به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، در این مقاله که به قلم "شموس کوک" نوشته شده دلیل حمله امریکا به مواضع داعش در عراق ،عبور این گروهک از خط قرمز واشنگتن و تهدید منافع کاخ سفید عنوان شده است و هیچ ارتباطی با اهداف "بشردوستانه" ای که واشنگتن مدعی آن است ندارد.
نویسنده معتقد است اساسا سیاست خارجه امریکا هیچ کاری با مسائل انسان دوستانه ندارد و هرگونه مداخله نطامی در برخی موارد، فقط و فقط ریشه در منفعت طلبی و سودجویی کاخ سفید دارد.
در این مقاله آمده است:
"به مدت تقریبا دو سال رئیس جمهور اوباما به طور کامل بزرگترین و خشن ترین گروه تروریستی خاورمیانه را نادیده گرفت، و اجازه داد این گروه به یک قدرت منطقه ای بدل شود. اهمیتی ندارد که آنها چند سر را بریدند و یا چه مقدار خاک را تصرف کردند، داعش توجه اوباما را به خود جلب نکرد.
در حالی که داعش در حال اشغال قلمرو کشورها بود اوباما ظاهرا "جنگ با ترور" را در سراسر جهان راه انداخته بود ، وبا هواپیماهای بدون سرنشین، پاکستان، یمن، سومالی، افغانستان، و غیره را بمباران می کرد اما زمانی که یک هیولای واقعی پدید آمد ، اوباما آن را نادیده گرفت ، و رسانه‌های ایالات متحده هم همینطور، و به جای آن نگاه جنگ طلبانه اوباما به اوکراین را دنبال می کردند، در حالی که بهانه های بی پایان رئيس جمهور برای نسل کشی اسرائیل در غزه را بازگو می‌کردند.
به مدت بیش از دو سال داعش و دیگر گروه های به سبک القاعده نیروی محرکه اصلی جنگ سوریه بودند - که جان 170هزار نفر را گرفت، و میلیون ها نفر را آواره کرد. و اکنون، ناگهان، اوباما می خواهد بنا به دلایل "بشردوستانه" مداخله کند و با داعش بجنگد. اما دلیل واقعی که داعش موشک های اوباما را به خود جلب کرده است این است که این گروه تروریستی کاری نابخشودنی انجام داده است: این گروه سرانجام منافع امریکا را تهدید کرده، در حالی که قبلا منافع داعش و اوباما کاملا با هم یکی بود. "
"پاتریک کاک برن" روزنامه نگار حوزه خاور میانه ایندیپندنت از بی توجهی دولت ها و رسانه ها به گروهک داعش متحیر شده است، در حالی که این گروه قدرت خود را بر مناطق بزرگی از سوریه و عراق گسترده ، و اکنون لبنان را تهدید می کند.
کاک برن می‌نویسد:
"همانطور که توجه جهان روی اوکراین و غزه متمرکز شده است، دولت اسلامی عراق و شام (ISIS) علاوه بر بخشی از عراق که در ماه ژوئن تصرف کرده بود، یک سوم از سوریه را گرفته است... رویش دولت جدید داعش ، رادیکال ترین تغییر جغرافیای خاور میانه پس از اجرای موافقتنامه سایکس-پیکات بعد از جنگ جهانی اول است. با این حال در کمال تعجب این تغییر انفجاری ، زنگ خطر و هشدار اندکی را در سطح بین المللی اندکی به وجود آورده است ... "
"نوح بونزی"، کارشناس سوریه در گروه بین المللی بحران، هم تعجب خود را ابراز کرده و گفته نمی فهمد چرا اوباما دست داعش را باز گذاشته است .
او می‌نویسد :
"امریکا نفوذ و ظرفیت آن را دارد که مشارکت هایی را برای از بین بردن پیروزی های داعش انجام دهد، اما به نظر می رسد فاقد بصیرت و اراده لازم است."
