به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از نشریه کامنتری مگزین، اطلاع‌رسانی توام با خودنمایی دولت اوباما در قبال مذاکرات هسته‌ای ایران سرانجام به نظر می‌رسد که نتیجه داده است، اما نتیجه آن در مسیری نبوده که کاخ سفید انتظار آن را داشته است.
بر اساس این گزارش، به طور قطع زمانی که بحث بر سر مسائل اساسی مربوط به سانتریفیوژ‌ها و دوره بازرسی‌های بیشتر از برنامه هسته‌ای ایران مطرح می‌شود، مشخص می‌شود که دو طرف تا چه حد از هم دورند، و به نظر می‌رسد که این فاصله بین آن‌ها همچنان باقی می‌ماند. ایران با وجود ادعاهای مقامات ارشد آمریکایی، به این نتیجه رسیده‌اند که دولت آمریکا یک توافق بد با ایران را به یک عدم توافق ترجیح می‌دهد.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: در عین حال وقتی بحث بر سر شرایط اقتصادی ایران باشد، می‌توان به این نتیجه رسید که مذاکرات جز نتیجه مثبت چیز دیگری برای ایران نداشته است. بر اساس گزارش بانک مرکزی ایران، رشد اقتصاد این کشور بر اساس تقویم ایران در بازه زمانی منتهی به 20 مارس 2013 به میزان 5.4 درصد کاهش داشته است، این در حالی است که دولت اوباما با آزادسازی هفت میلیارد دلار از دارایی‌های ایران و کاهش تحریم‌ها تلاش کرد این کشور را به پای میز مذاکره بکشاند. چنین تسکینی در اقتصاد ایران از نظر استراتژیکی غیرمنطقی بود، و مانند این است که اول به یک کودک دسر بدهیم تا او را برای خوردن اسفناج به پای میز غذا بکشانیم. اگر هدف مقامات ایرانی این بود که اقتصاد خود را کمی تسکین دهند، باید گفت که آنان پیش از آغاز مذاکرات به این هدف خود دست یافته‌اند.
دولت اوباما بارها بر این نکته تاکید کرده است که تحریم‌ها قابل بازگشت خواهد بود و اگر ایران به تعهدات خود عمل نکند، این تحریم‌ها به همان شکل قبلی ادامه خواهد یافت. این جمله مضحک است. زیرا پس از آنکه تحریم‌های بین‌المللی به سستی گرایید، دیگر غیرممکن خواهد بود که میزان فشار آن تحریم‌ها را به صورت قبل بازگرداند، زیرا روابط بین‌المللی بر اساس منافع شکل می‌گیرد.
درباره ایران باید گفت که تصمیم به مذاکره به جای سازش بر سر برنامه هسته‌ای هدیه‌ای است که برای این کشور باقی مانده است. تنها کافی است به مواردی که در رسانه‌ها منتشر شده دقت کنیم. ایران اعلام کرده است که در پنج ماه اول سال جاری شمسی حجم مبادلات تجاری این کشور 136 درصد افزایش یافته است. علاوه بر این ایران اعلام کرده است که بیش از 300 کشور اروپایی و عربی تمایل خود را به برقراری رابطه تجاری اعلام کرده‌اند.
در بخش پایانی این گزارش با اشاره به اینکه بین سال‌های 2000 تا 2005 روابط تجاری اتحادیه اروپا با ایران به بیش از دو برابر افزایش یافت. همزمان با این مسئله قیمت نفت نیز پنج برابر شد. ایران از درآمدهای حاصل از این مسئله در زمینه برنامه هسته‌ای و موشکی خود سرمایه‌گذاری کرد. اکنون در شرایطی که ایران سرمایه‌گذاری خود در مسائل نظامی، هسته‌ای و موشک‌های بالستیک را دو برابر کرده است، منطقه بهای این مسئله را تا سال‌ها به دلیل اجازه دادن به ایران برای انجام این کار بدون آنکه برای آن هزینه‌ای متحمل شود، خواهد پرداخت.
انتهای پیام/