پور) و خودش رییس کمیته انضباطی هم هست(میثم حسینی را
برگرداند) او حتی عضو تیم مذاکره کننده پرسپولیس با رئال هم بود!
شاید به همین دلیل هم هست که از هر سو می رود مسیر را به خطا رفته است
،چرا که هر کدام از این امور متخصص خاص خودش را می خواهد که البته هیچکس
روی کره زمین اینقدر کامل نیست که همه این موارد را بتواند به تنهایی انجام
دهد و درست هم انجام دهد.