محسن ایمانخانی، کارگردان تئاتر در گفتگو با
خبرنگار تئاتر باشگاه خبرنگاران گفت: داشتن گروه تا به حال برای علاقه‌مندان به هنرهای نمایشی با فراز و فرودهای بسیاری همراه بوده است.
وی ادامه داد: در وهله اول بقای یک گروه به انجام تمرین‌های مستمر برای شناخت خوی و خصلت و نقاط ضعف و قوت اعضای آن وابسته است برای این مهم، داشتن محلی ثابت جهت مستقر شدن یک گروه تئاتری در آن از ضروریات مهمی به حساب می‌آید که متأسفانه نهادهای تصمیم‌گیرنده در این خصوص فقط آکتفا به دادن شعارهای دهان پرکن کرده‌اند و در عمل استراتژی مشخصی نداشته‌اند.
ایمانخانی افزود: گروه‌های تئاتری تنها به یک عنوان و الگو طراحی شده در پوستر و بروشور یک اثر نمایشی خلاصه شده است یعنی گروه‌ها فقط در زمان بردن یک تئاتر به روی صحنه دور هم جمع می‌شوند برای آسیب‌شناسی این مهم باید به مواردی از قبیل اینکه مسئولان کلان فرهنگی اجازه‌ی فعالیت به گروه‌های مختلف نمایشی که به صورت مستقل خواهان ادامه دادن به حیات خود هستند، را نمی‌دهند و سازمان‌هایی همچون شهرداری و نهادهایی که دارای بازده مالی کم هستند و تا به حال برای واگذاری سالن‌های کوچک و بزرگ در این مکان و دیگر امکانات به گروه‌های نمایش اقدامی به عمل نیاورده‌اند، پرداخته شود.
ایمانخانی در پاسخ به این پرسش که آیا مسئولان تئاتری توانسته‌اند انتظارات گروه‌های تئاتری را برآورده کننده، اظهار داشت: متأسفانه شعار تئاتر برای همه تبدیل به شعاری گول زننده از سوی مدیران کلان فرهنگی شده است که کم کاری‌های خود را در پشت آن پنهان کنند.
وی تصریح کرد: تا مسئولان کلان فرهنگی به جدیت به این مهم نپردازند و منشوری همه جانبه را برای طراحی یک سازمان تئاتری برای خانواده‌ی تئاتر طراحی نکنند، گام از گام برداشته نخواهد شد و فقط در این حوزه شاهد فرار رو به جلوی آنان خواهیم بود.
انتهای پیام/ اس