به گزارش سرويس بينالملل باشگاه خبرنگاران، "جان پرسکات" در مقالهای در نشریه "میرور" نوشت: براساس اظهارات وزیر خارجه ما از سربریدن افراد تنفر داریم اما باید شما توضیح دهید چرا زمانی که در این ماه بیست و دو نفر در عربستان سعودی گردن زده شدند ما به آنها تسلیحات میفروشیم. زمانی که در کشوری چون مصر انتخاباتی دمکراتیک با حضور احزابی چون اخوان المسلمین برگزار میشود و آنگاه ما از تغییر رژیم سخن میگوییم و یک دولت منتخب را با افرادی از ارتش این کشور جایگزین میکنیم. آنگاه شما باز هم میتوانید ادعا کنید که ما به دمکراسی در خاورمیانه اعتقاد داریم.
شما باید توضیح دهید چرا دولتهای آمریکا و انگلیس زمانی از رفتن رئیس جمهور اسد سخن میگفتند و حالا احساس میکنند که او میتواند بهترین شخص برای مقابله با داعش باشد. چرا همان قدرتهای غربی کنار ایستادند و در برابر کشته شدن دو هزار نفر در حملات نظامی به غزه که یک چهارم آنها را کودکان تشکیل میدادند، کاری نکردند.
وی نوشت: سیاست غرب در قبال خاورمیانه از مدتها پیش عاری از هرگونه ابتکار و نوآوری است. آمریکا زمانی عادت داشت که سوریه و ایران را محور شرارت(!) بنامد و حالا به آنها به عنوان تنها امید برای مقابله با داعش مینگرد. قرنهاست که غرب بدون منطق در خاورمیانه دخالت میکند. اما در حقیقت ما به دنبال تضمین منافع راهبردی مهم خود برای مقابله با آلمان نازی و شوروی بودیم تا از منابع نفت و گاز بهره برداری کنیم.
"جان پرسکات" نوشت: پس از سقوط صدام، جرج بوش از جانشینی نوری المالکی به جای وی خوشحال نبود و میخواست از شر وی خلاص شود. بله وی خواهان تغییرنظام بود. درباره دخالت نظامی ویرانگر و فاجعه بار در عراق ما با این عقیده موافقت کردیم که بوش با سازمان ملل همکاری کند و در راه رسیدن به نقشه راه برای راه حل دو کشور در اسرائیل و فلسطین تلاش کند. اما او تنها خواهان تغییر رژیم بود و کار وی نا تمام رها شد. بارها و بارها دخالت در خاورمیانه اوضاع را به ویژه برای غیرنظامیان بدتر کرد. این هفته که نمایندگان مجلس عوام از تعطیلات بر سر کار خود باز میگردند باید کامرون را همانطور که از حمله به سوریه منع کردند، بار دیگر مسیر وی را تغییر دهند زیرا ما بار دیگر در حال کشیده شدن به جنگ در یک ائتلاف احتمالی با کشورهای عربی از جمله قطر، کویت و عربستان سعودی هستیم. این بار زمان آن است که کشورهای عربی خود خاورمیانه را از شر داعش رها کنند زیرا مشکلات منطقه ای به راه حلهای منطقهای نیازمند است.
"جان پرسکات" نوشت: ما باید پیروی از آمریکا را حقیقتا متوقف کنیم. هر کدام از نخست وزیران ما باید درباره شکل روابط ویژه ما با آمریکا تصمیم گیری کنند. تاکنون شاهد نبود توافقاتی هم بودهایم برای مثال سر آنتونی ادن با آیزنهاور درباره عملیات غیرقانونی کانال سوئز اختلاف نظر داشت، هارولد ویلسون از اینکه نیروهای انگلیس به ویتنام اعزام شوند هم با نظر جانسون مخالف بود و حتی تاچر با ریگان در زمان دخالت نظامی آمریکا در گرانادا مستعمره انگلیس دچار اختلاف بود.
وی در پایان نوشت: در حال حاضر حمایت کامرون از اوباما به طور قوی نوعی لفاظی است که هیج ربطی به منافع انگلیس ندارد. اوباما پذیرفته که هیچ راهبردی برای مقابله با داعش ندارد و نخست وزیر ما هم از وی پیروی خواهد کرد. در حال حاضر ما همانند یک ارباب و نوکر هستیم. عمو سام همیشه منافع سیاسی خود را مقدم می داند.اجازه بدهید که زمان بیشتری را برای روابط خود با یکصد و نود و پنج کشور جهان و به خصوص در اروپا اختصاص دهیم و خود را در برابر یک کشور فرسوده نکنیم.
انتهای پیام./