به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، پایگاه تحلیلی "کانترپانچ" در مقاله‌ای به قلم "پائول استریت" می‌نویسد: به نظر می‌رسد که حمله نظامی آمریکا به سوریه حتمی است. کشتی‌های جنگی آمریکا و انگلیس در آب‌های آبی دریای مدیترانه مستقر شده‌اند و برای جنگ علیه حکومت بشار اسد آماده هستند. شرکای انگلیسی و فرانسوی و همینطور متحدانشان در خاورمیانه نیز مشغول مذاکرات جدی با آمریکا هستند. با توجه به لفاظی‌های پرحرارت سه روز پیش جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا، ظاهرا هیچ چیز نمی‌تواند مانع از وقوع این حمله شود.
*** اتهامات بی‌پایه و اساس دولت آمریکا علیه بشار اسد همچنان ادامه دارد
دلیلی که در محافل رسمی برای توجیه این حمله هوایی قریب الوقوع ارائه می‌شود، این است که سوریه مرتکب «عمل ناپسند اخلاقی» استفاده از سلاح‌های شیمیایی علیه شهروندان این کشور شده است. کری، دولت سوریه را به «کشتار بی‌رویه شهروندان» و تلاش برای سرپوش گذاشتن بر این «جنایت بزدلانه» متهم می‌کند.
بدون در نظر گرفتن این که آیا این اتهام، درست است یا نه، این تصور در ذهن مردم به وجود می آید که واشنگتن برای جان مردم عادی و معمولی در خاورمیانه و فراتر از آن در جهان اسلام، ارزش و اهمیت قائل است. با توجه به دست داشتن دولت آمریکا در کشتار جمعی این مردم، در طول دهه‌های اخیر، هیچ کس نمی‌تواند این فرضیه را جدی بگیرد. در ادامه، به چند مورد از اقدامات غیراخلاقی دولت آمریکا در طول چند دهه اخیر اشاره می‌کنیم:
*** اعطای مدال شجاعت به قاتل آمریکایی 300 مسافر بی‌گناه ایرانی
کشتار 300 مسافر غیرنظامی هواپیمای مسافربری ایرانی (شامل 90 کودک) در پرواز هوایی 655 ایران توسط نیروی دریایی آمریکا که در حریم هوایی و آب‌های ساحلی ایران، توسط کشتی جنگی آمریکایی «وینسنس» در تاریخ 3 جولای 1988 صورت گرفت. («ویلیام سی راجرز» فرمانده ناو جنگی «وینسنس» نیز متعاقبا به خاطر «رفتار فوق العاده شایسته‌اش!» مدال شجاعت گرفت.)
کمک به رژیم صدام حسین در حمله شیمیایی به ایران در سال 1988 که در آن از سلاح‌های شیمیایی از جمله گاز سارین که یک عامل عصبی مرگبار به شمار می‌رود، استفاده شده بود.
*** قتل عام 125 هزار عراقی در «بزرگراه مرگ»
کشتار بیش از 125 هزار عراقی برای مجازات رفتار خائنانه دست‌نشانده سابق خود یعنی صدام حسین در جنگ خلیج فارس در سال 1991 ــ عملیاتی که به کشته شدن کم‌تر از 200 نظامی آمریکایی منجر شد. (تعداد کشته‌شدگان شامل هزاران نفر از نیروهای عراقی بودند که در حال عقب‌نشینی کامل از کویت در «بزرگراه منحوس مرگ» در شب 26 فوریه 1991 قتل عام شدند. یکی از گزارشگران، صحنه این بزرگراه را «شعله‌های دوزخ» توصیف کرده و می‌گوید «از شرق تا غرب، پوشیده از اجسادی بودند که زیر شن مدفون شده بودند.»
*** قتل عامی که آمریکا به اسم «جنگ جهانی علیه تروریسم» به راه انداخته است
کشتار بیش از یک میلیون نفر از مردم عراق توسط یکی از سلاح‌های کشتار جمعی آمریکا به نام «تحریم‌های اقتصادی» بین سال‌های 1991 تا 2003 (مادلین آلبرایت، وزیر امور خارجه اسبق آمریکا در رابطه با مرگ بیش از نیم میلیون کودک عراقی در نتیجه تحریم‌های اقتصادی آمریکا به شبکه خبری«سی بی اس» گفت: «این یک انتخاب سخت است اما ما فکر می‌کنیم این کار ارزشش را دارد. »)
کشتار روی هم رفته بیش از یک میلیون نفر از مردم عراق، افغانستان، یمن، سومالی، لیبی و دیگر مردم مسلمان و عرب در جنگ‌های جنایتکارانه آمریکا برای اشغال، انتقام، ترور ، شکنجه و به دست آوردن کنترل نفت، که از 11 سپتامبر 2001، به اسم «جنگ جهانی علیه تروریسم» راه‌اندازی شدند. (این جنگ‌های کثیف در دوره اوباما که دلبستگی خاصی به نیروهای ویژه مرگبار و حملات هواپیماهای بدون سرنشین در سراسر جهان دارد، به منتها درجه خود رسید.)
