احمد دنیا مالی در گفتگو با
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ، با اشاره به طرح توسعه بهشت زهرا که از چند سال پیش اتفاق افتاد ، عنوان کرد: بیش از 70 هکتار به اراضی ضلع شرقی بهشت زهرا اضافه شده است ، ضمن اینکه حکم شرعی حفر قبور سه طبقه نیز اخذ شده است.
وی در خصوص تکمیل ظرفیت بهشت زهرا تا پنج سال آینده بیان داشت: نمی‌دانم چه کسی این حرف را زده است اما به نظر من با مذاکراتی که با مسئولین داشتیم ، از این بابت ظرف 10 تا 15 آینده مشکل جدی نخواهیم داشت ، البته اینکه از الان به فکر این موضوع باشیم کار درستی است و از هشت سال گذشته در مورد آن بحث می‌شود.
وی همچنین اظهار داشت: باور من این است که آرامستان شهر تهران به صورت مرکزی نمی‌تواند معنا داشته باشد و معتقدم که در شرق شهر ، باید فضاهایی برای انتقال بخشی از آرامستان به شرق تهران ایجاد شود.
عضو کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران با اشاره به اینکه جانمایی این کار مشخص شده است، ادامه داد: به جهت اینکه، اعلام مکان مشخص شده باعث ایجاد مشکلاتی می‌شود ، لذا قرار بر این شد که تا زمان نهایی شدن مذاکرات، این بحث مطرح نشود.
دنیامالی در خصوص دفن اموات در بوستان‌ها و منازل خاطرنشان کرد: این موضوع، بحث فرهنگی است و نمیتوان به راحتی در مورد آن صحبت کرد. ما عقاید مذهبی خاص خود را داریم و محل دفن اموات ما باید در فضای اختصاصی انجام گیرد.
عضو شورای اسلامی شهر تهران تبدیل آرامستان به پارک را کار درستی خواند و خاطرنشان کرد: این که ما آرامستان را به پارک تبدیل کنیم کار درستی است چرا که با این کار فضای آرامستان‌ها لطیف‌تر می‌شود و بدین ترتیب فضای بیشتری خواهیم داشت اما وارد کردن آرامستان‌ها در پارکها کار درستی نیست.
گفتنی است پیش از این معصومه آباد رییس کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه نباید آرامستان‌های تهران در نقطه‌ای بسیار دور به نام بهشت‌زهرا متمرکز شود، گفته بود چه اشکال دارد که در زمین‌های فرهنگی و فضاهای سبز کارکردهای دو گانه‌ای تعریف شود به‌طور مثال در بوستان نهج البلاغه که یک تفرجگاه زیبا است ما دفن نیز انجام داده‌ایم و مشکلی نیز پیش نیامده است.
انتهای پیام/
آنچه که عامل بازدارنده در مسیر شکوفایی شهرها و زمینه ی رکود مبحث علمی "مدیریت شهری" را فراهم میسازد،عدم دارا بودن برنامه جامع در خصوص نحوه و چگونگی اداره ی امور شهر میباشد ،اینکه نتوان برنامه ریزی و تصمیم دقیقی راجع به امکان و یا عدم امکان دفن مردگان در معابر و یا پارکها را تبیین و اتخاذ نمود،اساسا" نمیتوان این پدیده و تبادل نظر را، در زمره ی بحث کارشناسی قرار داد!!!
مثال: چنانچه در مقطعی خاص و بر مبنای پیروی از سیاستی معنوی ،اقدام به دفن شهدای گمنام این جامعه در مراکز علمی،فرهنگی و یا پارک گردد،این عمل در راستای تکریم این عزیزان و زنده نگاهداشتن یاد و نام آنان بوده ،که تمامی ضوابط و هنجارهای جامعه ،تحت الشعاع هدف مقدس ناشی از "تدفین" خونین پیکران موصوف قرار خواهد گرفت، لکن تعمیم این فرایند به تمامی اموات،شاید جامعیت و ظرافت لازم را نداشته باشد.
بنابراین انتظار می رود،اعضای گرامی شورا و شهرداران محترم تمامی کلانشهرها ،به تمایز آشکار و محرز این دو بحث از یکدیگر ،دقت لازم را مبذول دارند. انشاء ا...