به گزارش
خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران؛ کمیته یا شورای حقوق بشر سازمان ملل، همانطور که از نامش پیداست یک سازمان بین‌المللی است که الزاماً تمام گزارشات منتشرشده از سوی این کمیته براساس اصل "بی‌طرف بودن" (objektiv) اعتبار و حیثیت می‌یابد.
لذا اگر برعکس، "طرف دار" (subjektiv) بودن این گزارش‌ها اثبات شود، خدشه جدی به اعتبار آن وارد خواهد شد.
*** منبع مشکوک سازمان ملل برای کسب اطلاعات درباره ایران
اظهارات ضد ایرانی اخیر "بان کی مون" دبیرکل سازمان ملل در حقیقت تکرار ادعاهای پیشین و گریزی تازه به گزارش 21 ژانویه 2014 بود.
به اصطلاح گزارشگر ویژه سازمان ملل، "احمد شهید" طی 10 روز (12 تا 22 دسامبر 2013) به کشورهای هلند، آلمان و فرانسه سفر و در همایش‌ها و کنفرانس‌های متعددی شرکت نمود.
نگاهی به برنامه‌ریزی سفرها و گروه‌هایی که برای این ده روز هماهنگ شده بودند، نشان می‌دهد 72 ایرانیِ گزینش‌شده برای ملاقات؛ افرادی هستند که خود را مدافعان حقوق بشر، حقوقدان و اعضای گروه‌های اقلیت قومی و مذهبی معرفی کردند. همچنین سایرینی هم بودند که خود را جزو زندانیان سیاسی سابق یا فعلی یا بستگان آنان از جمله برخی از زندانیان اعدامی در ایران معرفی کردند.
برای تشخیص اینکه کمیته حقوق بشر سازمان ملل، تا چه اندازه در امور ایران و گزارش‌های مربوط به کشورمان، فراجناحی و اصطلاحاً بین‌المللی عمل کرده است، به این سؤال رجوع می‌کنیم که این کمیته، چگونه و در چه سطوحی منبع اطلاعاتی خود یعنی هسته‌های جاسوسی منافقین را تغذیه می‌کند:
*** لایه‌های مختلف حمایت غرب از منافقین:
• لایه اول (عمومی): برپایی نشست‌ها، همایش‌ها و کنفرانس‌ها
9 آوریل 2014 بسیاری از اعضای ارشد پارلمان اروپا متشکل از گروه‌های سیاسی مختلف در کنفرانسی در بروکسل با محوریت ایران و با حضور منافقین گردهم جمع شدند. "استرون استیونسون" (Struan Stevenson) رئیس گروه "دوستان ایران آزاد" در پارلمان اروپا گفت: من می‌خواهم به بگویم ما توسط رأی مردممان به اینجا فرستاده شده‌ایم، خودمان تصمیم می‌گیریم که چه بگوییم و به چه کسی گوش دهیم و به چه کسی اهمیت ندهیم. به همین خاطر ما خانم مریم رجوی (سرکرده گروهک تروریستی منافقین) رئیس جمهور برگزیده مقاومت مردم ایران را دعوت کرده‌ایم تا به ما در مورد یک ایران متفاوت بگوید: یک ایران دموکراتیک و آزاد!
مریم رجوی سرکرده منافقین در قسمتی از ادعاهای خود در این نشست گفت: كشورهای غربی بايد روی تعطيلی سايت‌های اتمی و توقف غنی‌سازی اورانيوم اصرار كنند... هر گونه امتياز دادن و يا مماشات غرب اجازه خواهد داد ایران به بمب اتمی دست پيدا كنند".
تعدادی از نمایندگان پارلمان اروپا ("ویدال کوادراس" نایب رئیس پارلمان، "جیم هیگینز" عضو هیئت رئیسه پارلمان، سایر نمایندگان پارلمان از کشورهای فنلاند، ایتالیا، انگلیس،...) از مریم رجوی قدردانی کردند و این میزبانی گرم، موجبات شادی منافقین و بازتاب گسترده در سایت رسمی آنان را فراهم کرد.
گذشته از گردهمایی‌هایی که اروپاییان میزبان سرکردگان گروهک تروریستی هستند، منافقین به خیال خود برای مشروعیت بخشیدن به همایش‌های داخلی خودشان معمولاً از سیاستمداران اروپایی دعوت به عمل می‌آورند و آنان را در ردیف اول همایش‌هایشان می‌نشانند.