*** فجایعی که آمریکا در فلوجه عراق به بار آورد، بسیار سهمگین‌تر از بمباران هیرروشیما و ناکازاکی بود
حملات گسترده آمریکا به شهر عراقی فلوجه در آوریل و نوامبر 2004. تفنگداران دریایی آمریکا با محاصره شهر و اعلام منطقه آتش آزاد، با استفاده از فسفر سفید و دیگر عوامل شیمیایی، بمب‌های خوشه‌ای و اورانیوم تهی شده، به شهر فلوجه حمله کردند. نیروهای به اصطلاح «آزادی‌بخش» آمریکایی، هزاران نفر از مردم غیرنظامی را با هدف قرار دادن آمبولانس‌ها، بیمارستان‌ها و مساجد، قتل عام کردند. آمریکا فلوجه را با میزان بالایی از مسمومیت رادیواکتیو، حتی بسیار بیشتر از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی در سال 1945، ترک کرد و بیماری‌های همه‌گیری چون سرطان، لوسمی، مرگ و میر نوزادان و نواقص مادرزادی را بر جای گذاشت.
حمایت و تجهیز گسترده و مداوم آمریکا از اسرائیل در اقدامات مجرمانه این رژیم در اشغال فلسطین و ظلم و ستم به مردم این کشور و همچنین حمایت از رژیم‌های دیکتاتوری نفتی در جهان عرب، به ویژه عربستان سعودی، ارتجاعی‌ترین دولت روی زمین.
عدم لغو کمک‌های نظامی به رژیم نظامی مصر که صدها نفر از مردم خود را که در اعتراض به کودتای نظامی این کشور به خیابان‌‌ها ریخته بودند، قتل عام کرد.
*** قطار جنگ، ایستگاه را به سوی مقصدش یعنی سوریه ترک کرده است
با توجه به این که اوباما (به همراه فهرست قتل خود) تصمیم دارد با سخنرانی در پله‌های بنای تاریخی «لینکلن مال»، هم‌زمان با سالروز سخنرانی دکتر مارتین لوتر کینگ، رهبر سیاهپوست جنبش حقوق مدنی و مخالف جنگ در سال 1963، اعتبار این مراسم بزرگداشت را زیر سوال ببرد، شاید زمان‌بندی این مذاکرات جنگ تاحدودی ناشیانه به نظر برسد. اما از طرفی اوباما به همراه «فهرست قتل» خود به اسلو رفت و به طرز مضحکی جایزه نوبل صلح 2009 را با یک سخنرانی در خصوص لزوم مسالمت‌آمیز جنگ، دریافت کرد. حتی شاید اوباما در طول این سخنرانی و تحت تاثیر هیجان آن، دستور بمباران سوریه را صادر کند.
هر گاه دستوری رسمی صادر می‌شود، زمان آغاز بازی فرا می‌سد. قطار جنگ، ایستگاه را به سوی مقصد ترک کرده است. همانطور که «پپه اسکوبار» روز گذشته در روزنامه «آسیا تایمز» نوشت، توجه به نشانه‌های مشابه کنونی با اقدامات آمریکا در مورد عراق و در طول بیش از یک دهه گذشته، نشان می‌دهد که:
*** دورنمای شومی در انتظار سوریه است
«دورنمای شومی در انتظار سوریه است. ائتلاف جدیدی شکل گرفته؛ واشنگتن حمایت انگلیس، فرانسه و پشتیبانی کامل شورای همکاری‌های خلیج فارس که متعلق به پادشاهی‌های نفتی است، همچنین اردن و اسرائیل را با تمام قدرت هسته‌ای اش در اختیار دارد. این همان چیزی است که «جامعه بین الملل» در عصر دروغ پراکنی از کنار آن به سادگی عبور می‌کند. شورای امنیت سازمان ملل لزومی به صدور قطعنامه نمی‌بیند. چه کسی اهمیت می‌دهد که جنگ عراق 2 آغاز شود؟ برای حزب جنگ (war party)، این حقیقت که ژنرال مارتین دمپسی، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا گفته است، شورشیان سوریه نمی‌توانند به پیشبرد منافع آمریکا کمک کنند، کاملا بی‌ربط به نظر می‌رسد.
