مرضیه برومند چگونه آدمی است؟
من غمگین نیستم، شاد و برونگرا هستم، حرف خودم را می‌زنم، چیز پوشیده‌ای ندارم و در واقع داخل و بیرونم یکی است، به همین دلیل بعضی اوقات حرف‌هایی را می زنم که برخی‌ها از آن تعجب می‌کنند. هر وقت صدایم بلند شود، به خاطر آن است که دردی دارم و احساس می‌کنم حقی از مردم ضایع شده است.
دغدغه‌ی مرضیه برومند چیست؟
فرهنگ و اخلاق، که متاسفانه گاهی اوقات به خطر افتاده است. به لحاظ فرهنگی، مراقبت نکردیم و با مدیریت جهادی موضوع فرهنگی قابل حل است، یعنی دقیق و با کوتاه ترین زمان و به شکل ضربتی باید تبلیغات درستی در این زمینه صورت گیرد و تحول ایجاد شود.
"شهر موش‌ها2"چگونه پروژه‌ای است؟
شهر موش‌ها یک پروژه‌ی پر از حرکت است و حرکت برای عروسک گردان کار سختی است، چرا که حرکت‌ها باید از قبل طراحی و پیش بینی شود.
رمز موفقیت "شهر موش‌ها 2" چه بود که در روز‌های اول نمایش خود رکورد زد؟
به هر حال به اعتقاد من مردم تشنه‌ی کار کودک هستند و خانواده‌ها، سال‌ها است که در انتظار این هستند که ما فیلمسازان کودک بیشتر برای آن ها کار کنیم و همان طور که کلاه قرمزی مورد استقبال واقع می‌شود، "شهر موش‌ها" نیز یک سری از خاطرات را زنده می‌کند و علاوه بر آن بچه‌های امروز نیز فرصت پیدا می‌کنند که یک فیلم شاداب، سرزنده، پر از رنگ و پر از المان‌های مخصوص بچه‌ها را ببینند؛ پس مسئولان باید به این نکته توجه کنند که مردم تشنه‌ی کار فرهنگی برای کودک هستند، اما این استقبال تنها مخصوص گروه کودک نیست و ما می‌بینیم که دهه‌ی شصتی‌ها و هفتادی‌ها هم بسیار از این کار استقبال کردند.
دهه شصتی‌ها و هفتادی‌ها به هر حال خاطراتی از شخصیت‌های محبوب خود دارند و دوست دارند بدانند که شخصیت‌ها چطور شده‌اند، در هر حال همان دهه شصتی‌ها الان پدر و مادرهای امروزند و این برای من خیلی جذاب است که این افراد با فرزندان خود به دیدن این فیلم بیایند و اگر احیانا نظری دارند، بگویند، چون من و تمامی عوامل در صمیم قلب و به این عشق، این فیلم را تولید کردیم که روزی ببینیم که بچه‌ها به دیدن این فیلم در سینما می‌آیند و آن را می‌بینند و می‌خندند و شاداب هستند.
پیام اصلی "شهر موش‌ها 2" چیست که باعث استقبال از آن شده است؟
به هر حال هر فیلمی یک سری نکات دارد که با آن نگاه می‌خواهد یک تفکر در بیننده ایجاد کند و شهر موش‌ها هم از این قاعده مستثنی نیست. من فکر می‌کنم دوستی، مهر، محبت، صمیمیت و وفا پیام‌های اصلی "شهر موش‌ها 2" است.
از چند سالگی شروع به کار کردید و حس کردید به کار هنری به خصوص در زمینه کودک علاقه مند هستید؟
باور نکردنی است اما از دوران دبستان، من کلاس سوم بودم که در مدرسه تئاتر کار می‌کردم حتی در بوستان یک گروه تئاتر داشتم و زمانی که وارد دبیرستان شدم، کارم را جدی تر پیگیری کردم و حتی در آن زمان با رادیو و گروه‌های تئاتری همکاری می‌کردم و به خاطر دارم دو سال آخر دبیرستان در تلویزیون هم فعالیت می‌کردم، پس از آن نیز در رشته تئاتر ادامه تحصیل دادم.
اولین کار جدی شما چه بود؟
اولین کار جدی من در دوران دبیرستان در تئاتر بود و در تلویزیون نیز در 18 سالگی در یک نمایش به نام "استراحت در طبقه بالا" به کارگردانی افشین شرکت نیر بازی کردم.
