نتایج بدست آمده تفاوت چشمگیری بین دو گروه را نشان نمی‌دهد و به ادعای محققان، صبحانه یک وعده غذایی معمولی محسوب می‌شود.
پژوهش دیگری که توسط محققان دانشگاه بث (Bath) انجام شد نیز نشان می‌دهد، سطح کلسترول، سرعت سوخت و ساز و سطح کلی قند خون پس از شش هفته نخوردن صبحانه بدون تغییر باقی می ماند؛ افرادی که از وعده صبحانه استفاده نمی کنند، - به نسبت صبحانه‌خورها - در طول روز غذای کمتری می‌خوردند.
«جیمز بتز» یکی از نویسندگان این مطالعه خاطر نشان کرد: محققان علوم تغذیه عنوان می‌کنند، افرادی که صبحانه نمی‌خورند، در طول روز از میان وعده های بیشتری استفاده می‌کنند که این مسئله منجر به بروز چاقی می‌شود؛ اما تحقیقات علمی بسیار محدودی در خصوص تأثیر صبحانه بر چاقی (PEBO) وجود دارد.
مطالعه دیگری که سال گذشته توسط محققان دانشگاه کورنل انجام شد نیز نشان می‌دهد، افرادی که از وعده صبحانه استفاده نمی‌کنند، تا پایان روز غذای کمتری می‌خورند.
اما مطالعه‌ای که نتایج آن در مجله Circulation منتشر شد، عنوان می‌کند که خوردن صبحانه با کاهش خطر بیماری‌های قلبی همراه است که قانع کننده‌ترین مطالعه در خصوص مزایای مصرف صبحانه محسوب می‌شود.
مطالعه صورت گرفته توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد نیز نشان می‌دهد، افرادی که در وعده صبحانه از غلات سبوس‌دار استفاده می‌کنند، در مقایسه با سایر افراد کمتر در معرض ابتلا به دیابت و بیماری قلبی قرار دارند.
پربازدیدترین سایت اطلاعات بهداشت و سلامت (WebMD) نیز مقاله‌ای تحت عنوان " چرا صبحانه اصلی‌ترین وعده غذایی در روز محسوب می‌شود؟" دارد که به طور عمده بر اهمیت خوردن صبحانه در کودکان تمرکز دارد.
با این حال پژوهشگران تأکید می‌کنند، اطلاعات بسیار کمی در خصوص مزایای صبحانه خوردن در نوجوانان یا کودکان با تغذیه مناسب وجود دارد که بر این اساس نمی‌توان نتیجه‌گیری قطعی در خصوص بی‌تأثیر بودن یا مزایای منحصربفرد مصرف صبحانه داشت.