*** شباهت اظهارات اوباما و کامرون به اظهارات 10 سال پیش بوش و بلر
کاخ سفید و دولت انگلیس، درست مثل قبل از حمله نظامی به عراق در سال 2003، در حال زمینه‌چینی برای حمله به سوریه هستند. «رابرت فیسک»، روزنامه‌نگار جسور انگلیسی و کارشناس مسائل خاورمیانه در این باره می‌گوید: کامرون، نخست‌وزیر انگلیس «فراموش کرده است که عقایدی که اوباما و وی بر زبان جاری می‌سازند، تا چه اندازه‌ای به بلر و بوش در یک دهه اخیر شباهت دارد؛ که چطور همانند این دو نفر با اعتماد به نفس کامل و بدون داشتن شواهد کافی برای اثبات سخنان خود، اطمینان می‌دهند. در عراق نیز، ما بر اساس دروغ‌های عده‌ای منفعت‌طلب وارد جنگ شدیم.»
یک بار دیگر، (درست مثل سال 2003) می‌شنویم که هیچ قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل مورد نیاز نیست و یافته‌های بازرسان سازمان ملل، جزو مسائل حاشیه‌ای است و به آن توجهی نمی‌شود. این بار اوباما حتی به خودش زحمت به دست آوردن اجازه کنگره (همان کاری که در مورد لیبی انجام داد) را هم نداده است.
*** هنوز هم از قتل عام هزاران نفر از مردم سیاهپوست آمریکا به عنوان «خسارات مادی جنگ» نام برده می‌شود
لیبرال‌های جنگ‌طلب، با استناد به کوزوو و لیبی، ادعا می‌کنند که قصد دارند تنها به اقدام تنبیهی مختصری دست بزنند که بدون درگیری آمریکا و غرب در جنگ داخلی سوریه، به سرعت پایان خواهد یافت. اما سعی در دستیابی به تاسیسات نظامی و مراکز فرماندهی اسد، به مثابه درگیری بیشتر و عمیق‌تر در جنگ داخلی این کشور و در واقع، مجموعه‌ای از درگیری‌‌ها در سرتاسر خاورمیانه است. در طول تمام این سال‌ها، ما بارها و بارها وعده «کوتاه مدت» را در تاریخچه طولانی امپراتوری آمریکا شنیده‌ایم. «رابرت فیسک» می‌نویسد: مطمئنا آن‌ها به ما می‌گویند که این یک حمله کوتاه مدت به سوریه خواهد بود و بلافاصله در عرض چند روز از خاک این کشور خارج خواهیم شد. این همان چیزی است که اوباما دوست دارد به آن فکر کند. اما من در مورد این موضوع تردید دارم.»
هنوز هم از هزاران نفر مردم سیاهپوست آمریکا که در شمال آفریقا و در نتیجه بمباران «انساندوستانه» اوباما و تغییر رژیم درلیبی کشته شدند، به عنوان «خسارات مادی جنگ» نام برده می‌شود. پس چرا باید انتظار داشته باشیم، حمله هوایی آمریکا به سوریه، چیز انسان‌دوستانه‌تر و یا بهتری را برای آن‌ها به ارمغان بیاورد؟ «دیوید لچ»، مورخ مسائل خاورمیانه، نوامبر گذشته نوشت:
*** دولت آمریکا به دنبال از بین بردن قابلیت دفاع هوایی سوریه است
«مقامات اطلاعاتی آمریکا، سیستم دفاع هوایی سوریه را «یکپارچه» و «بسیار متراکم و فشرده» توصیف می‌کنند. این شامل هزاران موشک پیشرفته سطح به هوای روسی، توپخانه‌های ضدهوایی و رادار پیشرفته با ابزارهای دیجیتال است که کار را برای هواپیماهای آمریکایی دشوار می‌کند. از بین بردن قابلیت دفاع هوایی سوریه، می‌تواند خسارت بزرگی به ارتش سوریه تحمیل کند؛ چرا که بسیاری از آتشبار‌ها و پدافند هوایی سوریه در داخل و اطراف شهرهای بسیار پرجمعیت و شلوغ مستقر هستند... به علاوه، مداخله نظامی می‌تواند به عواقب پیش‌بینی‌نشده منجر گردد...»
وقتی کارشناسان غربی می‌گویند، «خسارت جانبی قابل توجه»، در واقع بهتر است که درست مانند فلوجه، و بسیاری از بمباران‌ها و حملات هواپیماهای بدون سرنشین در شمال آسیا و خاورمیانه و همچنین اقدامات نظامی بی‌شمار آمریکا در سراسر جهان، آن را «کشتار بی‌رویه غیرنظامیان» بنامیم.
انتهای پیام/