به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از "پایگاه اطلاع رسانی عراق"؛ پیش از هرچیز، باید تاکید کنیم که تامین بخش زیادی از امنیت عراق و پشتیبانی از تجربه ی دموکراسی آن، بنا به دلایلی که بر هیچکس پوشیده نیست، به عهده آمریکاست؛ سوالاتی که طرح آن ضروری می‌نماید، عبارتند از اینکه: آیا دولت آمریکا، از سال 2003 تا کنون، مسوولیت خود در مقابل عراق را اجرا کرده است؟ یا ماموریت آن، فقط براندازی رژیم صدام بوده است؟ آیا میزان اهمیت عراق در سیاست های آمریکا و مبادی استراتژیک آن کاهش یافته است؟ آیا دولت آمریکا، همچنان اوضاع هرج و مرج در عراق را محک می زند؟ توافقنامه های امنیتی و اصولی، چه دستاوردی داشته و ارزش آن در مقایسه با مصیبتی که امروز عراق، بواسطه هجوم وحشیانه ی گروه های تروریستی در معرض آن قرار گرفته، چیست؟ و...
چه اتفاق دیگری در داخل عراق باید بیفتد تا آمریکا به عنوان متحد استراتژی، نقش حقیقی خود در حمایت از امنیت و تجربه ی دموکراسی عراق را، ایفا کند؟ اشکال در چیست... در سیاست عراق یا ضعف و بی ثباتی موضع آمریکا در قبال عراق؟
ممکن است، آشفتگی حقیقت سیاسی عراق یکی از دلائل آن باشد، ولی همه آن نیست؛ چرا که آمریکایی‌ها به تمام وعده‌های خود عمل نکردند و در تاسیس پایگاه نظامی عراق مردد بودند و حتی برای تبیلغات هم که شده، به همراه متحدان منطقه‌ای خود که اکنون، تردیدی در حمایت آنها از گروه های تروریستی نیست، مواضع قاطعی اتخاذ نکردند و همچنین، دولت آمریکا، به عنوان بخشی از مسوولیت خود، هیچ تلاشی برای رفع اختلافات سیاسی عراق صورت نداند.
امنیت ملی عراق، طی چند مدت اخیر، توسط گروه های تروریستی داعش که بخش بزرگی از آن را تحت اشغال خود درآورده، در معرض خطرناک ترین تهدیدها قرار گرفته است، ولی آمریکا، نه از جهت مساعدت و نه از جهت دخالت مستقیم، موضع مناسبی اتخاذ نکرده و حتی حملات هوایی و محدود اخیری که انجام داد، در راستای منافع خود بوده و تنها محدوده ای را شامل گردید که در تیررس توپخانه ی داعش قرار داشت و همچنان درخصوص حمایت از عراق اظهارات متناقضی دارد، به گونه ای که گاهی اتقاقات عراق را مسئله ای داخلی می نامد و گاهی به به منافع خود می اندیشد و از ارسال نیرو به آنجا دم می زند.... بدون آنکه موضع روشنی که با مسوولیت آمریکا در قبال عراق مناسب باشد، اتخاذ کند.
عراق، امروز شرایط امنیتی نامناسبی دارد و به شدت نیازمند حمایت جامعه بین الملل و مواضع جدی و روشن داخلی و خارجی برای مقابله با چالش هاست، همانطور که طرف های منطقه ای، مسوؤلیت بیشتری را برعهده دارند، چراکه امنیت عراق یا هر دولت دیگری بر دولت های همسایه ی خود اثر می گذارد، هر چند، در مورد عراق، حامیان اول تروریسم، همان هسایگانش هستند.
اما، مهمتر از اینها، این است ما خود به عنوان عراقی باید متوجه مسوولیت خود باشیم منظور از ما، در درجه اول سیاستمداران و پس از آن، نخبگان اجتماعی و فرهنگی و صاحب نظران است تا بدین وسیله، بتوانیم دیگران مجبور به احترام به خدمان سازیم و آنها را به پایبندی به توافقات بین المللی و احترام منافع مشترک، ملزم کنیم، نه اینکه به دیگران اجازه دهیم تا در امور ما دخالت کنن و یا به ابزاری قابل انعطاف تبدیل شویم تا بتوانند منافع و اهداف خود را محقق سازند.
انتهای پیام/