نظر آیت الله میرزا جواد تبریزی در مورد اعتبار "حدیث کساء"

به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران؛، مرجع عالیقدر آیت الله میرزا جواد تبریزی در پاسخ به یک استفتاء در خصوص حدیث کساء موجود در مفاتیح الجنان اینگونه پاسخ داده اند :

 بسمه تعالى

این حدیث از احادیث مجرب مى‏باشد و از مسلّمات و مرتکزات در اذهان عموم مؤمنین، علما و اصحاب ائمه‏ علیهم السلام بوده و جاى شک و شبهه‏اى در آن نیست و یکى از مصادیق »وابتغوا الیه الوسیلة« مى‏باشد که حدیث شریف کساء را شامل مى‏شود.


روزى یکى از شاگردان فقیه مقدس، میرزاى تبریزى قدس سره خبر داد که بعضى افراد در خصوص »حدیث کساء« به نحو موجود در »مفاتیح الجنان« ایجاد اشکال کرده و مفاتیحى ارائه نموده‏اند که بدون حدیث کساء مى‏باشد.

 فقیه مقدس، میرزاى تبریزى قدس سره سخت ناراحت شده و فرمودند: حدیث کساى مشهور و معروفِ بین علما و مؤمنین، همین حدیث کساى موجود در »مفاتیح الجنان« است و بسیار مجرب مى‏باشد. حدیث کساء، توسل به مقام شامخ ائمه است و مضامین آن بسیار عالى مى‏باشد و بسیارى از افراد جهت حل مشکل، آن را تجربه کرده و نتیجه گرفته‏ اند.

اصولاً توسل به پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله، صدیقه‏ ى طاهره علیها السلام و ائمه‏ى معصومین علیهم السلام و واسطه‏ى قرار دادن آنها در پیشگاه خداوند متعال براى برآورده شدن حاجات از مسلّمات و مرتکزات در اذهان عموم مؤمنین، علما و اصحاب ائمه ‏علیهم السلام بوده و جاى هیچ شک و شبه ه‏اى در آن نیست و اگر در موردى مانند این موارد که از مسلّمات بین مؤمنین است روایات زیادى در دسترس نباشد، که نه به جهت ضعف مطلب؛ بلکه به جهت وضوح مطلب و رسوخ آن در اذهان است، این خود کافى بوده و نیازى به نقل و ضبط ندارد.

اصحاب ائمه علیهم السلام عمده‏ى اهتمام شان بر این بود که در فروع، جهات مختلف را مورد سؤال قرار داده و روایات آن را ضبط و نقل نمایند و در اصول و مسائل اعتقادى و آنچه که به مقام و منزلت معصومین علیهم السلام مربوط مى‏ شود، به جهت وضوح و مسلم بودن به سؤال و نقل معدود اکتفا مى‏ کردند.

مسئله‏ ى توسل به پیامبر اکرم‏صلى الله علیه وآله و اهل بیت علیهم السلام امرى نیست که کسى بتواند در آن تشکیک نماید، هر چند بعضى‏ها که نمى‏دانند یا نمى ‏خواهند بدانند، از جهاتى در صدد ایجاد شبهه در اذهان مردم؛ به خصوص ضعفاى مؤمنین هستند، اما تلاش اینان بى‏ثمر بوده و به نتیجه‏اى نخواهد رسید.

مگر نه اینکه خداوند متعال در قرآن مجید فرموده است: »وَابْتَغُوا اِلَیْه الْوَسِیلَة«؛ یعنى براى رسیدن به خداوند و تقرب به درگاه او وسیله بجویید. چه وسیله و واسطه ‏اى مهم تر و اساسى‏ تر از پیامبر اکرم‏ صلى الله علیه وآله و ائمه‏ ى معصومین‏ علیهم السلام مى‏باشد!

توسل به آن ذوات مقدسه نه تنها در میان مؤمنین این امت و علما و اصحاب ائمه علیهم السلام امرى رایج بوده بلکه در انبیا سابق هم مورد توجه بوده است؛ چنان که از روایاتى که در توبه‏ى حضرت آدم در ذیل آیه‏ ى شریفه‏ى: »وَتَلقّى آدَمُ مِن رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْه« وارد شده و غیر از این مورد، از روایات متعدد در مورد انبیا به دست مى‏ آید.

بنابراین، توسل والتجا به آن بزرگواران و شفیع قرار دادن آنها در پیشگاه خداوند متعال جهت عظمت مقامى که براى آن حضرات در نتیجه‏ى عبودیت و نهایت تذلل و بندگى‏شان در درگاه خداوند ثابت است، به خواندن دعاى توسل یا حدیث کساء و امثال آن از مصادیق: »اِبْتَغُوا اِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ« و موجب نجات و خلاصى از ناگوارى‏ها و دشوارى‏ها و ایجاد زمینه‏ى برخوردارى از برکات و مواهب مى‏باشد.

همان طور که شفاعت آنها در آخرت موجب نجات و رهایى از عذاب آخرت است و مؤمنین به شفاعت آن بزرگواران امید دارند و خداوند متعال هم شفاعت آنها را مى‏پذیرد، بر اساس آیه‏ ى شریفه‏ى: »یَوْمَئِذٍ لاتَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ عِنْدَهُ اِلّا لِمَنْ اَذِنَ لَهُ« اگر بنا باشد که خداوند متعال به شفاعت کسى در روز قیامت اذن بدهد، در اول مرتبه پیامبر اکرم‏صلى الله علیه وآله و اهل بیت طاهرینش علیهم السلام مى‏باشند و رسول گرامى اسلام‏صلى الله علیه وآله و ائمه‏ علیهم السلام قدر متیقن از اذن در شفاعت مى‏ باشند، همان طور که قبول ولایت آن بزرگواران، اقتدا و تأسى به آنها در مقام عمل، تنها راه رسیدن به سعادت و رستگارى مى‏ باشد و هدایت تنها در این راه است که: »الصِّراطُ الْاَقْوَمُ وَالسَّبِیلُ الأَعْظَمُ اَفَمَن یَهْدِی اِلَى الْحَقِّ اَحَقُّ اَنْ یُتَبَّعَ اَمَّنْ لا یَهِدِّی اِلّا اَنْ یُهْدى فَما لَکُم کَیْفَ تَحْکُمُون«.

 یکى از مصادیق »وَابْتَغُوا اِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ« دعا است که حدیث کساء را شامل مى‏شود. این حدیث شریف را بخوانید که نتایج آن را بزرگان از مؤمنین دیده ‏اند و ان شاء اللَّه به عنایت امام زمان‏ علیه السلام امور حل مى‏شود. نگران نباشید. از خدا بخواهید که لذت عبادت را به شما عنایت نماید و بعد از چشیدن حلاوت عبادت، معنویتى در خود احساس مى‏کنید که لذت آن از هر چیزى بالاتر خواهد بود.

منبع : برگرفته از کتاب سیره ى عالمانه و پندهاى حکیمانه ى  استاد الفقهاء والمجتهدین  میرزا جواد تبریزى قدس سره .