به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، در این مقاله "رامی خوری" مدیر یکی از موسسات سیاسی دانشگاه بیروت در مقاله ای تحت عنوان "سخت می توان به ائتلاف مطمئن بود" با اشاره به طرح امریکا برای حمله به داعش و ائتلاف شکل گرفته به رهبری واشنگتن با بر شمردن چند دلیل از جمله انتخاب فردی نالایق به نام " ژنرال آلن" برای هماهنگی این ائتلاف می گوید به موفقیت این ائتلاف اطمینانی ندارد.
مدیر موسسه "عصام فارس" برای سیاست عمومی و امور بین الملل دانشگاه بیروت با اشاره به ابعاد نگران کننده طرح نظامی به رهبری آمریکا برای شکست داعش می نویسد:
من از صمیم قلب آرزو می کنم که "دولت اسلامی" (داعش) مهار شود و پس از آن توسط بسیاری از کشورها و گروه های مسلح غیر دولتی که می گویند متعهد به دستیابی به این هدف هستند، در هم شکسته شود. از شواهدی که تا به امروز مشخص است، سخت است که مطمئن باشیم ائتلاف درحال ساخت به رهبری آمریکا وسیله موثری برای انجام این کار است.
در اینجا به برخی از دلایل اصلی می پردازیم:
ما در خاورمیانه در مورد انواع مختلف طرح ها (طرح ترویج دموکراسی و حقوق بشر، گسترش بازار آزاد، و غیره) چندین دهه تجربه داشته ایم که همگی شکست خورده اند، زیرا آنها به طور یک جانبه در غرب تولید شده، و از سوی ایالات متحده به منطقه اعلام شده است - و فقط پس از آن بازیگران واقعی خاورمیانه برای پیشرفت آن طرح ها شناسایی شده و دخالت داده شده اند . اعلام ائتلاف قبل از که اعضای آن مشخص شود روشی آماتورگونه برای عملیات است ، چرا که باعث می شود بازیگران محلی - دولت های عرب که در حال حاضر در این مورد مشروعیت خودشان زیر سئوال است - شبیه احمق های بیچاره ای به نظر برسند که زمانی که یک آمریکایی دستور می دهد، خبردار می‌ایستند.
واشنگتن درست می‌گوید که ترکیبی از اقدام نظامی محلی موثر و سیستم های سیاسی داخلی برای نابودی داعش، به ویژه در عراق مورد نیازاست. من به این جنبه از رویکرد آمریکا اطمینانی ندارم به دلیل آن که احمقانه است که انتظار داشته باشیم چنین ملزومات مهمی می تواند به سرعت و در گرماگرم جنگ ساخته شود- آن هم پس از این که ایالات متحده یک دهه کامل و تریلیون ها دلار در عراق صرف کرد و تلاش کرد اما در راه رسیدن به دقیقا همان دو هدف مهم ناکام ماند. شاید ما حتی بتوانیم برخی از عواقب زیانبخش میراث امریکا را هم ببینیم، مانند این که نیروهای وحشی داعش از نیروهای امنیتی در حال عقب نشینی عراق تسلیحات و تجهیزات خوبی که واشنگتن به آنها داده به غنیمت می‌گیرند.
زمانی که من شنیدم رئيس جمهور آمریکا از یمن و سومالی به عنوان نمونه هایی از چگونگی جنگ با داعش یاد کرد ،اطمینان من به موفقیت ائتلاف شکل گرفته برای مبارزه با داعش به شدت کاهش یافت. یمن و سومالی فاجعه مدرنی از دولت سازی و مداخله خارجی است، از جمله ترور به وسیله هواپیماهای بدون سرنشین ایالات متحده که قرار است گروه مرتبط با القاعده در آنجا را از بین ببرد. اما این گروه به نوعی نه تنها عقب نشینی نکرده بلکه همچنان در حال گسترش است، و آنها به چند کشور دیگر منطقه گسترش یافته اند. پس، جای تعجب نیست، که آن راهکار ( راهکار یمن و سومالی ) در میان بازیگران منطقه ای برای انجام این شیوه واشنگتن ،در بهترین حالت هرج و مرج زا و بی فایده است. کسی باید به رئيس جمهور آمریکا بگوید که یمن و سومالی کابوس سیاسی است که به هر نحو ممکن باید از آن اجتناب شود ، نه این که تکرار و یا تعریف و تمجید شود.
معرفی ژنرال جان آلن، دریادار بازنشسته برای هماهنگ کردن ائتلاف ضد داعش همچنین سوالاتی را در خصوص تجربه واقعی او مطرح می سازد. نگرانی من این است که زمینه های تخصص و تجربه ژنرال آلن در سال های اخیر به جای اطمینان بخش بودن، باعث تردید بسیاری در مورد اثر بخشی آمریکا در منطقه عربی - آسیایی می شود. او برجنگ افغانستان نظارت داشت ، از نزدیک با عراقی ها در استان الانبار همکاری می کرد، معاون فرمانده تمام عملیات نظامی ایالات متحده در منطقه فرماندهی مرکزی بود، و با جان کری در بخش آموزش امنیت و هماهنگی فراینده شکست خورده صلح اسرائیل - فلسطین به میانجیگری امریکا کار می کرد .دقیقا آمریکا در این چهار قسمت که در آن ژنرال آلن عامل اصلی بود در بخش سیاسی –نظامی در منطقه خاورمیانه شکست های سریالی نا امید کننده ای را متحمل شده است. من امیدوارم که او فقط دستورات را اجرا کند. راهکار امروز او این است که دقیقا بر عکس کارهایی را که در طول ده سال گذشته انجام داده است، انجام بدهد، که دراین صورت اندکی می تواند به موفقیت او اطمینان کرد.
ترکیب کردن یادآوریهای احساسی حملات 11 سپتامبر، این هفته با ماموریت فعلی برای شکست داعش در سوریه و عراق اساسا نادرست و غیر ضروری ، و احتمالا زیانبار خواهد بود. این کار باعث خواهد شد تجزیه و تحلیل دقیقی در مورد این که داعش نماینده چیست و چگونه به وجود آمد، صورت نگیرد و در نتیجه به واکنش های اغراق آمیز احساسی، وطن پرستی افراطی ایدئولوژیک ، و اتخاذ سیاست های مبارزه با تروریسم عمدتا نظامی محور که مناسب تهدید واقعی نیست، منجر خواهد شد. سیاست خارجی آمریکا از سال 2001 به جای شکست دادن القاعده به گسترش تهدید آنها ، و ده ها تن از گروه های مشابه کمک کرده است. بیان کردن حمله به داعش در سوریه و عراق از طریق لنز حادثه 11 سپتامبر فقط این مشکل را دائمی خواهد کرد.
پیوستن متحدان عرب و ترکیه به این ائتلاف شور و شوق و یا اطمینان و اعتماد زیادی ایجاد نمی کند، زیرا فقط اقدام محلی پویا و موثر داعش و دیگر ابعاد منحرف و خطرناک جوامع ما را شکست خواهد داد. جان کری کمتر مانند رهبر یک ارکستر متحد به نظر می رسد و بیشتر شبیه به یک کلانتر با اراده ای به نظر می رسد که یک گروه بی علاقه از مردم محلی را برای تعقیب یک فرد خطرناک گرد هم جمع کرده است.
در نهایت، سوریه و چالش های آن قلب پدیده داعش است، و به نظر می رسد ائتلاف در حال شکل گیری معلوم نیست در مورد سوریه چه می‌خواهد بکند.
انتهای پیام./