به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، "یووال دیسکین"، مدیر سابق سازمان اطلاعات و امنیت داخلی اسرائیل (شاباک) که در عبری به آن "شین بت" می گویند در گفتگو با هفته نامه آلمانی اشپیگل گفت: خاورمیانه به صلح و آرامش نیاز دارد.
وی گفت ما در حال حاضر به این نقطه غیرقابل برگشت، بسیار نزدیک شده ایم. شمار شهرک نشینان رو به افزایش است و هم اکنون دستیابی به راه حل، تقریبا ناممکن شده است. در غیراینصورت تنها یک احتمال باقی می ماند و آن اینکه این سرزمین را تقسیم کنیم و این گزینه جایگزینِ بسیار بدی برای خواهد بود.
وی گفت: اسرائیل هیچ انتخاب دیگری جز افزایش فشار ندارد. به همین خاطر است که ما از زمین نیز صف آرایی کرده ایم. او با ادعای آنکه همه تلاشهای صورت گرفته در مذاکرات تاکنون با شکست مواجه شده اند، ابراز داشت: از اینرو ارتش اسرائیل هم‌اینک در تلاش است تونلهای میان اسرائیل و باریکه غزه را در قالب یک حمله کوچک از بین ببرد. حامیان اسرائیل بطور فزاینده ای، حمله نظامی (اسرائیل به فلسطین) را خواستارند و اکنون ارتش امیدوار است این حمله در نهایت حماس را به تحقق یک آتش بس وادارد. درست است که حملات ما تهاجمی است اما اقدامی برای یک اقدام محسوب می شود.
وی بدون توجه به آمار بالای شهدای فلسطینی مدعی شد اینکه ما تنها ورودی تونلها را ویران می کنیم و به محیطهای مسکونی کاری نداریم
دیسکین گفت: پای اسرائیل به این بحران کشیده شد. بنابراین ما تنها می توانیم امیدوار باشیم که این تهاجم فراتر نرود و ما مجبور نشویم دامنه حملاتمان را به مناطق و محدوده های مسکونی نیز توسعه دهیم.
او در واکنش به این سئوال که گام بعدی شما چه خواهد بود، اظهار داشت: یک تا دو سال طول خواهد کشید که اسرائیل بتواند زمام امور را در باریکه غزه در دست بگیرد.
وی اذعان کرد: متاسفانه ما در گذشته در ناتوانی و تضعیف حماس فلسطین شکست خوردیم.
دیسکین ادامه داد: به هر تقدیر اسرائیل باید سازش کند. یووال دیسکین که بین سالهای 2005 تا 2011 میلادی مدیر سابق سازمان اطلاعات و امنیت داخلی اسرائیل (شاباک) بوده است، اظهار داشت: هیچکس نمی تواند «انتفاضه» را پیش بینی کند. چون شکل گیری این نهضت، قابل برنامه ریزی نیست.
او در پاسخ به این سئوال که فکر می کنید اسرائیل در خطر انزوا قرار گرفته است، گفت: متاسفانه باید بگویم، بله. من هرگز از تحریم اسرائیل حمایت نمی کنم اما فکر می کنم کابینه اسرائیل عامل بروز این مشکلات است. ما حتی در حال از دست دادن مشروعیت خویشیم و فضای زیادی برای عمل و اقدام در اختیار نداریم؛ حتی وقتی که خطر بروز کرده است.
انتهای پیام/