مجید ملکی مدیر تیم های ملی ووشو در گفتگو با
خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران اظهار داشت: متاسفانه ما عادت کردیم که تنها زمانی که به رویداد های مهم و خاص ورزشی همچون بازی های آسیایی و المپیک نزدیک می شویم به سایر رشته های ورزشی به جز فوتبال توجه کنیم و توقع مدال داشته باشیم و این داستان در مورد قهرمانان این رشته ها نیز ادامه دارد و آنان تنها در زمان برگزاری اردوها از فدراسیون ها حقوق دریافت میکنند و مابقی سال در حالیکه مجبورند خارج از اردوها نیز برای حفظ آمادگی خود به تمرین بپردازند و برای ادامه دار شدن قهرمانی و مدال آوری خود تلاش کنند اما هیچ درآمدی ندارند زیرا حرفه و شغل آنان ورزش است.
وی ادامه داد: برای اینکه یک قهرمان انگیزه داشته باشد تا در تمام طول سال به تمرین بپردازد و بتواند همیشه در اوج آمادگی خودش را نگه دارد باید انگیزه کافی داشته باشد و از حداقل امکانات برخوردار باشد. ورزش قهرمانی برنامه غذایی خاص،استفاده از مکمل های ورزشی،تمرین در باشگاه مناسب ،استراحت به موقع واز همه مهمتر آرامش روانی می خواهد که وقتی یک مدال آور ملی دغدغه درآمد و مشکل مالی دارد به هیچکدام از این ها نمی رسد.
ملکی گفت: ما در اردوهای بازی های آسیایی گوانگجو برای هر ورزشکار حدود 100 هزار تومان روزانه هزینه برای سه وعده اصلی غذایی ،میان وعده ،مکمل و داروها و تهیه تجهیزات ورزشی کردیم و پس از چهار سال برای بازی های آسیایی اینچئون این مبلغ به 170 هزارتومان رسید که باتوجه به تغییرات بسیار زیادی که در این چهار سال در قیمت ها ایجاد شد این مبلغ بسیار کم بود اما این مبلغ برای فدراسیون بسیار بالا بود و تهیه آن نیز مشکل بود.
وی ادامه داد: این مبلغی که در اردوها خرج می شود فقط شامل نفرات اعزامی نیست زیرا در ابتدا حدود 140 تا 150 نفر وارد اردو می شوند و کم کم ریزش داریم و در نهایت که نفرات هم مشخص شدند بازهم برای حریف تمرینی و همچنین انگیزه برای نفرات اعزامی و احتمال آسیب دیدگی نفرات اصلی مجبور هستیم تعداد بیشتری در اردوها تا زمان اعزام نگه داریم بخصوص اینکه برای تهیه امکانات اردوها مجبوریم همانند بقیه مردم از بازار آزاد تهیه کنیم و مراکزی ویژه که با قیمت دولتی مایحتاج ورزشکاران را تهیه کنیم وجود ندارد.
وی افزود:ما باید برای پیشرفت ورزش کشورمان در رویدادهای مهم ورزشی نگاهمان را تغییر دهیم همانطورکه در اکثر کشورهای جهان بودجه ای که مسئولین ورزش آن کشور به رشته های مختلف ورزشی اختصاص می دهند با هم برابر است و تفاوتی بین فوتبال با سایر رشته ها نیست .اما متاسفانه در ایران حتی مقایسه فوتبال با سایر رشته ها یک قیاس نابرابر است زیرا حمایت از فوتبال باعث شده که توجه مان به سایر رشته ها حتی ورزش ملی کشورمان کشتی نیز کم بشه در صورتیکه رشته های ورزشی دیگر بیشتر از فوتبال باعث افتخار و مدال آوری در عرصه های مختلف شدند.
وی ادامه داد:تا وقتی مبلغ قرارداد یک فوتبالیست 7میلیارد تومان و کل بودجه یک فدراسیون با آن همه اعزام و خرج و خارج اردوها و حقوق کارمندان 2میلیارد تومان هست نمی شود توقعی از سایر رشته های ورزشی که ورزشکارش در طول سال دغدغه مالی دارد را داشت هرچند که بازهم در کشور ما سایر رشته ها موفق تر بوده اند.
انتهای پیام/