کمی بیشتر از "شهر موش ها2" بگویید؛ چه شخصیت‌هایی به آن اضافه شده است؟
من فکر می‌کنم بهتر است مردم خودشان ببینند، اما در مجموع موش‌هایی که ما با آن‌ها 30 سال پیش آشنا بودیم، همه با هم ازدواج کردند و بچه دار شدند و بچه‌های این‌ها، قهرمانان اصلی "شهر موش‌ها 2" هستند؛ شخصیت‌های خیلی بامزه ای داریم؛" کپلک" که فرزند کپل و نارنجی است، "مشکی" فرزند دم باریک و" 4 قلو‌ها" فرزند دم دراز هستند.
خودتان کدام شخصیت را بیشتر دوست دارید؟
من واقعا همه‌ی آن‌ها را دوست دارم، چرا که یکی از یکی شیرین تر هستند، بعضی از شخصیت‌ها هستند که پدر و مادر آن‌ها را نمی‌شناسم، مثل نخودچی که هرچیزی را چند بار تکرار می‌کند، من این شخصیت را خیلی دوست دارم.
آن‌چه که مسلم است، "شهر موش‌ها 2" با آمدنش یک جان دوباره به سینمای کودک داد، شما به عنوان کسی‌که سال‌هاست در زمینه سینما و تلویزیون کودک کار می‌کنید، فکر می‌کنید این جان دادن به سینمای کودک مستلزم چیست؟
الان برای اولین بار بخش خصوصی وارد عمل شده است و در حالی که همیشه بخش دولتی دست به کار می‌شد، که البته ما مدیون آن نیز هستیم، ولی بخش خصوصی تا زمانی که جرأت سرمایه گذاری در کار کودک را پیدا نکند، فکر می‌کنم کار کودک همینطور باقی می‌ماند؛ فکر می‌کنم اگر حمایت شود و سرمایه گذاران بخش خصوصی جرأت ورود به فیلم کودک را پیدا کنند، اوضاع بهتر می‌شود، چرا که علی‌رغم تصورات همه بخش کودک نیازمند سرمایه گذاری، توجه و مراقبت بیشتری است، چون با تخیل بیشتری سروکار دارد، پس خرج آن هم بیشتر است؛ ولی متاسفانه در بیشتر ایام چنین امکانی وجود ندارد و حتی زمانی که آموزش و پرورش نیز همکاری می‌کنند تا کودکان را به تماشای فیلم ببرد، فیلم کودک مناسب وجود ندارد.
آیا پس از پایان نمایش "شهر موش‌ها 2" در تلویزیون نیز شاهد پخش آن به صورت سریال خواهیم بود؟
این امکان وجود دارد و علی دارابی هم اعلام آمادگی کردند که می‌توان شهر موش‌ها را در چند قسمت در تلویزیون نشان داد.
آن‌چه در "شهر موش‌ها 2" احساس می‌شود، این است ک بچه‌ها هنوز با شخصیت‌های عروسکی ارتباط مستقیم برقرار می‌کنند، برخلاف آن‌چه که تصور می‌شود که انیمیشن‌ها بچه‌ها را بیشتر جذب می‌کند.
مقایسه این نوع عروسک که همچنان دست انسان آن را حرکت می‌دهد با انیمیشن به طور قطع مانند مقایسه فرش ماشینی و دستباف است؛ روحی که در فرش دستباف است در یک فرش ماشینی نیست، به همین دلیل "شهر موش‌ها 2" مانند یک فرش دستباف ابریشمی است، چون روی تک تک جزئیات آن فکر شده است و با عشق بافته شده است و هیچ وقت روحی که انسان در اثر هنری می‌دمد، ماشین نمی‌تواند بدمد.
از "شهر موش‌ها 2" فاصله بگیریم، اگر قرار باشد از شهر موش‌ها به یکی از کار‌هایی که از آن خاطره دارید نام ببرید، آن کار کدام است؟
من هرکاری که کردم، در دوره‌ی خودش دوست داشتنی و برایم خاطره انگیز بود، اما در مجموعه "خونه‌ی مادربزرگه" را خیلی دوست دارم و حال و هوای خونه‌ی مادر بزرگه و شخصیت‌های آن را می‌پسندم، اما "زی زی گولو" را هم بسیار دوست دارم؛ همین طور سریال‌هایی که برای بزرگسالان ساختم، مانند "آب پریا". فکر می‌کنم "آب پریا" شرایط بد و بی احترامی به محیط زیست، زمین، آب، هوا و خاک را در زمان خودش پیش بینی کرد.
