سلولهای سوختی – دستگاههای که انرژی را از یک واکنش شیمیایی جمع‌آوری می‌کنند – معمولا از پلاتین به عنوان کاتالیزور استفاده می‌کنند که همین امر تولید آنها را بسیار پرهزینه کرده است.
محققان دریافتند که مجموعه‌های آلاییده شده اتمهای کربن از ادرار انسان دارای ویژگیهای مناسب برای جایگزینی کاتالیزورهای گران در دستگاههای سلول سوختی هستند.
آنها در پژوهش خود به جمع‌آوری نمونه‌های ادرار افراد سالم پرداخته و با گرما دادن آنها، آب موجود را تبخیر کرده و رسوب خشک و زردرنگی را بدست آوردند.
محققان در گام بعدی نمونه‌های مختلف ادرار خشک شده را در دماهای بین 700 تا 1000 درجه سلسیوس را برای شش ساعت حرارت دادند تا آن را به ذغال تبدیل کنند.
این فرآیند گرمادهی باعث شد نمکها و عناصر دیگر به گاز تبدیل شده و در نهایت کربن باقی بماند.
ادرار بجز کربن از عناصر دیگری نیز برخوردار است که کربن باقیمانده را بسیار متخلل کرده و آن را به شکل یک کاتالیزور ایده‌آل سلول سوختی تبدیل می‌کند.
این کربن یک رسانا عالی برای برق است بویژه اگر تا 1000 درجه حرارت داده شده باشد.
به گفته محققان، این اولین بار است که کربن از ادرار با استفاده از این روش ساده استخراج شده است.
نتیجه این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است.