احمدرضا بابا رئیسی، کارشناس حقوق در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، گفت: حضانت به معنای نگهداری طفل است که هم حق و هم تکلیف برای پدر و مادر است. برای نگهداری و حضانت طفل با توجه به آخرین اصطلاحات قانون مدنی برای پدر و مادری که از یکدیگر جدا زندگی می‌کنند، چه دختر و چه پسر تا سن هفت سالگی اولویت دارد.
وی اظهار داشت: در صورتی که پدر و مادر از یکدیگر جدا شوند، می‌توانند در خصوص حضانت با یکدیگر توافق کنند یعنی اینکه در هر سنی (زیر سن بلوغ) باشد زوجین می‌توانند حضانت را به طرف دیگر واگذار نمایند.
وی در ادامه افزود: در مواردی که مادر بعد از طلاق ازدواج نماید، یا دچار جنون شود، حضانت از او سلب می‌شود. در مواردی هم زوجین می‌توانند با ارائه دلایل و مستندات دعوای سلب حضانت علیه یکدیگر مطرح کنند از قبیل اینکه مادر یا پدر صلاحیت اخلاقی یا اجتماعی نداشته باشند یا اینکه مصلحت طفل اقتضا نماید حضانت از پدر یا مار وی سلب شود.
این حقوقدان تصریح کرد: سن حضانت از بدو تولد شوع و تا بلوغ شرعی اطلاق می‌گردد، یعنی با توجه به فقه شیعه دختر تا 9 سال قمری و پسر تا 15 سال قمری تحت حضانت می‌باشد. بعد از بالغ شدن فرزندان مشترک قادر به انتخاب پدر یا مادر جهت ادامه زندگی خواهند بود.
رئیسی در پایان خاطرنشان کرد: در صورتی که طفل تحت حضانت مادر باشد، اجازه خروج از کشور برابر قوانین با پدر وی می‌باشد.
انتهای پیام/