انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
نزدیک به پنج قرن مردم اسکاتلند تحقیر شده اند ، اسکاتلند باید از انگلیس جدا شود .
فردا نه فقط در تقویم زمین، روز مهمی
است که در تقویم هجری شمسی زمان هم یک روز خاص است، روزی که به نام زیارتی امام رضا
علیهالسلام، درهای آسمان وزمین را به روی هم میگشاید تا آدمها و
فرشتهها بر سبیل بندگی حضرت حق، جلوههایی از حقیقت را دریابند. در این
روز، زمین فراتر از تولد خود، به برکت روز زیارتی حجت خدا، به قرار میآید و بندگان
خداوند نیز، در آستان هشتمین حجت خدا، پور رشید رسول مصطفی، امام علی بن موسی
الرضا(ع) با فرشتگان همنفس میشوند و در حس بهشت همراه و در قرار بندگی هم
عهد. این روز را باید دریافت چنان که بسیارند اهل راز، که ، به پای جان به آستان
بوسی خورشید میآیند و نه بهره یک روز و یک سال، که قدر یک عمر، توشه برمیگیرند.
پس اگر توفیق، جانتان را جاری کرد به سوی حرم، مطمئن باشید بیش از همیشه چشم در
چشم اولیای خداخواهید شد که به قول استاد حاج علی اکبری، در میان فراوانی جمعیت میتوان
بیشتر امید داشت که اولیای خدا را زیارت کرد پس قدر باید دانست این فرصت را، چنان
که اهل دل، قدر میدانند چنان که بسیاری «اویس قرنی وار» از هزاران فرسنگ
دورتر، به حسرت قدر میدانند و بهشت میشود جان و جهانشان وقتی نسیم،
عطری از این دیار برایشان میبرد بله، آنان قدر میدانند حتی خیال حرم
را و دریغ خواهد بود اگر ما قدر ندانیم مجاورت آفتاب را.
هرچند، همسایگان دریا، شکوه آن را درک نمیکنند- آنگونه که باید- و دامنهنشینان کوه هم عظمت آن را-چندان که باید- درنمییابند، اما آنان که دورند، با درک عظمت ، نزدیک می شوند، چنان که به گفته عزیزی از کاروانیان «زیر سایه خورشید»- که پیغام بر حریم کبریایی سلطان علی بن موسی الرضا(ع) به اندونزی بود- مردم آن دیار چنان به پرچم متبرک حرم- که همراه کاروان بود- تبرک میجستند و چنان حالی داشتند که میشد همانجا ازحس یک زیارت قبول سرشار شد. او از عمق ارادت مردم و اوج عشقشان به امام رضا(ع) میگفت که سنی و شیعه، نمیشناخت بلکه همه دلها رادچار میکرد و ...
او میگفت و من پرچم را، پرچم متبرک را، بسان پیراهن یوسف میدیدم که از مصر حرم، تا همه کنعانها رفت و نه فقط چشم یک یعقوب که بصیرت قبیله یعقوبها را روزافزون کرد و شوق آمدن به مصر حرم را چنان در جانها انداخت که عالم برجسته اهل سنت، جناب نور اسکندر، که ۴ماه در بستر بیماری بود، برپا خیزد و به احترام پرچم حرم به مدرسه آید و در آخر نیز، سیر سفر درمانی خود را از آلمان به ایران و به مشهد الرضا تغییر دهد.
آری، از راه دور هم میتوان با «زیارت از بعید» اویس قرنی وار چشمههای عشق را جاری کرد و به تکثیر حرم در جان آدمها پرداخت، تا زیارت، سفرهای شود پرشکوه به پهنه همه زمین و پرشکوه و پرشکوفه باد، این زمین به هر زمان، پرشکوفهتر باد، سر شاخههای دستانی که در روز زیارتی مخصوص امام رضا(ع) از حرم به آسمان قد میکشد و مستجاب باد کلماتی که برای همگان دعا میشود و سعید باد هرکه در حرم، خود را نماینده حاجات همه عالم و آدم میداند و نه به کوچکی دستان خود بل به بزرگی و کرامت امام رضا(ع) برای همه دعا میکند...
