سمیرا سعادت، آسیب شناس گفتار و زبان در گفتگو با
خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران گفت: لکنت زبان بر اثر مجموعه‌ای از علل مختلف به وجود می‌آید که از جمله آسیب‌های نفوذی، زمینه‌های ژنتیکی، عوامل بیولوژیک، روان‌شناختی و محیطی است که این عوامل زمینه را برای ابتلا به ناروانی‌های گفتاری ایجاد می‌کند.
وی به عوامل ژنتیکی در این عارضه پرداخت و گفت: کودکانی که در خانواده‌هایی با سابقه اختلالات گفتاری متولد می‌شوند بیشتر احتمال دارد که دچار "نقص سیستم گویایی" شوند.
سعادت، به عوامل بیولوژیک در این زمینه که می‌تواند تأثیرگذار در لکنت کودک باشد اشاره کرد و افزود: سلامت مغز در گفتار و کلام کودک از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، بنابراین فشارها و آسیب‌های هنگام زایمان، آسیب‌های مغزی، نرسیدن اکسیژن به نوزاد هنگام تولد، بیماری‌های عفونی و .... می‌تواند منجر به بروز لکنت زبان در کودک شود.
این گفتار درمان و آسیب‌شناس اظهار داشت: عوامل روانی همچون هیجانات، احساسات، تنش‌ها و ضربه‌های عاطفی می‌توانند تأثیرات منفی بر گویش و کلام کودک بگذارند.
وی با اشاره به اینکه متأسفانه وجود برخی از واکنش‌های غلط والدین و اطرافیان باعث تشدید لکنت در کودک می‌شود عنوان کرد: در برخی موارد گاهی برخورد‌های نامناسب والدین، مربیان و اطرافیان مانع از سخن گفتن عادی کودک می‌شوند و او را به عجولانه صحبت کردن، قطع کردن نابجای کلام کودک وا می‌دارند.
سعادت در پایان به روش‌های درمانی لکنت زبان اشاره و خاطر نشان کرد: زبان، نیاز به جلسات متعددی جهت ایجاد ارتباط مناسب و موثر با کودک و والدینش دارد بنابراین روش‌های روان‌کاوی، گروه درمانی، خود درمانی، دارو درمانی، شناخت درمانی و... از جمله روش‌های این عارضه می‌باشد.
انتهای پیام/