به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از "فلسطین الان"؛ اسرائیل، گمان کرده بود که غزه لقمه آسان و راحتی است و می‌تواند به آسانی، مقاومت را نابود کند؛ به همین منظور، بسیاری از صاحب‌نظران صهیونیست، بر لزوم اشغال دوباره غزه و نابودی حماس، جهاد اسلامی و تمام گروه‌های مقاومت، تاکید کردند و بر همین اساس، نخست وزیر اسرائیل، سریعا تصمیم گرفت تا به غزه تجاوز کند.
نخست وزیر صهیونیست ها، وارد جنگی شد که پایه های مقاومت در غزه را تحکیم می بخشد و این رژیم را مجبور به حساب و کتاب دقیق تر در اینده خواهد کرد.
*** آغاز ناامیدی اسرائیل
اسرائیل از جنگ جدید خود علیه غزه، نا امید شده است، چراکه اطلاعات دقیقی نه از توان نظامی و نه از مواضع آن در غزه، در اختیار ندارد و مانند یک سگ هار، به شمال و جنوب می زند، ولی خوش بختانه نتوانسته است نقاطی را هدف قرار دهد که از توان نظامی مقاومت بکاهد.
اسرائیل، نقاط بسیاری را مورد هدف قرار داده است ولی، تنها توانست با هواپیماهای خود، بمب افکنی کند و نتوانسته است انبار مهمات مقاومت را هدف قرار دهد؛ افراد بسیاری را به شهادت رسانده است، ولی نتوانسته نظامیان را در مواضع نظامی خود، به شهادت برساند.
خانه ها را ویران کرده است ولی پادگان های نظامی را نیافته است؛ مردم بی گناه و بی پناه را در خیابان ها، بازارها، موسسات خیریه و خانه های معلولین به شهدت می رساند که کودکان و زنان، تعداد قابل توجهی از آن را شامل می شود. روشن است که صهیونیست ها، اطلاعاتی کافی برای شروع جنگی موفقیت آمیز، جمع آوری نکرده اند و براین اساس و پس از احساس شکست، یک دیگر را متهم می کنند؛ ارتش، دستگاه اطلاعاتی را و دستگاه اطلاعات، ارتش را متهم می کند.
اسرائیل، در جنگهای پیشین خود، با اطلاعات دقیق تری وارد می‌شد، ولی اکنون آن دقت دیگر وجود ندارد و همین امر، موجب شده تا به خانه های غیر نظامیان روی آورد و آن را بر سر ساکنانش ویران نماید. این ارتش به اصطلاح شکست ناپذیر، اهداف مشخصی ندارد و به طور وحشیانه، کودکان و زنان را هدف قرار می دهد.
مقاومت فلسطین، از تجربه های پیشین، به خوبی استفاده کرده به خوبی فهمیده است که ایجاد ناامنی، تنها راه ناکام گذاشتن اسرائیل است.
دولت حماس در غزه، سعی می کرد جاسوس ها و مزدوران را به هدف پایان دادن به جاسوسی آنهاف از غزه بیرون کند، ولی هر بار که خواست جاسوسی را بازداشت کند، دولت خود گردان از آن جاسوس دفاع می کرد و می گفت آن یکی از شهروندان خودمان است و این بازداشت، یک اقدام سیاسی است. مقاومت نتوانست این جاسوس ها را به طور کامل از بین ببرد ولی تعداد بسیار زیادی از آنها را به هلاکت رساند که همین امر به طور قابل توجهی، موجب کاهش توان اطلاعاتی اسرائیل شود.
خنثی سازی توان پروازی و توپخانه ای اسرائیل، از موفقیت آمیزترین تاکتیک های نظامی مقاومت است.
نیروی هوایی اسرائیل، واقعا قوی و پیشرفته است و خلبانان آن، بسیار زبده و کارآزموده هستند و هیچ یک از دولت های عربی چنین نیرویی ندارد، به همین دلیل، ضروری بود که تدابیر دقیقی اتخاذ شود که از میزان ویرانی و کشتار مبارزان بکاهد، بنابراین تنها راه حل، ایجاد تونل های عمیق زیر زمین و خاکریز های محکم و مناسب برای مبارزه و زندگی عادی بود.
قطعا، کسی که این راه حل به ذهنش رسیده است، فردی باهوش و نابغه است؛ با این روش، نیروی هوایی اسرائیل، نتوانست در جنگ 2006 حزب الله را شکست دهد و هیچ موفقیتی در جنگ 2012 علیه غزه کسب نکرد.
این تاکتیک نظامی است که به مقاومت، تداوم می بخشد و از ادوات نظامی فلسطین در مقابل حملات هوایی اسرائیل حمایت می کند و این فرصت را به مقاومت می دهد تا صهیونیست ها را با توان نظامی، موشکی و علمی خود و نیز از طریق هماهنگی منسجم بین گروه های مختلف، غافلگیر سازد.
*** آتش بس و مصونیت
درست است که ملت فلسطین، قربانی های بی شماری را متحمل شده است، لکن این قربانی ها و فداکاری هاست که از زیان های آینده، جلوگیری می کند؛ آتها، به شهادت رسیدند تا زندگی کنند، تا ملت و میهنشان زنده بماند و ارتشی را که همیشه شکست خورده، شکست دهند. این بار ملت فلسطین، سازش نخواهد کرد و رفتارشان با دفعات پیشین متفاوت خواهد بود؛ ملت فلسطین، به زودی بر تحقق شروط خود که مهم ترین آن، رفع محاصره ی غزه از جانب اسرائیل و اعراب است، موفق خواهد شد.
دولت‌های عربی باید از میانجی گری بپرهیزند. دولت های عربی، امضای مقاومت را محترم نمی شمارد و چناچه اسرائیل، آتش بس را نقض کند، آمادگی مقابله با آن را ندارند.
مقاومت باید دولتی را انتخاب کند که به خود احترام بگذارد و جرئت مقابله اسرائیل را داشته باشد. در هر صورت، مادامی که مقاومت توان مقابله و به گوشه راندن صهیونیست ها را داشته باشد، آتش بس، بی مفهوم است. این بار، این امکان وجود دارد که مردم فلسطین، خواسته های خود را محقق سازند؛ اسرائیل توان زیادی ندارد و مردم آن تحمل زیادی ندارند؛ بنابراین، ما باید از آن به عنوان ابزاری برای فشار به دولت این رژیم بهره جوئیم.
آیا اسرائیل، پس از این شکست ننگین و پس از این مقاومت شجاعانه ی ملت فلسطین، دوباره جرات خواهد کرد به غزه تجاوز کند؟ هرگز، هرگز، هرگز....
انتهای پیام/