مطلبی که روزنامه حمایت با عنوان«تجربه «وین» در مذاکرات «نیویورک»»در ستون یادداشت خود و به قلم دکتر رضا سیمبر به چاپ رساند به شرح زیر است:
غرب و بویژه اروپایی ها همین بذر را در جهان اسلام یكصد سال پیش كاشتند و آن را قطعه قطعه كردند. اما با ظهور انقلاب اسلامی و بیداری اسلامی و آهنگ بیداری در جهان اسلام اندیشه ناسیونالیسم رنگ باخته است و این فرآیند تا شكل گیری قطب قدرت اسلام در جهان پیش خواهد رفت. شرارت آنها در سوریه و عراق و دیگر كشورهای اسلامی جواب نمی دهد. اكنون باید آنها به فكر سمپاشی فكری از جوامع خود از تفكر ناسیونالیسم باشند كه اروپا و غرب از درون مثل موریانه كاخ اتحاد و همگرایی اروپا و غرب تهدید می كند.
«تحلیل سیاسی هفته»این هفته روزنامه جمهوری اسلامی درستون سرمقاله اش به چاپ رسیده که در زیر میخوانید:سال 93 به نیمه رسید و ششماه از سال "فرهنگ و اقتصاد با عزم ملی
و مدیریت جهادی" سپری گشت و هنوز مسیرهای ناپیموده زیادی در راه وجود دارد كه
باید به سرعت در ماههای پیش رو طی شود. در
هفته‌های پایانی شهریور فضای آموزشی، فرهنگی و دفاعی كشور متحول میشود و دو رویداد
مهم خودنمایی می‌كند. با آغاز سال تحصیلی جدید امسال 12 میلیون دانش آموز و قریب 5
میلیون دانشجو فضای مدارس و دانشگاه‌های كشور را عطرآگین می‌كنند و محیط‌های آموزشی
بار دیگر مسیر رشد علمی و بالندگی را برای آینده‌سازان كشور فراهم می‌نمایند. آخرین
روز شهریور نیز یادآور آغاز هجوم ناجوانمردانه صدام عفلقی به انقلاب نوپای اسلامی
ایران و اشغال استان‌های غربی و جنوبی كشور است كه امسال سی و چهارمین هفته دفاع
مقدس و حماسه‌آفرینی‌های فرزندان رشید این مرز و بوم را گرامی خواهیم داشت.
در
هفته جاری سخنان رهبر معظم انقلاب درباره عوامفریبی‌های مقامات آمریكایی و ادعای
آنها برای مبارزه با داعش بازتاب وسیعی در رسانه‌ها داشت. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای
روز دوشنبه پس از گذشت یك هفته از عمل جراحی و هنگام ترك بیمارستان اظهارات مقامات
آمریكایی درخصوص مبارزه با داعش را پوچ، توخالی و جهت‌دار خوانده و با اشاره به
سخنان وزیر خارجه و سخنگوی وزارت امور خارجه آمریكا كه صراحتاً اعلام كردند از ایران
برای مبارزه با داعش دعوت نخواهند كرد، افزودند: "اینكه آمریكا از ایران برای
حضور در یك كار خلاف و غلط دسته‌جمعی مایوس میشود، مایه افتخار ما است و افتخاری
بالاتر از این، برای خود نمی‌دانیم."