بسیاری از خبرگزاری‌های بین‌المللی فاش ساخته‌اند که گروهک منافقین به لابی‌ها و افرادی که در جلسات تروریست‌های منافقین شرکت می‌کنند پول می‌پردازد. در این میان "مایکل موکیزی"، "رودی جولیانی"، "اد رندل"، "پاتریک کندی" و بسیاری دیگر اعتراف نموده‌اند که برای شرکت در برنامه‌های مریم رجوی بین 2000 الی 160000 دلار پول دریافت کرده‌اند.
البته صرف هزینه‌های هنگفت برای خریداریِ "شرکت‌کننده" در نشست و برخاست‌های منافقین، محدود به سیاستمداران اروپایی نبوده و مسبوق به سابقه است، جایی که چند ماه پیش عده‌ای از شهروندان عادی از کشورهای گوناگون فاش کردند برای مهمان شدن در یک سخنرانیِ گروهک منافقین، به منظور باشکوه نشان دادن مراسم، پول گرفته‌اند! در میان این مهمانان سوری از سیاه‌پوستان آفریقایی گرفته تا اقلیت‌های جنسی به چشم می‌خوردند.
• لایه دوم (خصوصی): اروپا و آمریکا، محفلی گرم برای مناسبات حسنه با منافقین
کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در نشست وزرای خارجه این اتحادیه که دسامبر 2011 در بروکسل تشکیل شد، بر حمایت از منافقین پادگان اشرف پس از اخراج آنها از عراق تأکید کرد. حتی چند ماه قبل از این نشست، اتحادیه اروپا یک سمت جدید با عنوان مشاور ویژه در امور "پادگان اشرف" تعریف کرد. گماشتن فردی در این مسئولیت، بدین معنی است که اتحادیه اروپا چه به صورت علنی و چه غیرعلنی، وقت و هزینه زیادی را صرف سازمان منافقین می‌کند.
روزنامه "نیویورک تایمز" در نوامبر 2011 درباره حمایت برخی از سیاستمداران آمریکایی از تروریست‌های منافقین گزارشی را منتشر کرد. در میان این سیاستمداران به نام کسانی برمی‌خوریم مانند دو تن از مدیران پیشین در سازمان اطلاعاتی آمریکا (سیا)، یک مدیر سابق اف‌بی‌آی، دو دادستان پیشین، اولین رئیس سازمان امنیت داخلی دولت جورج دبلیو بوش، اولین مشاور امنیت ملی باراک اوباما، چند سیاستمدار جمهوریخواه و دمکرات معروف و حتی یکی از مقامات مهمی که سابقاً در بخش مبارزه با تروریسم وزارت امور خارجه مسئول بوده و همان موقع هم تلاش می‌کرده تا نام "تروریست" از روی گروهک تروریستی منافقین برداشته شود.
این شخصیت‌های آمریکایی طرفدار گروهک تروریستی منافقین، از طریق آژانس‌های خود که به رتق‌وفتق سخنرانی آنها می‌پردازند، پول خوبی از منافقین دریافت کرده‌اند. دستمزد آنها بین ۱۰ تا ۵۰ هزار دلار است، تا به نفع این گروه سخنرانی کنند و برخی از آنها بدین منظور سفرهایی هم به برلین، پاریس و بروکسل داشته‌اند.
بعد از ایالات متحده آمریکا، به جرأت می‌توان گفت فرانسه، اولین کشور اروپایی است که منافقین را به خوبی زیر بال و پر خود گرفته و می‌گیرد.
پایگاه اصلی فعالیت منافقین در اروپا در پاریس قرار دارد. پایگاهی که بنا به ادعای مسعود رجوی حداقل 250 خط ارتباطی مستقیم با نقاط مختلف دنیا در آن تدارک دیده شده بود. همچنین بنا بر اظهارات مستقیم سران منافقین، دستگاه جاسوسی فرانسه هر 15 روز یکبار با سران منافقین به منظور اطلاع از وضعیت داخلی ایران جلسات منظمی را برگزار می‌کرد.
در دسامبر 2012 تعدادی از اعضای پارلمان انگلیس در گروهی موسوم به "کمیته آزادی برای ایران" در نشستی در محل مجلس سنا در لندن از دولت بریتانیا خواستند گروهک تروریستی منافقین را به رسمیت بشناسد.