و بالاخره نیویورک تایمز می‌نویسد:
"حتی پس از آن که دولت اسلامی عراق و شام، یا داعش، فلوجه و مناطق دیگری در غرب کشور (عراق) را در آغاز سال تصرف کرد و وارد موصل شد و تابستان به سوی بغداد حرکت کرد، رئيس جمهور (اوباما) هیچ اشتیاقی برای اقدام نظامی آمریکا- یا هر گونه اقدامی در مورد این مسئله - نشان نداد. "
همزمان با نادیده گرفتن حمله داعش به عراق و تخریب سوریه ، ناتو به رهبری ایالات متحده هشدارهای پیاپی را در مورد حمله احتمالی روسیه به اوکراین صادر می کرد. اما البته هرگز چنین هشدار - و یا توجهی- در مورد حمله اسرائیل به غزه وجود نداشت.
و در حالی که اوباما برای جلوگیری از تهاجم اسرائیل کوچکترین اقدامی نکرد، او به تازگی اعلام کرد که ایالات متحده یک "فرصت منحصر به فرد" برای متوقف کردن قتل عام داعش در عراق دارد؛ این در حالی است که هزاران نفر از مردم غزه باید در گورهای تازه حفر شده جای بگیرند.
رویکرد متناقض اوباما در سیاست خارجی بسیاری از تحلیلگران را ، که هیچ منطقی در رویکرد رئيس جمهور برای مداخله نظامی نمی بینند، گیج کرده است. حتی معاون سابق وزیر امور خارجه اوباما اخیرا اظهار نظر کرد که:
"هیچ کس نمی داند چرا در برخی موارد مداخله نظامی انجام می شود و در بعضی دیگر نمی شود... آخرین کنفرانس خبری او (اوباما) فقط باعث می شود شما گیج شوید، بله ما نمی توانیم هر کاری بکنیم. اما چه چیزی برای ما مهم است؟"
با این وجود، در واقعیت، سیاست خارجی اوباما منطق مشخصی دارد ، که او در سراسر دوران ریاست جمهوری خود ،با بی‌شرمی در آن ثابت قدم بوده است . به عنوان مثال، بعد از این که اوباما علنا دولت سوریه را بخاطر ویرانگری هدف قرار داد در مورد استفاده از داعش و دیگر گروه های مرتبط با القاعده به عنوان نماینده خود در این جنگ هیچ ابایی نداشت.
این گروه های تروریستی تشویق شدند که در جنگ علیه اسد به صورت تصاعدی رشد کنند، و اوباما کاملا مطلع بود که عربستان سعودی و دیگر کشورهای متحد امریکا در حوزه خلیج فارس کوهی از پول، اسلحه و ستیزه جو (تروریست) برای آنها ارسال می کنند. هیچ کس دیگری نبود که به طور موثر با اسد بجنگد، این تحرکات جنگی را که می توانست سال پیش به پایان برسد، به طور مصنوعی طول داد، در حالی که فضایی ایجاد کرد که داعش در آن رشد کند.
این مقاله مدعی شد بخش عمده ای از پول و اسلحه ای که اوباما برای معارضان "میانه رو " فرستاده بود به دست شورشی های افراطی افتاد ، زیرا هزاران نفر از میانه رو ها به داعش پیوستند.
هرچه داعش برای ایالات متحده در سوریه کار انجام می داد، اوباما کمتر به آنها توجه می کرد، نوعی حمایت سیاسی منفعل بسیار قدرتمند. هنگامی که داعش از سوریه به عراق حمله کرد، اوباما پلک هم نزد، و پشت سر هم بهانه آورد که ایالات متحده نمی تواند برای دولت عراق جهت مبارزه با داعش تجهیزات نظامی ارسال کند . اما تصور کنید، اگر عربستان سعودی یا اسرائیل توسط یک سازمان تروریستی مورد حمله قرار می گرفت،چه می شد؟ اوباما ظرف مدت چند دقیقه برای بمباران با هواپیماهای F-16 چراغ سبز نشان می‌داد.