حضرت
آیت‌الله خامنه‌ای، سپس به منظور نشان دادن دروغ گویی آمریكایی‌ها برای مبارزه با
داعش، جزئیاتی را از پشت پرده این ماجرا بیان كرده و گفتند: "در همان روزهای
سخت حمله داعش به عراق، سفیر آمریكا در عراق طی درخواستی از سفیر ما در عراق خواست
كه ایران و آمریكا جلسه‌ای برای مذاكره و هماهنگی درخصوص داعش داشته باشند. سفیر
ما این موضوع را به داخل كشور منعكس كرد كه برخی مسئولان هم با این جلسه مخالفتی
نداشتند اما من مخالفت كردم و گفتم، در این قضیه ما با آمریكایی‌ها همراهی نمی‌كنیم
زیرا آنها نیت و دست آلوده‌ای دارند و چگونه امكان دارد كه در چنین شرایطی ما با
آمریكایی‌ها همكاری كنیم." رهبر
انقلاب اسلامی با اشاره به مخالفت صریح جمهوری اسلامی ایران برای همكاری با آمریكا
درخصوص مبارزه با داعش، گفتند: "اكنون آنها به دروغ می‌گویند كه ما ایران را
در ائتلاف شركت نخواهیم داد درحالی كه ایران از ابتدا مخالفت خود را با حضور در چنین
ائتلافی اعلام كرده بود."
حضرت
آیت‌الله خامنه‌ای تاكید كردند: "آمریكایی‌ها قبلاً نیز با سروصدای فراوان و
با حضور چندین كشور، یك ائتلاف بر ضد سوریه تشكیل دادند اما هیچ غلطی نتوانستند
بكنند و در مورد عراق نیز وضعیت به همین‌گونه خواهد بود." ایشان با تاكید بر
اینكه آمریكایی‌ها قصد اقدام جدی بر ضد داعش ندارند، افزودند: "خود آمریكایی‌ها
و حتی خود داعشی‌ها به خوبی میدانند حركتی كه در عراق، كمر داعش را شكست، اقدام
آمریكا نبود، بلكه اقدام نیروهای مردمی و ارتش عراق بود كه مبارزه با داعش را به
خوبی فرا گرفته بودند و ضربات جدی به آن وارد كردند."
رهبر
انقلاب اسلامی با تاكید بر اینكه ضربات نیروهای مردمی و ارتش عراق به داعش ادامه
خواهد داشت، خاطرنشان كردند: "واقعیت آن است كه آمریكایی‌ها به دنبال بهانه‌ای
هستند تا همان كاری را كه در پاكستان انجام می‌دهند و با وجود دولت مستقر و ارتش
قوی، بدون اجازه وارد خاك این كشور میشوند و نقاط مختلف را بمباران می‌كنند در
عراق و سوریه انجام دهند. آمریكایی‌ها بدانند كه اگر چنین كاری را انجام دهند،
همان مشكلاتی كه در ده سال گذشته بر سر راهشان در عراق به وجود آمد، بار دیگر به
وجود خواهد آمد."
در
روزهای پایانی هفته دكتر محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه كشورمان در صدر تیم مذاكره
كننده هسته‌ای برای انجام هفتمین دور از مذاكرات جامع هسته‌ای با گروه 1+5 و شركت
در شصت و نهمین مجمع عمومی سازمان ملل وارد نیویورك شد و دیروز دیدار دوجانبه‌ای
را با كاترین اشتون برگزار كرد. طرفین ابراز امیدواری كردند بتوانند چگونگی ادامه
مسیر مذاكرات را مشخص كرده و در این باره تصمیم‌گیری كنند كه در صورت نیاز، وزرای
خارجه 6 كشور نیز در نیویورك گردهم خواهند آمد. به
علاوه این روزها، دومین فرصتی است كه دكتر روحانی برای حضور در نشست مجمع عمومی
سازمان ملل به نیویورك سفر خواهد كرد و مناسبتی فراهم میشود تا جمهوری اسلامی ایران
در سطحی گسترده، رایزنی‌های دیپلماتیك را برای تبیین مواضع و حقوق هسته‌ای خود
انجام دهد. واقعیت ملموس سالهای اخیر كه از روند مذاكره با غربی‌ها به دست آمده
نشان می‌دهد طرف مقابل به دنبال زیاده‌خواهی و عقب نشینی ایران از حقوق مسلم هسته‌ای
بوده و حاضر به رعایت حقوق مساوی طرفین و اجرای بازی "برد - برد" نیست،
والا تا قبل از 4 آذر میتوان به توافقی جامع دست یافت كه هم حقوق هسته‌ای ایران
رعایت شود و هم نگرانی‌های احتمالی از صلح آمیز بودن ماهیت فعالیت هسته‌ای ایران
برطرف گردد.
