فرزاد اژدری کارگردان فیلم کودک در گفتگو با
خبرنگار سینما باشگاه خبرنگاران گفت: مشکلات چند جانبه فیلمسازی کودک را احاطه کرده است که مهمترین آن کمبود فیلم خوب است.
وی افزود: "کلاه قرمزی" یا "شهر موشها" که سالها با خاطرات کودکان و حتی بزرگترها سر و کار دارند، استثناء محسوب می شود، اما واقعیت امر این است که ما فیلم خوب در این عرصه نداریم.
اژدری در ادامه گفت: المان یک فیلم خوب کودک این است که به شعور بچهها توهین نکنیم و فیلمی پرنشاط ارائه دهیم، اما برخی ممیزیها گاهی کار را مشکل میکند.
کارگردان "عملیات مهدکودک" اظهار داشت: در مورد محتوا نیز ما دچار خودسانسوریهای وحشتناکی شدهایم، مثلا میگویند در مورد پدر و مادر بد فیلم نسازید یا به برخی موضوعات خاص نپردازید چون بدآموزی دارد.
وی ادامه داد: به خاطر دارم در مورد فیلمنامه "عملیات مهدکودک" در شورای پروانه ساخت یک فردی که بازیگر معروفی بود، در آن شورا به من گفت که این فیلم به کودکان آموزش دزدی می دهد، در حالی که تا دزدی نشان ندهیم چه طور می شود گفت که دزدی بد است.
اژدری عنوان کرد: آنقدر دچار خودسانسوری یا ممیزیهای سلیقهای میشویم که موضوعاتی که به آنها می پردازیم محدود می شود.
وی در ادامه گفت: میانگین سنی کسانی که در شوراهای مختلف برای فیلم کودک تصمیم میگیرند، معمولا بالا است و جای نوجوانان، جوانان و حتی کودکان خلاق در این شوراها برای اظهارنظر خالی است.
این فیلمساز بیان کرد: من نمی خواهم از قول کودکان صحبت کنم، اما در یکی از دورههای گذشته جشنواره کودک که با داورهای نوجوان آن صحبت می کردم، به این نکته پی بردم که تفکر این نسل با ما کاملا متفاوت است، چرا که این نسل، نسلی بسیار حساس، پویا، پرانرژی و باهوش است که خطای فیلمساز و فیلمنامه را به خوبی تشخیص می دهد.
وی تصریح کرد: استقبال از فیلمهایی همچون کلاه قرمزی یا شهر موش ها دلیل بر این نیست که وضعیت سینما و فیلمسازی کودک ما مطلوب است، چرا که با توجه به تبلیغات و خاطره ای که اینگونه فیلمها در اذهان باقی گذاشته است، این کارها استثناء محسوب می شوند.
اژدری ادامه داد: اینکه فیلم کودک انیمیشنی یا عروسکی باشد مهم نیست، بلکه آنچه که اهمیت دارد، قصه اثر است. برای مثال فیلم "گورداله و بچه غول" نادره ترکمانی من را بسیار متحیر کرد؛ چرا که در اجرای آن پر از اتفاقات خوب بود و اتفاقا بچه ها نیز در جشنواره اصفهان آن را بسیار دوست داشتند.
وی عنوان کرد: آنچه اهمیت دارد قصه است و همچنین به مخاطب توهین نکنیم و اگر قرار است فیلم برای کودک بسازیم، مفاهیم بزرگسال را داخل اثر خود نکنیم؛ همانطور که نباید فیلم بزرگسال را با گنجاندن چند شخصیت کودک در فیلم با انگیزه شرکت دادن در جشنواره کودک به مخاطب عرضه کرد.
این فیلمساز اظهار داشت: مخاطب شناسی یکی از مهمترین مبناها در صنعت فیلمسازی است که نه تنها در فیلم کودک که حتی در فیلم بزرگسال نیز رعایت نمیشود که البته من در مواردی به آنها حق میدهم؛ چرا که از ابتدای نگارش فیلمنامه تا رونمایی از پوستر فیلم، جریان اصلی فیلم بنا بر مصالحی که سلیقه برخی از دوستان است، دستخوش تغییرات بسیاری میشود و اینگونه ماجرای اصلی و کودک به حاشیه رانده می شود.
وی خاطرنشان کرد: یک تابوی نادرست وجود دارد که فیلم کودک نمیفروشد، اما اتفاقا فیلم کودک خوب میفروشد، به شرطی که با مخاطب کودک خود ارتباط برقرار کند. متاسفانه سینمای کودک ما قهرمان ندارد، پس علاقه مندی به وجود نمی آید، در حالی که اگر این قهرمان سازی پدید آید، خواهیم دید که فیلم کودک بسیار خوب خواهد فروخت.
انتهای پیام/ اس