فوریه 2013 یک هیأت چهار نفره از کنگره آمریکا با مریم رجوی سرکرده گروهک منافقین در هتلی در پاریس دیدار کرد. این هیئت، گروهک منافقین را با عنوان جایگزینی مشروع برای حکومت ایران (!) برشمردند و اعلام کردند که از این گروه حمایت خواهند کرد.
ژوئیه 2011 مریم رجوی در پارلمان ایتالیا حاضر شد و سپس با شرکت در کنفرانس خبری به ادعاهای واهی درباره ایران پرداخت. چند عضو مجالس نمایندگان و سنای ایتالیا نیز نشست‌های جداگانه‌ای با رجوی برگزار کرده بودند.
• لایه سوم (عملیاتی): تصمیم‌گیری و پیاده‌سازی لایه اول و دوم
در لایۀ عملیاتی در واقع، تصمیمات و نتایجی که از دل سطوح یک و دو بیرون آمده‌اند، عملیاتی می‌شوند. این مرحله در هر برهه زمانی به صدور رأی یا قطعنامه یا اعطای پول و پناهندگی و از این قبیل به منافقین منجر می‌شود. پرداختن به ریز و درشتِ حمایت‌های عملیاتی غرب از منافقین در این مجال نمی‌گنجد، لذا تنها به نمونه‌هایی اکتفا شده است:
الف) خروج منافقین از لیست سازمان‌های تروریستی
شاید ننگین‌ترین اقدام عملیِ غرب در حمایت از منافقین را بتوان خارج کردن نام آنان از لیست سازمان‌های تروریستی دانست. ابتدا نوامبر 2007 دادگاه ویژه انگلیس رأی داد که نام گروهک تروریستی منافقین از فهرست گروه‌های تروریستی خارج و حتی فعالیت‌شان در انگلیس قانونی اعلام شود. در اکتبر 2008 دادگاه اروپا یعنی بالاترین مرجع قضایی اتحادیه، به لغو تصمیم قبلی اتحادیه در مسدود کردن اموال منافقین رأی داد.
این دست گفتگوها و اقدامات سرانجام در ژانویه 2009 به اوج رسید و حذف نام گروهک تروریستی منافقین از فهرست اتحادیه اروپا از گروه‌های تروریستی را رقم زد. براساس تصمیم وزرای خارجه 27 کشور عضو اتحادیه، محدودیت‌های ایجاد شده روی دارایی‌های گروهک تروریستی منافقین نیز رفع گردید.
نوامبر 2010 اعضای پارلمان اروپا در قطعنامه‌ای که به تصویب بیش از نیمی از 736 نماینده رسید، از کاترین اشتون خواستند در زمینه خروج نام منافقین از فهرست گروه‌های تروریستی با دولت آمریکا رایزنی کند. یک دادگاه استیناف در واشنگتن آمریکا نیز حکم داد که نگهداشتن گروهک تروریستی منافقین در لیست تروریستی آمریکا اشتباه بوده و وزارت خارجه آمریکا باید در این نامگذاری تجدیدنظر کند.
ب) اعطای پناهندگی برای جلوگیری از پراکندگی
آوارگی و پراکندگی اعضاء، همواره یکی از معضلات و دغدغه‌های اصلی سرکردگان گروهک تروریستی منافقین بوده است؛ دست التماس رجوی‌ها مخصوصاً از بعد از انفجار اردوگاه لیبرتی (در نزدیکی بغداد) به سوی سران کشورهای غربی دراز شد تا شاید بتوانند روند اضمحلال این گروهک را به تعویق انداخته و اسکان اعضاء در اروپا پذیرفته شود.
البته غرب عمدتاً در این زمینه کوتاهی نکرده است! به طور مثال آمریکا در مه 2012 پذیرفت به تعدادی از اعضای منافقین که در اردوگاه اشرف بوده‌اند، پناهندگی بدهد. "دانیل فرید" نماینده وزارت خارجه آمریکا در مسائل مربوط به اردوگاه اشرف در گزارشی که به کنگره آمریکا داد اعلام کرد آمریکا بعد از بررسی پرونده‌های بعضی از اعضای منافقین، به آنها که شرایط لازم را داشته باشند پناهندگی می‌دهد.
دولت ایتالیا مارس 2014 هفت تن از اعضای سازمان تروریستی منافقین را که در لیبرتی حضور داشتند، در کشورش اسکان داد. با این انتقال، تعداد منافقین پذیرفته‌شده برای اسکان در ایتالیا به 15 نفر رسید. رومانی نیز در لیست کشورهای کوچکتر اروپایی است که پناه دادن به اعضای منافقین بدان‌ها تحمیل شده و خواهد شد.