خیلی‌ها علاقه مند به ورود به عرصه کار عروسکی هستند، از چه طریقی باید ورود پیدا کنند؟
مطمئنا بهترین راه از طریق دانشگاه و کلاس‌ها خوب است؛ خوشبختانه ما از معدود کشورهایی هستیم که دانشکده‌های متعدد عروسکی داریم و ما فارغ التحصیلان بسیاری در این زمینه داریم، هم اکنون هم درگیر جشنواره‌ی عروسکی هستیم و همانطور که گفتم، امسال من توسط عروسک‌ها احاطه شدم، چرا که همزمان با ساخت شهر موش‌ها، دبیر جشنواره عروسکی شدم؛ بچه‌های عروسکی از این دانشکده‌ها بیرون آمده‌اند و به صورت تجربی هم در تئاتر و هم در تلویزیون کار کردند.
در خصوص دبیری جشنواره‌ی تئاتر عروسکی و حاشیه‌هایش بگویید؟
چون انسان کامل گرایی هستم و دلم می‌خواهد هر کاری را کامل انجام دهم؛ به دلیل شرایط اقتصادی یک سری کاستی‌ها و مشکلاتی وجود دارد اما ما باید علی‌رغم مشکلات کارمان را انجام دهیم، البته من فکر می‌کنم در حوزه‌ی تئاتر و فرهنگ به خصوص نمایش عروسکی کم لطفی شده و هیچ تحول و کار ستاره‌ای صورت نگرفته است و بدنه جامعه‌ی عروسکی دچار یأس و ناامیدی شدند؛ باید طراوت و نشاط را دوباره بین هنرمندان عروسکی احیاء کنیم و مسئولان هم نگاهشان را تغییر دهند، به همین دلیل باید یکسری کاستی‌ها کاهش یابد.
متاسفانه یکی از مشکلات مسئولان آن است که به سرمایه‌ی بزرگ توجه ندارند و آن زمان است که در چشم به هم زدنی ماهها می‌گذرد. وقت طلاست این شعار توخالی نیست و من توجه همه مسئولان را به این موضوع جلب می‌کنم، زیرا ما در حال حاضر در حال از دست دادن وقت هستیم. خدا را شکر با درایت علی مرادخانی و تعامل بین من و مرکز هنرهای نمایشی، همچنان در خدمت هستم.
خانم برومند در مورد تئاتر عروسکی و کشورهایی که در این دوره حضور دارند، صحبت کنید؟
ما یکی از معتبر ترین جشنواره‌های عروسکی را در دنیا داریم که خیلی هم سابقه دارد. درست است که دوره‌ی پانزدهم است ، اما این کار از سال 1368 شروع شده و طبق روال هر سال از کشورهای مختلف در این جشنواره دعوت می‌کنیم و موقعیتی است برای هنرمندانی که به صورت تخصصی کار می‌کنند و فرصتی برای حضور خانواده‌ها است.
امسال از آلمان، هلند، اسپانیا، ارمنستان، چین، افغانستان و آمریکا گروه خواهیم داشت. در این جشنواره گروه‌های میدانی عروسکی نیز داریم، 21 گروه داخلی در این جشنواره شرکت می‌کنند و 7 گروه جنبی داریم و یک فضای شاد عروسکی در هفته‌ی پایانی شهریور خواهیم داشت.
خانم برومند در پایان اگر حرف خاصی دارید بگویید؟
بچه‌ها من فیلم شهر موش‌ها را با عشق برایتان ساختم، به عشق من پاسخ دهید، اگر نظری دارید از طریق سایت شهر موش‌ها آن را اعلام کنید و برایم آرزو کنید تا سرپا باشم و بتوانم برایتان کار کنم.
از همکارانم چون طهماسب و جبلی می‌خواهم تا برای بچه‌ها فیلم بسازند، شهر موش های 3 را من نخواهم ساخت اما به هر کسی که این کار را انجام دهد، کمک خواهم کرد.
انتهای پیام/