در
عرصه تحولات خارجی هفته نیز میتوان به اخبار تشكیل اجلاس‌های عقیم "جده" و
"پاریس" و تلاش برای ایجاد ائتلاف نمایشی علیه داعش با محوریت آمریكا،
حوادث نگران كننده لیبی، سوق یافتن یمن به سوی یك انفجار مردمی و تحولات افغانستان
اشاره كرد. در
عراق، تشكیل دولت جدید و تكمیل پازل سیاسی این كشور، زمینه را برای مقابله با تهدیدات
گروه تروریستی داعش فراهم‌تر كرد، هر چند انتظار می‌رفت مجلس این كشور به وزرای پیشنهادی
دو وزارتخانه راهبردی دفاع و كشور كه برای كسب رأی اعتماد معرفی شده بودند رأی
اعتماد بدهد ولی رقابتهای حزبی و سهم خواهی‌های طایفه‌ای كه به مختصات سیاسی عراق
تبدیل شده است، تكمیل كابینه حیدرالعبادی را به فرصت دیگری موكول كرد.
در
همین حال آمریكایی‌ها كه همواره به دنبال بهانه‌جویی و تحكیم پایه‌های نفوذ و حضور
خود در منطقه هستند، با پیش كشیدن موضوع ناتوانی دولت و ملت عراق در مبارزه با
داعش خواستار تشكیل ائتلاف علیه تروریسم به منظور تجاوز به حریم هوایی كشورهای
منطقه به بهانه بمباران مواضع داعش شدند. البته این تصمیم، صرفنظر از مغایرت با
موازین حقوقی بین‌المللی و نقض حق حاكمیت كشورها به لحاظ فهرست رژیم‌هایی كه در این
ائتلاف، مدعی مبارزه با داعش شده‌اند نشان می‌دهد كه این رژیم‌ها، خود
"پدرخوانده‌های" گروه‌های تروریستی و افراطی و حامیان اصلی داعش در سوریه
و عراق بوده و به همین دلیل ادعای مقابله با داعش از سوی آنان یك اقدام نمایشی برای
پوشش دادن به حضورشان در منطقه است. از این رو به دنبال اعلام راهبرد جدید اوباما
در نبرد با داعش، شماری از همپیمانان این كشور در اقدامی نمایشی در جده و پاریس
گردهم آمدند تا مانند گذشته دنباله‌روی خود را از سیاست‌های واشنگتن نشان دهند.
شركت
كنندگان در این كنفرانس‌ها بر لزوم مقابله با تروریسم در جهان به ویژه در عراق و
سوریه تاكید و ادعا كردند برای این منظور نباید حتی لحظه را از دست داد. از جمله
مواردی كه بر آن اجماع شد معرفی ائتلاف جدیدی متشكل از 25 كشور بود كه قرار است
جبهه بین‌المللی مقابله با تروریسم را شكل دهد. این كشورها در واقع همان‌هایی
هستند كه از حامیان داعش در براندازی نظام سوریه بوده و اكنون كه از این هدف
بازمانده‌اند، به دنبال مداخله در امور سوریه تحت پوشش مبارزه با داعش هستند.
قطعاً این ائتلاف‌ها نیز قبل از آنكه بتواند نیات پلید سردمداران كاخ سفید را
برآورده سازد، ریاكاری سیاسی كشورهای مدعی مبارزه با تروریسم را برملا ساخته و
پرونده سیاه آنان را در استفاده ابزاری از تروریسم و برخورد دوگانه با این پدیده
شوم نشان می‌دهد.