ج) سرریز شدن پول به جیب تروریست‌ها
آمریکا در اکتبر 2013 یک میلیون دلار به سازمان تروریستی منافقین اختصاص داد و بهانه این کمک مالی هنگفت، اسکان اعضای این گروهک تروریستی برای خروج از عراق عنوان شد. به گزارش خبرگزاری فرانسه این حمایت یک میلیون دلاری رسماً از سوی وزارت خارجه آمریکا انجام می‌شود. "ماری هارف" سخنگوی وزارت خارجه آمریکا مدعی شد این پول برای تضمین رفاه و امنیت ساکنان اردوگاه لیبرتی اختصاص یافته است.
د) آموزش نظامی و تعلیم ترور به اعضای گروهک تروریستی منافقین
در اکتبر 2012 از افغانستان خبر رسید که نیروهای آمریکایی مستقر در این کشور بر روند آموزش گروهی از عناصر تروریستی منافقین در ایالت هرات واقع در غرب افغانستان نظارت دارند.
اخبار و گزارش‌های موجود حاکی از آن است که نه فقط به طور نیابتی در کشورهای منطقه و هم‌جوار ایران، بلکه اعضای منافقین به طور مستقیم هم طی سال‌های دوره ریاست جمهوری جورج بوش رئیس جمهور سابق آمریکا، از سوی نیروهای موساد در خاک آمریکا آموزش می‌دیدند.
منابع آگاه در وزارت جنگ رژیم صهیونیستی ضمن تأیید خبر آموزش گروهک منافقین در صحرای نوادای آمریکا اعلام کردند که موساد در آموزش منافقین شرکت داشت.
ترورهای پی در پی دانشمندان هسته‌ای ایران، مصداق بارز همکاری دولت آمریکا و عوامل سازمان جاسوسی اسرائیل (موساد) با منافقین در ضدّیت با جمهوری اسلامی ایران است. روزنامه "یدیعوت آحارونوت" چاپ سرزمین‌های اشغالی اخیراً نوشت تصمیم دولت آمریکا در حذف نام منافقین از فهرست گروه‌های تروریستی، پاداش آمریکا به این گروهک به علت همکاری با عوامل موساد در زمینه مقابله با فعالیت‌های هسته‌ای ایران است.
مثلت اپوزوسیون،منافقین و گزارش‌های احمد شهیدهمانگونه که در گزارش‌های جهت‌دار و مغرضانه حقوق بشری احمد شهید علیه ایران دیده شده است، بسیاری از افرادی که وی در گزارش‌های خود از اطلاعات آنها استفاده کرده است اپوزوسیون نزدیک به منافقین هستند.
در بحث روش جمع‌آوری اطلاعات، باید
توجه داشت که گزارش‌های احمد شهید نه از طریق حضور در محل و مشاهده میدانی، بلکه از
طریق مصاحبه و گرفتن اطلاعات از افرادی تهیه شده که در دشمنی آنان با نظام جمهوری
اسلامی تردیدی نیست.
افرادی مانند اردشیر امیرارجمند
که پس از فرار از کشور به متحدان ضد
ايرانی خود در پاريس پيوست، فعاليت‌های
خود را گسترده‌تر کرد، به‌طوری که با
استفاده از نفوذ دوستان لابی خود در واشنگتن با احمد شهيد گزارشگر ويژه سازمان
ملل در امور ايران ديدار و توصيه اربابان خود را به شهيد منتقل می‌کند.
کنفرانس‌های ضد ایرانی که در کشورهای اروپایی نظیر آلمان و هلند برگزار می‌شود، همواره میزبان گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران در سازمان ملل است، کنفرانس‌هایی که اعضای تشکیل‌دهنده آن رانده‌شده‌های کشور تشکیل می‌دهند که سال‌ها خارج از ایران زندگی می‌کنند.
منابع و اطلاعات بسیاری نشان می‌دهد
احمد شهید در یک نقشه جامع در زمین منافقین بازی کرده است. دیدار‌های آشکار و پنهان وی با اعضاي گروهك جنايتكار منافقین بارها و بارها رسانه‌ای شده است. همچنین برخی اخبار نشان داده‌اند که منافقین با
سوء استفاده از شرایط افرادی که در کشورهای اروپایی و ترکیه خواستار پناهندگی هستند
مورد سو استفاده ضد
انقلاب برای
سندسازی علیه ایران قرار گرفته‌اند.
انتهای پیام/