عدم نگرانی اوباما از حمله داعش به عراق از نظر ایدئولوژیک به انفعال او در سوریه مرتبط بود: اوباما خواهان تغییر نظام در هر دو کشور است، و از داعش به عنوان یک متحد بالفعل در هر دو مورد استفاده می کند. این موضوع با واکنش اوباما به حمله داعش به عراق به سرعت آشکار شد. او فقط از دولت عراق بخاطر اینکه فراگیر نیست انتقاد کرد. در عین حال داعش راه خود را به مناطق کاملا بزرگ عراق باز کرده بود ودر مقایسه با متحد دیکتاتور آمریکا(صدام) بازماندگان را به استبداد بی رحمانه تری کشانده بود.
سیاستمداران آمریکایی، که اساسا داعش را به عنوان فرمانروای قلمرو تازه تصرف شده عراق پذیرفته بودند، از داعش حمایت سیاسی بیشتری کردند.
این سیاستمداران فورا به عراق به چشم یک کشور " عملا تجزیه شده" نگاه کردند، به این معنی که داعش یک منطقه سنی جداگانه خواهد بود که توسط مناطق شیعه و کردنشین تکمیل می‌شود.
از قضا، این طرح" تجزیه"، طرح رسمی جو بایدن معاون رئیس جمهور امریکا بود ، که برای مدتی از "تجزیه نرم" عراق حمایت کرده است، تفکری که مانند حمله هسته ای "جزیی" مضحک است. تا زمانی که داعش عملا به تحقق طرح تجزیه بایدن کمک می کرد، اوباما با کشتار داعش مشکلی نداشت. و اکنون رسانه ها به ما اطلاع می دهند، که طرح بایدن رسما از واشنگتن( کاخ سفید) "سرچشمه "گرفته بوده است.
&&& دلیل حمله امریکا به داعش
اما پس از آن داعش بیش از حد پیش رفت. خط قرمزی که داعش در نهایت از آن عبور کرد، حمله به کردهای متحد آمریکا بود. کردها منطقه نفت خیز مستقل خود را در عراق خود اداره می کنند، و از حامیان ثابت قدم ایالات متحده بوده اند.
نیویورک تایمز در مورد انگیزه های واقعی، غیر بشردوستانه ، اوباما از حمله به داعش آشکارا می گوید:
" اوباما تمایلی نداشت، مادامی که نوری المالکی نخست وزیر همچنان در قدرت است، دستور اقدام نظامی مستقیم در عراق علیه داعش را صادر کند ، اما در هفته های اخیر که شبه نظامیان داعش سراسر شمال غربی عراق را درنوردیده اند درخواست های مکرری از سوی مقامات کرد برای ارسال سلاح و کمک وجود داشته است. "
نیویورک تایمز هنگام صحبت در مورد دیدگاه های آدام اسمیت نماینده واشنگتن در کنگره بر این دیدگاه مجددا تاکید کرده است:
"... او [اسمیت]از مداخله به نیابت از کردها، به عنوان مخالف دولت نا محبوب بغداد ، حمایت کرد.اسمیت گفت: «کردها ارزش کمک و دفاع را دارند. "
اکنون متوجه نکته شدید.هزاران نفری که توسط داعش در سوریه و دیگر نقاط عراق کشته شده بودند " ارزش دفاع " را نداشتند، اما کردها فرق می کنند، چون رهبران آنها متحدان ایالات متحده هستند. این خلاصه سیاست خارجی ایالات متحده است، که مطلقا هیچ کاری با "بشر دوستی " ندارد. اجازه می دهد غزه ای ها ذبح شوند، سوری ها قتل عام شوند، و نیمی از عراق تکه پاره شود، در حالی که اوباما خود را با تهدید روسیه مشغول کرده است.
منطق مداخله نظامی امریکا به طور کامل متکی به محاسبات افزایش قدرت نظامی ایالات متحده و شرکت های بزرگ در خارج از کشور، با هر ابزار ممکنی، است.
انتهای پیام/