آنچه
كه ملت و دولت عراق و سوریه در شرایط كنونی به آن نیازمند هستند، اقدام صادقانه و
مسولانه همه كشورها در كمك حقیقی برای مقابله با تروریسم و پرهیز از اقدامات
مداخله‌جویانه نظامی و سیاسی در مسائل داخلی بغداد و دمشق به بهانه مبارزه با
تروریسم است والا همانگونه كه در سالها و ماههای اخیر اثبات كرده‌اند خود به تنهایی
قادرند كمر تروریسم و حامیان پشت پرده آنان را بشكنند. اوضاع
در لیبی روز به روز بحرانی‌تر میشود و این كشور نفت خیز اسلامی در شمال افریقا
رسماً به صحنه كامل جنگ داخلی و مسلمان كشی تبدیل شده است. این كشور كه پس از سقوط
نظام دیكتاتوری قذافی نتوانسته یك روز آرام را پشت سر بگذارد همچنان درگیر سهم
خواهی گروه‌های داخلی و مداخلات كشورهای خارجی است؛ كشوری با دو دولت، دو مجلس و
دو ارتش كه هر یك با دیگری درحال كشمكش است.
هر
چند شعله آتش فتنه در لیبی توسط غربی‌ها برافروخته شده ولی آنها مثل همیشه پشت
صحنه عمل می‌كنند و كشورهای منطقه و گروه‌های مسلح داخلی آتش افروز این معركه
هستند. قطر، مصر، عربستان با مداخلات خود، این كشور را به صحنه كشمكش‌های خود تبدیل
كرده‌اند و از همین روست كه ارتش مصر با حمایت فرانسه، عربستان و امارات، خود را
برای حمله به لیبی آماده می‌كند. یمن
نیز وارد چهارمین هفته تحصن بزرگ معترضان علیه دولت به رهبری حوثی‌ها شد. حوثی‌ها
كه این بار در قالب انصارالله توانسته‌اند عرصه مبارزه با دولت دیكتاتوری جانشین
علی عبدالله صالح را از استان شمالی صعده به پایتخت كشانده و اقشار وسیعی از مردم
را از سراسر كشور به صف معترضان سوق دهند، به عنوان تجلی اراده مردم و ادامه دهنده
راه انقلاب ناتمام ملت یمن نقش زیادی را در تحولات یمن ایفا كرده به گونه‌ای كه
اگر مداخلات خارجی نقش‌آفرینی نكند، خواهند توانست رئیس‌جمهور یمن را وادار به تمكین
خواسته‌های مشروع مردم نمایند.
در این
هفته حواشی سرنوشت ساز انتخابات ریاست جمهوری افغانستان به نقطه حساسی رسید.
"اشرف احمد غنی زی" و "دكتر عبدالله" دو رقیب پیروز كه بر سر شمارش
آرا با یكدیگر در كش و قوس هستند تحت مدیریت وزیر خارجه و سفارت آمریكا بر سر تقسیم
قدرت به تفاهم نزدیك شدند. بنظر می‌رسد با اعلام توافق بر سر ریاست جمهوری احمد غنی
زی و معاونت اجرایی عبدالله این جنجال‌ها ختم به مصالحه بشود.
دکتر سمیه مردانه مطلبی را با عنوان«شرط رونق پایدار بخش خودرو»در ستون سرمقاله روزنامه دنیای اقتصاد به چاپ رساند که به شرح زیر است:
در دهه‌های اخیر همزمان با تبدیل شدن خودرو از یک کالای لوکس به یکی از ضروری‌ترین مایحتاج زندگی شهری، سیاست‌گذاری‌ها، تصمیم‌گیری‌ها و تصویب قوانین جدید بیش از پیش حائز اهمیت شده است. گمانه‌زنی‌‌ها در مورد پیشنهاد افزایش سقف وام خودرو بدون تردید این سوال را به ذهن بسیاری از مخاطبان اقتصادی متبادر میکند که اولا آیا چنین افزایشی لازم است و ثانیا چه تبعات مثبت و منفی کوتاه‌مدت و بلندمدتی میتوان برای آن متصور بود؟خرید خودرو به عنوان یک کالای مصرفی بادوام در اکثر کشورهای دنیا، صرفنظر از میزان توسعه‌یافتگی آن، از محل اعتبارات تامین مالی میشود و در برخی از کشورها مانند انگلستان این اعتبارات حتی تا 80 درصد قیمت خودرو را پوشش می‌دهد. پرداخت وام خودرو با منطق اقتصادی نیز سازگار است؛ چراکه قیمت بالای انواع خودرو در مقایسه با متوسط دستمزد دریافتی مانع از دسترسی بخش مهمی از جامعه به این کالا میشود. برای مثال در ایران متوسط درآمد اقشار متوسط و پایین جامعه رقمی حدود یک میلیون تومان است، در خوش‌بینانه‌ترین حالت اگر این متوسط را ماهی یک میلیون تومان و نرخ پس‌انداز فرد را 10 درصد فرض کنیم (که برای اقشار مذکور بسیار بعید است)، به این شرط که قیمت خودرو ثابت بماند، حداقل 10 سال طول میکشد که فرد پول لازم را برای خرید ارزان‌قیمت‌ترین خودرو موجود در بازار فعلی پس‌انداز کند. در چنین شرایطی میتوان به جرات گفت که پیشنهاد افزایش وام خودرو بسیار بجا و بلکه حتی دیر هم شده است.
