مسعود ملک یاری، مترجم، در گفتگو با
خبرنگار ادبیات باشگاه خبرنگارن گفت: بسیاری از نویسندگان کودک و نوجوان ما با توجه به فضای دهه 60 دستان‌های خود را می‌نویسند و فقط با تغییر تکنیک قصد جذب مخاطب را دارند. در صورتی که الگوهای داستانی مورد علاقه کودکان و نوجوانان تغییر کرده است. حتی برخی نوجوانان از مسئولان فرهنگی جلوتر هستند و خود کتاب‌های پر خواننده جهان را ترجمه و در فضای مجازی منتشر می‌کنند.
وی افزود: جز چند تلاش محدود، کتابی در ژانر فانتزی نوشته نشد. مثلا بعد از آرمان آرین اثری در ژانر فانتزی- حماسی خلق نشده است. وقتی در ژانر‌هایی مثل پلیسی، وحشت و فانتزی کتابی از نویسندگان داخلی موجود نباشد، ناشر نیز ترجیح می‌دهد کتاب‌های خارجی را ترجمه کند. به خاطر نبود قانون کپی رایت چاپ این کتاب‌ها برای ناشر کم هزینه‌تر است.
ملک یاری بیان کرد: ترجمه و تألیف دشمن هم نیستند و روی آوردن به کتاب‌های ترجمه امر بدی نیست، دغدغه اصلی باید این باشد که چرا نویسندگان از فضای فکری کودکان و نوجوانان عصر حاضر شناخت درستی ندارند. متأسفانه سخت گیری‌هایی که بر کتاب‌های تألیفی اعمال می‌شود هم نویسندگان را محدود کرده است. نویسندگان نمی‌توانند شخصیت‌های اصلی خود را از میان نوجوانان آسیب دیده در ناهنجاری‌های اجتماعی مثل طلاق، اعتیاد و... انتخاب کنند. در صورتی که در کتاب‌های ترجمه رد این شخصیت‌ها به وضوح دیده می‌شود.
وی اظهار داشت: حمایت نکردن از نویسندگان، آنها را دلسرد می‌کند؛ نویسندگان جوان به خاطر مشکلات موجود از حقوق بازنشستگی و بیمه محروم‌اند و فقط به خاطر دغدغه‌های شخصی خود به این کار می‌پردازند. دست اندرکاران این حوزه باید ناهنجاری‌های اجتماعی را بپذیرند و بشناسند و با واقعیت جامعه مواجه شوند و دست نویسندگان و هنرمندان را باز بگذارند تا آنها بتوانند راحت‌تر درباره این مسائل و معضلات بنویسند.
انتهای پیام/