به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، اوباما و سخنگوهای وی همواره در اذعان به دو نکته تعلل نکرده اند: نخست اینکه هیچ نظامی آمریکایی برای مبارزه با داعش اعزام نخواهد شد، و دوم اینکه آمریکا صرفاً بخشی از - البته بخش هدایت کننده - ائتلاف گسترده متشکل از کشورهای عربی و کشورهای عضو سازمان پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو) علیه داعش خواهد بود.
تاکید دولت اوباما بر این دو نکته مؤید این است که آمریکایی ها از مبارزه با داعش، در صورتی که قرار باشد تنها توسط این کشور و با اعزام نظامیان آمریکایی صورت گیرد، حمایت نخواهند کرد.
اوباما هفدهم سپتامبر در پایگاه هوایی مک دیل گفت : به عنوان فرمانده کل نیروهای مسلح اعلام می کنم که شما و دیگر نیروهای مسلح آمریکا را موظف به شرکت در جنگ زمینی دیگری در عراق نمی کنم. پس از یک دهه استقرار گسترده نظامیان آمریکایی در خاک عراق، هم اکنون بسیار مؤثرتر است که از توانمندی های منحصر به فرد خود در حمایت از شرکایمان در خاک عراق استفاده کنیم تا آنها بتوانند آینده کشورهای خود را تضمین کنند. این تنها راه حلی است که در درازمدت موفقیت آمیز خواهد بود.
با اینکه اوباما در یک پایگاه هوایی سخنرانی می کرد، اما شاید مخاطبان وی ، بیشتر، افکار عمومی آمریکا بودند، تا نظامیانی که در این پایگاه حضور داشتند.
وی در ادامه این سخنرانی گفت: ما از توانمندی های هوایی خود استفاده خواهیم کرد. ما شرکایمان را آموزش خواهیم داد و تجهیزات در اختیارشان قرار خواهیم داد. ما به آنها مشاوره خواهیم داد و کمکشان خواهیم کرد. ما هدایت ائتلافی گسترده از کشورها را بر عهده خواهیم گرفت که در این مبارزه مشارکت دارند. چرا که صرفاً آمریکا در مقابل داعش قرار ندارد، این کشورهای منطقه هستند که با این گروه مبارزه(مقابله) می کنند.
اوباما تصریح کرد این تنها مبارزه آمریکا نیست و نیازی به استقرار نیروهای زمینی آمریکا نیست. وی همچنین تاکید کرد داعش شهروندان آمریکایی را در خاک این کشور تهدید می کند.
با توجه به این سخنان، سؤالی که به ذهن خطور می کند این است که اگر نیروهای زمینی محلی که اوباما روی آنها حساب کرده است، از عهده وظایف خود برنیایند چه خواهد شد؟ بسیاری از تحلیلگران حامی جنگ آمریکا معتقدند آنها از این عهده این کار بر نمی آیند ، و هیچ کسی هم فکر نمی کند که حملات هوایی به تنهایی موجب شکست داعش شود.
اما پاسخ دولت اوباما به سؤال مزبور این است که این نظامیان محلی قادر به مبارزه با داعش هستند و نیازی به برنامه ریزی نیست.
طفره رفتن دولت اوباما از پاسخ دقیق به این سؤال مهم نشانه خوبی نیست. حتی یک سیاست پیچیده نیز باید بر اساس منطق باشد. اگر اوباما داعش را یک تهدید قابل توجه داخلی می داند و اگر نیروهای عراق، کرد و سوری در مبارزه با این گروه شکست بخورند، آیا منطق سیاسی وی ، او را وادار به اعزام نظامیان آمریکایی به عراق و سوریه نخواهد کرد؟ آیا می توان تصور کرد اوباما پس از ترساندن مردم آمریکا از داعش و هزینه کلان سرمایه سیاسی خود، حملات هوایی را متوقف کند و از عراق و سوریه عقب نشینی کند؟
آنتی وار در ادامه نوشته است: نیابد فریب تاکید اوباما بر تشکیل ائتلاف ضدداعش را خورد. این عملیات به رهبری آمریکا اجرا می شود و ساکنان مناطقی که هدف این حملات هوایی قرار می گیرند، بهترین شاهد پیامدهای این حملات هستند. بدون تردید در پی این حملات میزان جذب نیروی داعش افزایش خواهد یافت.
اما حتی اگر دیگر اعضای ائتلاف بخش عمده مسئولیت مبارزه با داعش را بر عهده گرفته اند، چرا باید آمریکا هدایت این عملیات را بر عهده داشته باشد؟ اگر آمریکا به تنهایی وارد این جنگ می شد، به خاطر راه اندازی جنگی دیگر در خاورمیانه با مخالفت هایی رو به رو می شد. علاوه بر این، آمریکا بدون راه اندازی جنگ و ناآرامی نمی تواند نقش پلیس را در جهان ایفا کند. بنابراین تشکیل ائتلاف ضدداعش، تغییری در اهداف و سیاست های واقعی آمریکا ایجاد نمی کند.
اوباما در سخنرانیش در پایگاه هوایی مک دیل درباره کشور خود که بخش عمده مسئولیت روی دوش آن است - در واقع توسعه طلبی آمریکا- گفت :« این آمریکا است که توانمندی منحصر به فرد برای بسیج کشورها علیه سازمانی چون داعش دارد. زمانی که جهان در معرض تهدید قرار می گیرد و به کمک نیاز دارد، از آمریکا درخواست کمک می شود. تقریباً هیچ کشوری وجود ندارد که توانمندی ها ما را داشته باشد و کارهایی وجود دارد که تنها ما قادر به انجام آن هستیم. قابلیت هایی وجود دارد که تنها ما داریم. »
اوباما با اعلام جنگ علیه داعش ( بدون تصویب کنگره) آمریکا را بار دیگر در مسیر مداخله در جنگ داخلی در دو کشور اسلامی قرار داد.
انتهای پیام./