نکته مهمی که در این مورد وجود دارد، نرخ بهره وام مذکور و نحوه تعیین آن است که می‌تواند تاثیر بسزایی در تبعات اتخاذ چنین سیاستی داشته باشد. تاثیر مثبت پرداخت این وام تنها در صورتی بادوام خواهد بود که نرخ بهره آن در بازار وجوه وام‌دادنی و به صورت کاملا آزادانه تعیین شود. دستوری بودن این نرخ اگرچه ممکن است در کوتاه‌مدت با ایجاد یک تکانه مثبت در طرف تقاضا موجبات افزایش تقاضا و رونق بازار خودرو را ایجاد کند، اما در بلندمدت نه تنها رونق مستدام را در پی نخواهد داشت، بلکه یکی از عوامل اصلی عدم کارآیی و بهینگی عرضه و تقاضا در این بازار خواهد بود. از این رو لازم است تا شورای پول و اعتبار نه تنها برای وام خودرو که برای هر گونه وام به این مساله توجه کند که مداخله این نهاد در قیمت‌گذاری وام که همواره به سوی ایجاد سقف برای قیمت است، می‌تواند موجبات سرخوردگی طرف پس‌انداز را به همراه داشته باشد و این امر به مفهوم آن است که در بلندمدت وام‌ها نمی‌توانند اعتبارات مالی لازم را داشته باشند و به این شکل تداوم نخواهند داشت. اگر نرخ آزادانه تعیین شود، آن گاه خود بانک‌ها در مورد میزان وام نیز با فراغ بال می‌توانند تصمیم‌گیری کنند و مشتاقانه حاضرند با افزایش قیمت خودرو، سقف وام خویش را افزایش دهند؛ اما مداخله در نرخ بهره وام عملا این امکان را از سیستم بانکی سلب کرده است.
روزنامه ابتکار را میخوانید که در ستون سرمقاله اش مطلبی را با عنوان«
ز «تا
آبانماه تنها دو نوبت باران می‌بارد»، «سد لار و لتیان خشک شدند»، «روحانی: به طور
جدی در مصرف آب صرفه جویی کنید» اینها چند گزاره خبری هستند. نه! این جملات چند
گزاره خبری هولناک هستند! بحران آب در ایران به وضعیتی غیر متعارف دچار شده است. منابع آبی به
پایین ترین سطح خود رسیده و دشت‌ها برای خشک شدن از همدیگر سبقت می‌گیرند. برداشت
آب از سفره‌های زیر زمینی به بالای 80 درصد رسیده و حالا تبخیر زیاد، بارش کم و
برداشت بی رویه، سفره های زیر زمینی را هم خالی کرده و کاسه چشم سدها را خشکانده
است. نیمی از حدود 600 دشت ایران دیگر غیر قابل بازگشت هستند. اینها و نمونه‌های بیشری از بی ملاحظگی سرزمینی به روشنی مشخص کرده
است که دور جدید کم آبی و خشکسالی در ایران آغاز شده و از همه سو سایه مرگ را میتوان
بر سر طبیعت و تنوع زیستی کشور دید. خشک شدن جنگلهای زاگرسی، مرگ گونه‌های جانوری
بر اثر بی آبی و حالا هم خشک شدن سدها در شهرهای مختلف کشور نشان می‌دهد بی تفاوتی
نسبت به توسعه پایدار چطور می‌تواند بیش از همه حیات انسانی را تهدید کند.
گستردگی و فراگیر بودن بحران آب نشان می‌دهد؛ تغییر اقلیم نقش به
مراتب کمتری به نسبت سوء مدیریت در کاهش و نابودی منابع آبی در ایران داشته است.
اگرچه دوران کم بارشی در ایران آغاز شده و مدیریت بحران در ایران باید خود را برای
شرایط ویژه ای در آینده آماده کند.
تا همین یک سال پیش شاید کمتر مقام دولتی حاضر بود بپذیرد کشور با
بحران آبی و اثرات محیط زیستی ناشی از کمبود آن مواجه است.تذکرهای مدام رسانه‌ها
و کارشناسان راه به جایی نبرد اما در همین چند ماه اخیر وزیر نیرو، مقامات وزارت
کشاورزی و کارشناسان و مدیران سازمان محیط زیست نسبت به بحران آب بیمناک شده و
قرمزی وضعیت را درک کرده اند. حالا همه یکصدا نسبت به کاهش منابع آبی، افت سفره‌های
زیر زمینی، خشکی تالاب‌ها و دشت‌ها و دریاچه‌ها هشدار می‌دهند اما آنچه سبب شد رئیس
جمهوری از مردم بخواهد در مصرف آب به شکلی جدی صرفه جویی شود، عمق فاجعه و بحران زیستی
در ایران را نمایان می‌سازد.
کشاورزی ناپایدار متهم ردیف اول است. مصرف بی اندازه آب در کشاورزی
سنتی، سبب شده منابع آبی کشور، ظرف سه تا حداکثر چهار دهه به پائین ترین سطح خود
نزدیک شوند. اگر برای نمونه سری به اطراف دریاچه‌های [سابق] کشور بزنید متوجه می‌شوید
باغات سیب در اطراف دریاچه ارومیه، جالیزهای خیار و کاهو و گوجه در اطراف دریاچه پریشان
و سبزی محصولات در کرانه خشکیده تالاب‌های کشور چگونه شاهد مرگبار مهمترین اکوسیستم‌های
کشور هستند و کشاورزان تربیت نشده و بدون ناظر چگونه آب را از عمق زمین با هزارن
تلمبه غیر مجاز، بیرون کشیده و شیره زمین را مکیده اند!باغ‌ها پر بار و جالیزها پر محصولند اما از دریاچه‌ها چه چیزی باقی
مانده جز توده ای خاک خورد شده که خود کانون جوشش گرد و غبار و زمینه آلایندگی وسیعی
برای کل کشور فراهم آورده است. تنش‌های اکولوژیک در دشت‌های استان فارس، تهران،
خراسان، یزد و سمنان و... خود را به وضوح نشان داده است.
ایران نه تنها در مدیریت اکوسیستم‌های آبی از میان 132 کشور جهان رتبه 130 را دارد بلکه در مصرف حفره‌های درونی زمین مخرب ترین کشور دنیا لقب گرفته است. خالی شدن سفره‌های زیر زمینی از آب به دلیل برداشت بی رویه برای کشت محصولات کشاورزی کار را به جایی رسانده که بی شک امنیت ملی در ایران به وضعیت نامطلوبی مبتلا خواهد شد.با این حال اگر شیوه‌های آبیاری و کشت محصولات کم مصرف و سازگار با اقلیم‌های متفاوت در کشور اصلاح نشود و مشارکت عمومی در این میان بوجود نیاید، به زودی شاهد نزاع‌های محلی و برخوردهای قبایل و گروهای مردمی بر سر توزیع منابع آب خواهیم بود.